Warszawa
-
Kuba1001 Bog:
‐ Niech Ci będzie. ‐ mruknął i wskazał drogę, którą poszedł jeden z mężczyzn. ‐ Dalej, idziesz.
Krzysiulka:
Znalazłeś jakiś bar, ciemno jak cholera i śmierdzi równie intensywnie.
Sluzak:
Pełno śmieci i zniszczonego osprzętu, nieco krwi i kości oraz dwa Zombie.
Wiewiur:
A tam prawdziwy mokry sen dla każdego ocalałego, czyli olbrzymie zapasy wody, jedzenia, medykamentów i innych takich. -
-
-
-
Kuba1001
Bog:
Schodziliście coraz niżej, aż w końcu trafiliście na piętra położone pod ziemią. Jedno z pomieszczeń było całkowicie ciemne, widziałaś tylko wąską kładkę prowadzącą do metalowej klatki stojącej pośrodku pomieszczenia.
Sluzak:
I nie przeszukałeś go, kierując się do wyglądającego obiecująco, acz zamkniętego, spożywczaka.
Wiewiur:
To znaczy? -
-
-
-
-
Kuba1001
Wiewiur:
Nic.
Krzysiulka:
Tutaj są tylko bloki mieszkalne.
Bog:
Nie miałaś wiele do gadania, jeden cios kolby karabinu sprowadził Cię do parteru, a dzięki temu zawleczenie Cię do środka przez drugiego mężczyznę nie było problematyczne. Chwilę później zamknął on klatkę i zabrał ze sobą klucz, wychodząc razem ze swym kompanem. Po chwili nacisnął jakiś guzik, Ty zaś ujrzałaś, że w ścianach i podłodze ukryte były drzwi oraz zapadanie, z których powoli, niemrawo i otępiale zaczęły wychodzić Zombie. Nazbierały się ich dziesiątki, jeśli nie setki, i ruszyły w Twoim kierunku. Dość szybko otoczyły klatkę, a przez to nie masz zbyt wielu opcji poza siedzeniem jak najbliżej środka, gdzie Cię nie dosięgną.
Sluzak:
Potrzebnego? -
-
-
-
-
Kuba1001
Sluzak:
Życie to nie jakiś RPG na najłatwiejszym poziomie trudności, w którym wszystko, czego akurat potrzebujesz, wala Ci się pod nogami.
Czytaj: Nic takiego nie znalazłeś.
Bog:
Zaśnięcie było niemożliwe, nie przy ciągłej obecności Zombie, ich warczeniu, próbach chwycenia Cię, drapania i gryzienia klatki. Cóż, jeśli tyle dożyjesz, to w ciągu dnia lub kilku dni raczej postradasz zmysły. O ile wcześniej się nie zabijesz.
Krzysiulka:
Na klatce schodowej gówno znalazła. Dosłownie. Poza nim było tam sporo nieczystości i innych śmieci.
Wiewiur:
W magazynku nic takiego nie było. -
-
-
-
-
Kuba1001
Krzysiulka:
//Autokorekta.//
Na pierwszym piętrze masz trzy drzwi, każde prowadzi do innego mieszkania.
Sluzak:
A w jakimś konkretnym kierunku?
Bog:
Nic się nie zmieniło, jedynie Tobie zaczęło coraz bardziej przeszkadzać warczenie Zombie, a dokładniej sama ich obecność, a stąd już krok do szaleństwa.
Wiewiur:
W klamkę strzela debil, strzela się w zawiasy.
