Elo siury wciąż żyję ale FNŚ to przeszłość
Wstała wreszcie ze swego królewskiego siedziska i rozprostowała się. Wreszcie zadowolona poszła do ogrodów.
//myślę, że w tym miejscu moglibyśmy zakończyć, bo wątek jest już dość mocno przeciągnięty. Niech “poza sceną” sobie rozmawiają czy robią inne haha. Chyba, że coś planujesz i możemy pociągnąć jeszcze trochę//
- Och doprawdy, schlebiasz mi Navilusie. Jednakowoż twa audiencja i tak już się powoli przedłuża, a jak mniemam inni wciąż czekają. Zechciej zaczekać na swoją królową w pałacowych ogrodach - powiedziała nieco bardziej władczym głosem. Nie chciała jakoś bardzo zwracać uwagi na kolejnych audiencjach, ale musi je jednak przeprowadzić.
Tu ją ma. Faktycznie nie pamiętała, że wręczała mu Platynowe Słońce. Było to co prawda zaledwie dziesięć lat temu, ale jeśli Navilus mówi prawdę - a tak najpewniej jest - to nie dziwota, że go nie poznała. Miała wtedy przed sobą rannego żołnierza, a w tej chwili ma elfa z prawdziwego zdarzenia, może nawet wyglądem dorównującemu… No. Jak mu było? A tak, Fakemal! A może nie tak nazywał się ten staroelficki bóg? Mniejsza.
Spojrzała z uśmiechem na kapitana.
- Cóż, w istocie nie do końca to pamiętam, mocno się zmieniłeś od tamtego momentu - zaśmiała się lekko.
Również się uśmiechnęła.
- Och, pamiętam jak najbardziej. I w istocie użyłeś podstępu, by się ze mną zobaczyć, bo dam sobie rękę uciąć, że zapłaciłam - powiedziała - Swoją drogą, jak się dowiedziałeś, że tę niejaką Arlaynę znajdziesz właśnie tutaj?
To się dopiero nazywa wpaść jak śliwka w kompot. O matko. I jeszcze wpadła przy swoim konferansjerze. Dobra, nie co udawać głupiej i nic nie wiedzącej, kiedy Navilus najwyraźniej wszystkiego się dowiedział.
- Och, doprawdy? Znam tę Arlaynę, o której mówisz. Z chęcią z nią również porozmawiam. Czy mógłbyś nas proszę zostawić na chwilę samych? - powiedziała do swojego konferansjera, a gdy ten wyszedł, spojrzała na Navilusa i rzekła:
- Akurat mi się wydaje, że zapłaciłam.
//jak to
jak to nie ma ananasa?//
Teraz naprawdę nie wiedziała, co dokładnie robić. Musiała się opanować.
- Witaj kapitanie Tashino. Jaki jest twój powód przybycia?
//dawajcie konkurencja, kto pierwszy stworzy sernik z rodzynkami :V//
Gdy usiadła na tronie, to miała na twarzy lekki uśmiech. Dzień był ładny to warto się uśmiechać. Jednak to jedno nazwisko sprawiło, że uśmiech natychmiastowo zniknął z jej twarzy. Przełknęła nerwowo ślinę. Co robić, co robić… Na pewno się zorientuje. Choć teraz miała na sobie iście boski strój w porównaniu do tego, co założyła gdy spotkała go po raz pierwszy, to jednak nie jest w stanie zmienić sobie rysów twarzy, włosów, figury etc. Z jednej strony kazałaby mu odejść, żeby nie wyszedł z tego jakiś skandal, ale z drugiej strony była ciekawa, co Navilus miał jej do powiedzenia.
- Niech wejdzie - powiedziała swojemu konferansjerowi. Teraz tylko zachować spokój. Wdech i wydech.
Werbunek: priv
Ruchy wojsk: priv
Dyplomacja: brak
Wydatki:
Handel:
Podsumowanie: jak ktoś chce, to niech se obliczy ile wydałem i wgl, ale dostęp do pełnego podsumowania i tak będzie miał Gulasz
Poszła na audiencje czy coś Po śniadaniu poszła wreszcie na planowane audiencje. Chciała mieć je jak najszybciej z głowy, aby móc coś zrobić z tym zapowiadanym wolnym czasem.