Rectis

[Kubeł1001]

Stolica największego państwa na świecie i jednocześnie największe na świecie miasto. Choć mówi się, że Imperium chwieje się ku upadkowi, tego tutaj nie widać. To wciąż perła w jego koronie i dowód na potęgę oraz bogactwo kolejnych Imperatorów i samego Imperium.
Miasto jest wielkie, podzielone na wiele dzielnic, które zajmują biedacy, mieszczanie, arystokraci i najbliżsi współpracownicy oraz rodzina Imperatora. Jego siedziba to wielki pałac w centrum miasta, pełen przepychu, z marmurowymi kolumnami, płaskorzeźbami na ścianach ukazującymi dawne wiktorie Imperium, pięknymi dywanami z południa zaścielającymi korytarze, ozdobami ze złota, srebra, skór i futer dzikich zwierząt, bursztynu oraz kamieni szlachetnych. Po pałacu nieustannie krążą urzędnicy, dostojnicy, doradcy, służba, niewolnicy i elitarni strażnicy samego Imperatora Augustusa Vernilusa, Gwardia Zahariańska, charakteryzujący się białymi zbrojami i czerwonymi płaszczami.
Bezpośrednio obok pałacu znajdują się dwa budynki. Jeden, o imponującej kopule, widocznej już z daleka, to Senat. Tam rozprawiają wszyscy wybrani z arystokracji oraz ludu, czyli setka szlachetnie urodzonych senatorów i dwoje konsulów, będących najbliżej władzy Imperatora, a także Rada Rectis, czyli dwustu polityków wybieranych w drodze głosowania ze wszystkich pełnoletnich i wolnych obywateli tak miasta, jak i całego Imperium. Drugim budynkiem jest zaś wielka świątynia, miejsce kultu wszystkich najważniejszych bogów Imperium, ustępująca przepychowi jedynie pałacowi samego Imperatora. Tę część miasta koliście otacza dzielnica arystokracji. To tutaj, w willach i posiadłościach szlachetnie urodzonych, podczas dyskusji, uczt i przyjęć ważą się losy Imperium, często na równi z decyzjami podejmowanymi później przez tych samych arystokratów w Senacie. Tutejsze budynki również są niezwykle kunsztownie i bogato wykonane, acz daleko im do pałacu Imperatora. Dalej znajdują się kamieniczki mieszczan, to w ich dzielnicy znajduje się też lwia część sklepów, targowisk, kuźni, garbarni i tym podobnych budowli, gdzie nabyć można towary od lokalnych wytwórców, jak i pochodzące z całego rozległego Imperium. Najdalej znajduje się dzielnica biedy, gdzie żyją nie tylko najbiedniejsi mieszczanie, ale i niewolnicy, żebracy, biedacy i tym podobni, w starych domach lub szałasach czy lepiankach. Całe miasto otaczają aż trzy linie murów obronnych, najeżone wieżami, basztami i blankami, na dodatek obronę wzmacnia rozległa fosa i liczne ziemne pułapki oraz umocnienia, mające spowolnić lub nadszarpnąć ewentualnych atakujących. W mieście stale stacjonuje pięć legionów, a dodatkowo przebywają tu trzy kolejne, z reguły wycofane z pogranicza w celu przeszkolenia, uzupełnienia strat i odpoczynku.