Nowy Jork

[Kubeł1001]

Reichtangle

Daihi obudził się w swojej celi. Przeciągle ziewnął i zerknął na zegarek.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wskazywał równo czwartą rano. Mimo tak wczesnej pory, już słyszałeś codzienną krzątaninę Fanatyków. Nic dziwnego, oni nie marnowali dnia na sen.

[Kubeł1001]

Reichtangle

Z tego też powodu, wstał, spakował swój dobytek do kieszeni ubrań i małej torby zawieszonej na ramieniu, a następnie wyszedł na korytarz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Było tam niemalże całkowicie pusto, jedynie pojedynczy wartownik przechadzał się w tę i z powrotem.

[Kubeł1001]

Reichtangle

Dla Fanatyka dzień bez fanatycznej modlitwy jest dniem straconym, dlatego skierował się do sali ku temu przeznaczonej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Oczywiście, znałeś drogę, tak więc trafiłeś tam bez problemu. Obecnie sala była pusta.

[Kubeł1001]

Reichtangle

Uklęknął na jedno kolano i zaczął powtarzać jak mantrę:
‐異端者皆殺しだ殺せ
Zwykle używał języka angielskiego, jednak w niektórych sytuacjach upojenia wplatał słowa z ojczystej mowy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Modlitwa to modlitwa, dla Fanatyków ważne jest tylko to, że modlisz się do tego Boga, co trzeba.

[Kubeł1001]

Reichtangle

Po około 10 minutach modlitwy Daihi wstał. Teraz dobrze by było coś zjeść, dlatego ruszył do stołówki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ta była niczym kapliczka: Również pusta, nawet jedzenie musiałeś sobie sam nałożyć.

[Kubeł1001]

Reichtangle

Zaczął więc samotnie jeść, szybko ponieważ czas jest na wagę złota( tak w ogóle to co dzisiaj w menu?).

[Kubeł1001]

Kuba1001

Do dyspozycji miałeś najróżniejsze sałatki, jajecznicę, chleb, masło, szynkę, ser, warzywa, owoce, wodę, mleko i inne napoje, więc nie tylko się nasyciłeś, ale czułeś smak jedzenia, czyli coś, do czego niewielu miało dostęp. Tak czy inaczej, posiłek masz za sobą, pora wziąć się za robotę.

[Kubeł1001]

Reichtangle

Otóż to. W Nowym Jorku obowiązki nie ustawały ani na moment. Cały czas musiał wspomagać swoich braci w walce z nieumarłymi, a także z niewiernymi, którzy nie chcieli oddać miasta, dlatego trzeba będzie im je wyrwać z ich sztywnych łap. Tak więc skierował się do dowódcy/mistrza/opata, jak zwał tak zwał.
//Przy okazji: ile PBF musisz “obsługiwać”, poza “Pandemią”?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Intensywnie pracuję nad kolejnym, prowadzę też ten największy na Jeja, czyli stare, dobre, niemalże dwuletnie już, Elarid, do którego link znajdziesz na moim profilu. No i gram w kilku innych.//
Nigdy nie zmieniał on miejsca swojego urzędowania, więc znalazłeś jego komnatę bez większych problemów.

[Kubeł1001]

Reichtangle

//Elarid to bardzo rozbudowany PBF, nie czujesz się przytłoczony obowiązkami Mistrza Gry?//
Wszedł do pomieszczenie, pokłonił się dowódcy i zapytał:
‐Mistrzu, czy masz dla mnie jakieś zadanie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//W pewnym sensie tak, widać to pewnie po częstotliwości moich odpisów, ale ogółem lubię te wszystkie grupy, niezależnie czy je prowadzę, czy tylko tam gram.//
‐ Hmmm…? Ach, to Ty. ‐ odparł znad jakiejś księgi na biurku, jaką właśnie czytał. Spojrzał na Ciebie i poprawił okulary na nosie, jednocześnie przeciągając drugą ręką po nagiej czaszce. ‐ Myślę, że tak.

[Kubeł1001]

Reichtangle

‐Zamieniam się w słuch.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mamy przetransportować ważny ładunek z naszej bazy do posterunku w pobliżu terenów Milicji.

[Kubeł1001]

Reichtangle

‐Milicji? A więc jest zagrożenie ataku. Czy mam dołączyć do eskorty?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Gdybym potrzebował tragarza, nawet bym o tej misji nie wspomniał.