Karabin Pulsacyjny SWS

image.png

Klasyfikacja: Karabin szturmowy.
Typ miotanej amunicji: Energetyczno-Kinetyczna, pociski małokalibrowe o dużej szybkości.
Tryb ognia: Automatyczny.
Pojemność magazynka: 50 małokalibrowych, grzybkujących nabojów mieszczących się w walcowatych magazynkach wkładanych do środka broni poprzez jej przełamanie.
Szybkostrzelność: Wysoka.
Precyzja: Niska.
Odrzut: Średni.
Waga: Niska.
Spodziewana skuteczność przeciwko tkance organicznej: Wysoka.
Spodziewana skuteczność przeciwko pancerzowi: Średnia.
Opis: SWS to produkowany komercyjnie karabin szturmowy, najczęściej widywany w rękach prywatnej ochrony i właściwych służb porządkowych na pokładach statków i stacjach kosmicznych. Wystrzeliwane przez niego pociski lecą z prędkością hipersoniczną, a po trafieniu w cel zgniatają się i deformują, powodując efekt grzybkowania. Rozwiązanie te minimalizuje ryzyko nadpenetracji i przypadkowego rozerwania spójności kadłuba, co jest wysoko cenione w próżni kosmicznej lub w atmosferze pozbawionej tlenu.

Rany zadawane przez ten model są wyjątkowo ciężkie – przy uderzeniach upłynnia tkanki i rozłamuje kości, wprowadzając ciało trafionego w stan szoku i doprowadzając do wstrząsu hydrostatycznego, w wyniku czego osoby przez niego trafione zazwyczaj umierają niedługo po otrzymaniu ran, jeśli zostały one zadane w obszarach witalnych, jak klatka piersiowa, co czyni go wręcz niepokojąco skutecznym w rażeniu celów miękkich i lekko opancerzonych.

Nie można jednak powiedzieć tego samego o pierwszych kontaktach z Nekromorfami. Nie jest to jednak efektem samej broni, co braku wiedzy i niedźwiedziej przysługi w postaci wyszkolenia. Wielu ochroniarzy próbowało zatrzymać nieumarte maszkary celując w tors lub głowę, co bynajmniej nie przynosiło spodziewanych rezultatów i zazwyczaj kończyło się wypłaszczeniem RIG. Z wykorzystaniem obecnej wiedzy i nakierowaniem trio luf na kończyny, SWS okaże się dość optymalnym rozwiązaniem w walce z Nekromorfami. Już jedna seria jest w stanie oderwać kawałki mięśni od reszty ciała i zgruchotać kość, co przy kolejnych seriach w ten sam punkt może skutkować jej faktycznym oddzieleniem.

Największą wadą tej broni jest jednak jej precyzja – jej szybkostrzelność czyni eliminację celów położonych na większych dystansach zadaniem topornym, które przy kiepskim wyszkoleniu staje się wysiłkiem niemal niemożliwym. A bądźmy szczerzy – w obecnej sytuacji wielu ludzi, którzy ją dostaną go nie otrzymają. Karabin nie jest także oszczędny w amunicji i pożera ją w tempie gwarantującym jej miejsce w trzecim kręgu piekła. Dlatego dla najbardziej optymalnej celności i zużycia magazynków powinno się z niej strzelać krótkimi seriami, trzymając palec lekko na spuście.

WYKRYTO ZMIANĘ POŁOŻENIA
ROZPOCZĘCIE KALIBRACJI
…15%
…48%
…72%
…89%
…100%
KALIBRACJA ZAKOŃCZONA
WYKRYTA LOKALIZACJA: Tryton

Aktualizacja Komunikacji 01 – Tryton

gHndiSzvfgzFCzbnq2LTJS.jpg

Tryton to największy księżyc Neptuna, który jako jeden z obiektów najbliższych Cmentarzyska Wielkiej Armady stał się pierwszym skolonizowanym księżycem Układu Słonecznego, na którym wybuchła infekcja na dużą skalę. Tryton stanowi jeden z kluczowych elementów obrony Neptuna i jest najprawdopodobniej najciężej kontestowanym ciałem niebieskim w Układzie Słonecznym. Przyjmuje się, że około połowa jego powierzchni upadła pod wpływem Znaków i Nekromorfów lub znajduje się poza rękami Heliosa.

Pod powierzchnią wyjątkowo mroźnej pustyni znajdują się gromady połączonych ze sobą stacji kolonialnych. Wiele z nich zostało jednak utraconych na rzecz Nekromorfów lub separatystów, przede wszystkim w obszarze stykowym z lodową pokrywą, co zmusiło kolonistów do schodzenia głębiej w otchłań stale spowitego ciemnością oceanu, w coraz bardziej ekstremalne ciśnienie i w niszę ekologiczną natywnych dla Trytona istot, w którą lepiej wcześniej nie było wkraczać.

Poza byciem zupełną strefą wojny Tryton jest kluczowy dla Heliosa z przyczyn energetycznych, z racji ilości elektrowni wodnych i rozwiniętego górnictwa oceanicznego, z którego to dostawy są kluczowe dla Ziemi i których to nagłe przerwanie mogłoby mieć poważne skutki. Jest on także jednym z największych węzłów produkcyjnych broni i pancerzy, a również, od niedawna stanowi centrum badań nad Nekromorfami i Znakami, z przyczyny stania na dosłownej linii frontu. Jego upadek albo nawet odcięcie będzie katastrofalne dla reszty Systemu.

