Londyn

[Kubeł1001]

Vader0PL

A więc zasiadł na nich.
‐Mam problem z hełmem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jaki? ‐ spytał, wzdychając, bowiem wiedział, że to już koniec jego przerwy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Część elementów nie działa, głównie elektronika.
Zdjął hełm i mu go podał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Daj mi pół godziny. ‐ odparł i dopalił fajkę, rzucając resztki na ziemie, aby zgnieść je butem. Później wrócił do swego warsztatu, mrucząc coś niezrozumiałego pod nosem.

[Kubeł1001]

Dustyy

‐Tia…Lepiej wracajmy.‐

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czekał więc.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dustyy:
Szczęśliwie nic Was po drodze nie zeżarło, a koledzy z okopu nie odstrzelili Was jak kaczek, więc po powrocie byliście witani może nie jak bohaterowie, ale jak sensacja.
Vader:
Wrócił po dwudziestu minutach, wręczając Ci już naprawiony hełm.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Dzięks.
Sprawdził, czy wszystko działa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W jak najlepszym wypadku.

[Kubeł1001]

Vader0PL

W końcu mógł sobie uruchomić prototypowy interfejs, co oczywiście zrobił.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tym razem zadziałał, zalewając Twoje oczy mnogością najróżniejszych danych i liczb.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zminimalizował to wszystko do pokazywania stanu zdrowia i ilości amunicji. Resztę odpali później.
‐Mordo, jestem twoim dłużnikiem. Dla ciebie jedno miasto z zombie mogę oczyścić.

[Kubeł1001]

Dustyy

Zaczął szukać dowódcy

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Zaśmiał się i przy okazji zaniósł duszącym kaszlem.
‐ Wystarczy paczka fajek. Albo dwie.
Pasek życia był pełny w stu procentach, amunicji również, więc jest dość dobrze.
Dustyy:
Znalazłeś go bez problemów, trzeba być kompletnie głuchym, by nie usłyszeć jak drze mordę.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Masz załatwione trzy jak wrócę z odbijania jeńców.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeńców? ‐ spytał i widać po nim, że fajki odeszły na drugi plan. ‐ Jakich dokładnie? Skąd?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Bandyci. Dostałem misję odbicia naszych chłopaków z ich rąk. Właśnie w Londynie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Chłopaków? Ach, szkoda. ‐ mruknął i skierował się z powrotem do warsztatu. ‐ To powodzenia.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐A… coś się stało? Ktoś znajomy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Siostra. Miesiąc temu. Mówili, że nie ma szans, ale ja nadal mam… Nadzieję albo coś w tym guście.