Elo siury wciąż żyję ale FNŚ to przeszłość
Gdy członek załogi zwrócił uwagę odnośnie bluzki, Shaerra mocno się zaczerwieniła. Odkaszlnęła i skrzyżowała ręce tak, aby zasłonić to, co powinno zostać zasłonięte.
- Yyyyy, tak. Dziękuję Ci za zwrócenie uwagi - postanowiła jak najszybciej zmienić temat - Widziałam smugi, które sugerowały przelot smugowca. Co to dokładnie było?
Oparła się o burtę statku. Pozostała na pokładzie, aby postać trochę w deszczu. Lubiła deszcz.
Odstawiła na bok pióro i atrament. Opuściła kajutę kapitańską i wyszła na pokład. Musi też odetchnąć trochę świeżym powietrzem. No i zobaczyć, skąd dokładnie wzięła się ta smuga.
Wyciągnęła wszystkie potrzebne rzeczy z biurka. Rozłożyła kartkę papieru, zamoczyła pióro w kałamarzu i zaczęła… rysować. Babcią ją nauczyła. Lubiła rysować byle co i byle jak, gdy była zła lub zestresowana. A w obecnej sytuacji nie dość, że była zła, to jeszcze przywaliła wstydem większym, niż przy koronacji, kiedy się potknęła i korona prawie jej spadła z głowy.
Nieważne.
Teraz postanowiła się zabrać za drzewo. Precyzyjnymi ruchami malowała najpierw korzenie i pień. Później zabrała się za gałęzie i listki. Ot, prosty malunek w celach odstresowania się.
Oferujemy Viservanii 100 żywności w zamian za 100 drewna
Oferujemy Zakonowi Św. Vivaldiego 60 żywności w zamian za 60 stali
Oferujemy Hadarotowi 800 złota za 60 kamienia
O Samerlah, daj bezpieczeństwo memu ludowi pomyślała widząc to, że morze staje się niespokojne i zanosi się na deszcz. Odstąpiła od okna. Usiadła na najbliższym krześle i zaczęła rozmyślać. Rozejrzała się za kartką papieru, piórem i atramentem.
//a puci puci, chodź tu krakenku :v
Zdjęła swoją ciemnoniebieską suknię, w której wystąpiła podczas tych feralnych rozmów. Rzuciła ją w jakiś kąt, a na siebie ubrała lekką lnianą koszulę i skórzane spodnie. Wokół bioder opięła pochwę do miecza. Miecz, który dostała od elfa w sali obrad położyła na ziemi, a na jego miejsce wzięła swój ulubiony miecz, który dostała od stryja na osiągnięcie pełnoletności. Gdy go znalazła, włożyła go do pochwyć i usiadła przy oknie, aby dalej obserwować morze.
- Zobaczymy. Nie chcę się w to na razie wtrącać - powiedziała i spojrzała na taflę wody.
- Schodzę pod pokład. Jak dowiecie się czegoś nowego to natychmiast mnie powiadomcie - jak powiedziała tak zrobiła i zostawiła swoich doradców samym sobie. Chciała odpocząć. I się przebrać.
Westchnęła.
- Dobrze, już się tak nie obwiniaj. Moją winą było też to, że nie przygotowałam społeczeństwa do tych rozmów. Można było je przeprowadzić za miesiąc lub dwa.
Podeszła do burty i spojrzała na okręty wampirów.
- Szkoda mi tej elfki. Wzdrygam się na myśl tego, co będą jej robić. Ale my musimy dowiedzieć kto był na tyle głupi, żeby przerwać rozmowy.
Gdy dotarła na okręt ciężko westchnęła. Tak, to było bardzo ciekawe. Oparła się o maszt.
- No i co teraz? - powiedziała wzruszając ramionami - No super, naprawdę.
Przyłożyła ręce do twarzy.
- Wstyd. Po prostu wstyd. Przypłynęliśmy tu w celach pokojowych. Nawet jakby to był pokój trwający miesiąc lub dwa, ale chociażby by był. U tu rodacy przeszkadzają w obradach. Jakim cudem ich nie wykryliśmy? - ciężko westchnęła.