Jeśli nie trzyma cię do niego praca albo obowiązki, zalecane jest ewakuowanie się. Przepustki i pozwolenie na opuszczenie księżyca można uzyskać od najbliższego Centrum Komunikacji i Transportu za uiszczeniem odpowiedniej opłaty lub w przypadku znajdowania się w strefie bezpośredniego ryzyka.

Organizacje obecne na Trytonie

Oceaniczne Siły Obronne Trytona (OSOT)
Natywne dla Trytona wojska z sektorami wojsk lądowych, zmechanizowanych, pancernych oraz marynarki kosmicznej i oceanicznej. Stanowiły jedną z głównych cegieł Wielkiej Armady i choć wiele ich jednostek pozostało w Pasie Kuipera na dobre, wciąż stanowią poważną siłę, z którą należy się liczyć. Choć w gruncie rzeczy składają się z obywateli urodzonych na Trytonie bądź bliskich mu stacjach kosmicznych, co utrzymywano przez długi czas przez wiarę w tradycje wojskowe, straty poniesione w 2515 zmusiły ich do łatania luk chętnymi spoza Neptuna i przyjęciem pomocy od Heliosa. Zwalczają infekcję i utrzymują Trytona w ludzkich rękach od roku 2516, a swoje braki w kadrze nadrabiają wyposażeniem świetnej jakości i motywacją do obrony własnego domu. Są kluczowym elementem sektora obrony Neptuna i choć nastawieni sceptycznie do nowego rządu, nadal przyświeca im dobro ludzkości.

Stacjonarna Ochrona Kolonii – Neptun (SOK-N)
Jak sama nazwa wskazuje, SOK-N w gruncie rzeczy stanowi połączone siły policyjne, żandarmerię, pomniejsze firmy ochroniarskie i cywilne milicje w jednej organizacji. Przez swoją decentralizację wykazują się mieszaną siłą i skutecznością – SOK-N obejmuje doświadczonych żandarmów z pancerzami i bronią klasy wojskowej z jednego końca i sformowaną w pośpiechu bojówkę, wyposażoną w to, co tylko stało na magazynach z minimalnym szkoleniem. Ich głównym celem jest utrzymywanie porządku i monitorowanie sytuacji, jednak gdy dojdzie co do czego, to właśnie oni jako pierwsi znajdą się na miejscu zdarzenia, a los stacji zależy od efektywności ich reakcji na podłoża wybuchu plagi lub działań terrorystycznych.

Abakan Abyssal Mining Company (AAMC)
Nazwa tej firmy jest dosyć myląca. Odpowiada ona, co prawda, za finansowanie i organizowanie operacji wydobywczych w najgłębszych miejscach trytońskiego oceanu, jednakże nie ograniczają się jedynie do tego. Ich drugą stroną jest najmowanie najemników z różnych obrzeży Układu Słonecznego, najczęściej do funkcji ochronnych, jednakże okazjonalnie uczestniczą we wspieraniu wojska w tłumieniu ognisk Nekromorfów na wrogim terenie. Prywatny charakter organizacji sprawia, że jej trepy są wyposażani w różnoraką gamę uzbrojenia, w tym tę zupełnie egzotyczną dla Trytona. Są posłuszni Heliosowi, jednak ta relacja nie jest bezinteresowna – w ramach pomocy w utrzymaniu kontroli na księżycu Helios zgodził się na nie ingerowanie w sprawy firmy, które okazjonalnie mocno mijają się z iteracją prawa. Zaleca się zachowanie ostrożności przy interakcjach z członkami AAMC i podjęciem w niej pracy.

Genome Affliction
Największa grupa terrorystyczno-separatystyczna działająca w rejonie Neptuna, często wdająca się w walki z SOK-N, a od niedawna z regularnym wojskiem. GA na początku swojego istnienia składała się przede wszystkim ze zmalformowanych klonów, które chciały uświadomić reszcie społeczeństwa o nierównościach, jakie je spotykają, w końcu popadając w polityczny ekstremizm. Choć na początku składała się tylko z kalekich klonów, wraz z pogłębieniem niestabilności i zdobyciem nowych terenów zaczęli przyjmować do siebie kogokolwiek. Genome Affliction to w gruncie rzeczy kult śmierci, podobny do Unitologów, jednak nie jest z nimi powiązany. Jej liderzy uważają, że to, co spotyka obecnie ludzkość to zasłużona kara za wieki dyskryminacji i maltretowania i chętnie będą współpracować z każdym, kto przywróci zwykłych ludzi do roli ofiary, nawet za cenę własnej śmierci. Głównym celem ich ataków są laboratoria, które sabotują lub przejmują. Placówki badawcze po ich zdobyciu służą im jako pola do wprowadzania modyfikacji w Nekromorfach, wzmacniając je i czyniąc groźniejszymi. Jakiekolwiek kontakty z tą grupą są zakazane pod groźbą kary śmierci.