Oklahoma - rancho Jane

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Chciała jeszcze wypytać o coś jeszcze, ale dała sobie spokój.
‐ Dobra. Wchodź. Ale żadnych sztuczek. Bo wylądujesz z kulką w głowie.
Otworzyła drzwi domu i stanęła obok, aby Jim mógł wejść.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i ochoczo wszedł do środka.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Westchnęła i weszła za nim. Zamknęła drzwi. Tam gdzie teraz stali, na wprost biegł korytarz.
‐ Po lewej masz salon. Tam możesz się kimnąć na kanapie. Rozłóż ją sobie, a pod spodem będziesz miał koce i inne takie. Łazienka na końcu korytarza i w prawo. Na lewo masz kuchnię.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mam papierosy, słodycze, wodę, trochę piwa, konserwy, chleb, narzędzia… Ile płacę? ‐ spytał, wskazując na plecak.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Wody miała w zanadrzu, ale piwo… Brzmiało pysznie. Wystarczyła by jej jedna butelka trunku, ale nie mogła wyjść na zbyt hojną. Fajek też nigdy za wiele. Chyba już miała ustaloną cenę.
‐ Butelka piwa i połowa papierosów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Na butelkę piwa się zgodzę, ale papierosów mam kilkanaście paczek, nie dam połowy.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Hmm. Jedna paczka może być?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Może być nawet kilka.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Ile ich w ogóle masz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Chyba siedemnaście, nie jestem pewien.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Trzy i mamy deal.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał głową i wręczył Ci je, dając także butelkę piwa.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Papierosy schowała do kieszeni płaszcza, a butelkę postanowiła jeszcze trochę potrzymać. W celach obronnych.
‐ Rozgość się. ‐ wolną ręką uchyliła kapelusza.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął głową i uśmiechnął się, a później skierował swe kroki na lewo, do wspomnianego przez Ciebie salonu.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Westchnęła. Wydawał się miły. Ale z tymi miłymi to nigdy nic nie wiadomo.
‐ Teraz masz okazję. Zlikwiduj go. ‐ obok Jane pojawiła się Su ‐ dziewczyna w zwiewnej sukience i blond włosach.
‐ Czemu miałabym to zrobić? ‐ rudowłosa spojrzała z lekkim przerażeniem na zjawę, którą oczywiście widziała tylko ona.
‐ To on. To ten zbrodniarz, który mnie skrzywdził.
‐ To było 30 lat temu. Pewnie dawno zeżarł go wirus i teraz jest jakimś zombie. ‐ przewróciła oczami.
‐ Ale…!
‐ Spójrz na to tak… Zamknij się. ‐ zanim Su jeszcze cokolwiek zdążyła powiedzieć, ruda ruchem ręki przegoniła ją jak muchę. Zjawa rozmyła się jak mgła.
‐ Robi się coraz bardziej uciążliwa… ‐ znów westchnęła i spojrzała na butelkę piwa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bliżej nieznana Ci, acz lokalna, marka, choć piwo to piwo.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Wzruszyła ramionami. Przy pomocy scyzoryka pozbyła się kapsla i upiła porządny łyk.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Piwo jak piwo, ale że dawno takowego nie piłaś, to wydawało Ci się rarytasem.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Cóż. Postanowiła zobaczyć, jak radzi sobie Jim. Podeszła do drzwi salony i oparła się o framugę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Poradził sobie z rozłożeniem kanapy, uprzednio wyciągając ze środka pościel, a teraz ścielił sobie łóżko, aby udać się na spoczynek.