Kanada

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zbawiciel Zbawicielem, ale sądzę, że obecne czasy to chyba najlepszy moment na paruzję.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Ma to coś wspólnego z parą albo Gruzją?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Paruzja to powtórne przyjście Jezusa Chrystusa na Ziemię, Sąd Boży i ogółem koniec znanego nam świata.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Powtórne przyjście… końca świata. A kiedy przyszedł pierwszy raz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Lekko ponad dwa tysiące lat temu, w Betlejem, a na pamiątkę tego wydarzenia co roku obchodzimy święta Bożego Narodzenia.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ To w Betlejem był koniec świata? Zawsze myślałam, że to Broadway robił jakąś szopkę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ W Betlejem na świat przyszedł Jezus, a jego ponowne przyjście to paruzja i koniec świata, nie na odwrót.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Dobra, nie rozumiem. Zmieńmy temat, bo dojdziemy do tego, że to ty się urodziłeś w tym całym Betlejem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokręcił jedynie głową i milczał, najwidoczniej z racji braku pomysłu na kolejny temat rozmowy.
Tymczasem las zaczął powoli się przerzedzać i zobaczyliście nawet autostradę, która go przecinała. Oczywiście, była dziurawa, zarośnięta i ogółem jej stan pozostawiał wiele do życzenia, ale to zawsze coś, nieprawdaż?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Miałeś kiedyś samochód?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Miałem. Czemu pytasz?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Ja nie. Tak mnie naszło, idziemy autostradą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Raczej nie mamy szans na załapanie się na jakąś podwózkę. ‐ powiedział i ruszył w na zachód, gdyż to tam prowadziła autostrada. Lub też prowadziła na wschód, ale w Waszej obecnej sytuacji było to w zasadzie jedno i to samo.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Bardzo śmieszne, już chcesz mnie brać za debila? Nieładnie, Świętoszku.
Szła dalej, w nieco popsutym humorze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ I tyle w kwestii moich żartów. ‐ mruknął posępnie i dalsza podróż minęła Wam w milczeniu.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Przysunęła się bliżej i szturchnęła go w ramię.
‐ Za łatwo się poddajesz, Świętoszku. Nauczymy Cię żarcików.
Obejrzała się za Rico.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mamy na to sporo czasu. ‐ odrzekł, rozchmurzając się nieco.
Pies zaś korzystał z nieco bardziej otwartej przestrzeni i wciąż biegał, będąc to za Wami, to przed Wami, a czasem znikając w lesie lub przydrożnym rowie.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Rico, jak coś znajdziesz ciekawego to przynieś!
Szła dalej, mrucząc pod nosem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Też muszę sobie kiedyś sprawić takiego psa. ‐ powiedział, popatrując na Rico.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Jak wy przygarniacie psy?