Los Angeles

[Kubeł1001]

Reichtangle

Odchrząknął.
‐ Mistrzu, przykro mi to mówić ale nie wykonaliśmy zadania w całości. Wraz z oddziałem bez problemu dostaliśmy się do budynku, co dało nam przeczucie, że równie łatwo go splądrujemy. Kiedy jednak zaczęliśmy sprawdzać mieszkania na pierwszym piętrze, usłyszeliśmy w jednym z nich hałas. Był to jeden z tych niewiernych szczurów, jakich wielu gnieździ się w mieście. Sam zarzekał się, że jest wierzący ale mimo to odmówił przystania do nas i kazał nam się wynosić. Nie pozostało nam nic innego jak zbić go. Jednak przez słabość moich ludzi udało mu się uciec, raniąc ciężko lub lekko trzech naszych i mnie ‐ Wskazał na ramię ‐ Jednak nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło ‐ weszliśmy w posiadanie wszystkich fantów jakie wróg zbierał, jedzenie, broń i leki. Jednak stan Rogera, jednego ze szturmowców był tak zły, że postanowiłem wracać, sprawdziliśmy jeszcze drugie piętro po czym powiadomiłem bazę o powrocie. Tu kończy się historia, chcę jeszcze tylko nadmienić, że podczas drogi powrotnej moi ludzie po raz kolejny zachowali się jak żółtodzioby i otworzyli ogień mimo, że na to nie zezwalałem, przez co aby uniknąć okrążenie przez zwabione zombie musieliśmy gnać na złamanie karku.
Jeśli takie jest twoje życzenie, z chęcią wrócę do tego budynku i przeszukam go do końca ‐ powiedział, choć rzecz jasna tak naprawdę nie miał na to ochoty.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zohan:
Ruszyli, Ty na samym przedzie, mając obok siebie kupę mięcha i rewolwerowca.
Reich:
Mężczyzna złożył dłonie w piramidkę i dłuższą chwilę trawił to, co właśnie mu powiedziałeś.
‐ Interesujące… Bardzo. Przeszukanie budynku zlecę innym, dla Ciebie i Twoich ludzi mam inne zadanie. Być może wiem o jakiego niewiernego chodzi…

[Kubeł1001]

Reichtangle

‐Zamieniam się w słuch.

[Kubeł1001]

Zohan666

Po kilku minutach zaczepił rewolwerowca:
‐ Długo tak razem podróżujecie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Reich:
‐ Owszem, ale rano. Stawisz się w moim biurze od razu po porannej modlitwie, do tego czasu zbiorę wszystko, co potrzebne. Coś jeszcze?
Zohan:
‐ Od zawsze, jesteśmy dobrymi znajomymi jeszcze sprzed apokalipsy. ‐ odparł tamten. ‐ A Ty co? Wiecznie sam?

[Kubeł1001]

Zohan666

‐ Przed tym syfem trzymałem się z pewną grupą. Kilka dni po wybuchu tego burdelu nic nie słyszałem o ziomkach i tak się pałętam sam od początku.

[Kubeł1001]

Reichtangle

‐Dobrze ‐ Skłonił się i wyszedł. Skierował się do swojego pokoju, aby wreszcie się wyspać

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zohan:
‐ Jak poradziłeś sobie w pojedynkę tyle czasu?
Reich:
Zasnąłeś, spałeś ledwie kilka godzin, gdyż musiałeś wstać na wieczorną modlitwę. Po tym incydencie spałeś dalej aż do samego rana, kiedy to Fanatyków budzono na poranną modlitwę.

[Kubeł1001]

Zohan666

‐ Unikałem wszystkiego co niebezpieczne i groźne. No i jak się jest samemu to jedzenie wolniej schodzi.

[Kubeł1001]

Reichtangle

Wstał i poszedł do miejsca modlitwy

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zohan:
‐ Też prawda. Tylko, że teraz musisz przystosować się do zasad naszej grupy.
Reich:
Trafiłeś tam bez problemu, a po około trzech kwadransach ta się zakończyła, zaś wszyscy rozeszli się na stołówkę lub do swoich spraw w innych pomieszczeniach.

[Kubeł1001]

Zohan666

‐ Co to za zasady?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Najważniejsze, ułatwiające przeżycie i tak dalej (w skrócie to, co zawiera temat z Vademecum ocalałego), ale też kilka specjalnych, choć o tym później, gdy zajdzie potrzeba.

[Kubeł1001]

Reichtangle

Chwycił jakiś suchy prowiant, zje później kiedy będzie miał czas i ruszył do gabinetu dowódcy.

[Kubeł1001]

Zohan666

Kiwnął głową na znak akceptacji.
‐ Było was kiedyś więcej? ‐ Zapytał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Reich:
Trafiłeś tam bez problemów, on rzecz jasna był już w środku, o ile w ogóle stąd wychodził. Gdy tylko wszedłeś pokiwał głową z namysłem.
‐ Na szczęście lub nieszczęście, moje przewidywania spełniły się. Doskonale wiem, z kim mieliście do czynienia. ‐ wyjaśnił i położył na biurku przed Tobą teczkę wypełnioną jakimiś papierami. ‐ Zapoznajcie się z tym dokładnie.
Zohan:
‐ Kilku… Na przykład taki jeden Johnny. Zginął, gdy zatrzymaliśmy się w jakimś miasteczku, w kawiarni. Zamiast trzymać się grupy, poszedł na zaplecze szukać kawy, a znalazł tabun zdechlaków. O innych opowiem Ci może później.

[Kubeł1001]

Zohan666

‐ Teraz kawa jest na wagę złota… Jak wszystko inne. Cały czas wędrujecie czy mieliście jakieś bezpieczne miejsce?

[Kubeł1001]

Reichtangle

‐ Tak zrobię ‐ wziął teczkę, skłonił się i wyszedł. Nie mogąc się doczekać, zaczął czytać od razu po zamknięciu drzwi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zohan:
‐ W tych czasach cel nieruchomy to cel martwy, więc zatrzymujemy się na krótkie postoje, z reguły w nocy, ale dnie prawie w całości spędzamy na marszu.
Reich:
Pierwsza kartka zawierała skrótowe informacje:
Imię: Bonaventura
Nazwisko: Christ.
Wiek: Czterdzieści dwa lata.
Pierwotne miejsce zamieszkania: Nowy Jork.
Obecne miejsce zamieszkania: Nieznane Los Angeles.
Pierwotny zawód: Agent FBI, żołnierz US Army.
Obecny zawód: Komandos Kompanii Srebrne Ostrze(?).
Specjalność: Dywersja, sabotaż, infiltracja, większość typów współczesnej broni białej i palnej.
Status: Nieznany Żyje.
Wytyczne: Schwytać żywego lub martwego.
Zagrożenie: Ogromne, niech Bóg ma Was w swojej opiece.

[Kubeł1001]

Zohan666

‐ Skąd jesteście?