Chata Igora.

[Kubeł1001]

esketit_himself

‐ Może ja zostanę?
Wzruszył ramionami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Innym było to w sumie obojętne, a więc wyszli, a Ty zostałeś sam jak ten przysłowiowy palec.

[Kubeł1001]

esketit_himself

Spojrzał na niebo, żeby zobaczyć jaka jest pora dnia i jaka zapowiada się pogoda.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mógłbyś to ustalić, gdybyś wyszedł na zewnątrz, bo niebo nie prześwitywało przez dach, a przez to, co widziałeś za oknem niewiele można stwierdzić, co najwyżej to, że jest lekkie zachmurzenie i nie zapowiadają się opady.

[Kubeł1001]

esketit_himself

No to niech wyjdzie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Okolica niewiele się zmieniła, poza licznymi trupami Zombie, które trzeba uprzątnąć. Warto nadmienić, że większość zginęła od celnie wystrzelonych strzał, a nie ataków Twoich bądź reszty… Po wyjściu na zewnątrz z łatwością określiłeś, że jest już późne popołudnie i nie zapowiada się zła pogoda, co najwyżej lekkie zachmurzenie, z którego opadów nie będzie.

[Kubeł1001]

esketit_himself

Więc trzeba to posprzątać. Każdemu trupowi dla pewności zmiażdżył czaszkę desantem i pozbierał je na najbliższą polanę. Jeśli okolica na to pozwala, tj. drzewa są trochę dalej i trawa nie jest sucha, rzucił koktajl mołotowa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I tym pozytywnym akcentem zakończyłeś dzień, paląc zwłoki pomordowanych Zombie. Jedynym problemem może być widok ognia, swąd palonych zwłok i dym, które zwabią tu inne potwory bądź ludzi, ale nie ma co martwić się na zapas, prawda?

[Kubeł1001]

esketit_himself

I tak już za późno, więc wrócił do piwnicy i zrobił napar z suszonych grzybów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Napar był gotowy, a Twoi kompani wrócili, zaryglowali drzwi i zaczęli szykować się do przyrządzenia kolacji.
‐ Nic nie znaleźliśmy. ‐ wyznał Sergiej w imieniu swoim i Daniły. ‐ A Ty?

[Kubeł1001]

esketit_himself

‐ Ja też nic.
Lekko zanurzył usta w naparze, bo był jeszcze gorący.
‐ Bo jak coś tu było, to raczej spróbuje się dostać do nas w nocy. No bo zombie to raczej nie było, więc myśli, no nie? Tak mi tylko wpadło do głowy jak tu siedziałem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Słyszałem kiedyś o Podróżnikach. ‐ mruknął mężczyzna. ‐ Dziwne stwory, które zaczęły pojawiać się po Apokalipsie. Czasem pomagają ludziom, a czasem ich mordują, jeśli nie okażą im wdzięczności. Jak myślicie, to ich robota?

[Kubeł1001]

esketit_himself

‐ No chyba oni. Ale co znaczy “okażą im się wdzięczni”? ‐ pociągnął mały łyk naparu. ‐ Nie mam ochoty nikomu załazić za skórę, nie wiem jak wy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Podobno wystarczy dać im miejsce przy ognisku, wodę, coś do jedzenia i tak dalej, a przynajmniej nie prowokować walki lub ich wypędzać, bo to skończy się zawsze tak samo: Śmiercią ludzi, nie Podróżników.
Napar smakował dobrze, wciąż był gorący, aby rozgrzać Twoje ciało, ale nie na tyle, żebyś poparzył sobie język czy cokolwiek innego.

[Kubeł1001]

esketit_himself

‐ Przyjmiemy go jak na gościa przystało, co? Tak szczerze, to wszystko co nie chce nas zaje**ć i myśli, jest moim przyjacielem. ‐ dopił herbatę. ‐ Ktoś się orientuje, która godzina?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Na pewno wieczór… Osiemnasta lub dziewiętnasta, może później.

[Kubeł1001]

esketit_himself

‐ Zjem coś i pójdę spać, a wy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ja podobnie. ‐ odpowiedziała Daniła.
‐ Ech, wezmę chyba pierwszą wartę.

[Kubeł1001]

esketit_himself

Więc poczekał aż jego koledzy zrobią kolację, zjadł i położył się spać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wyspałeś się aż do ranka, bowiem to Daniła wzięła drugą wartę, z tego też powodu obecnie spała, podczas gdy Ty i Sergiej byliście już na nogach.