Londyn

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie kojarzę takiego oddziału w Armii… Z‐Com, czy tak?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Z‐Com.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Co Cię tu przywiało, żołnierzu?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zestrzelono nasze śmigłowce.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ I nikt inny nie ocalał?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Z mojego nikt.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A inne też sprawdziłeś?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jeden dodatkowo. Z drugiego musiałem się wycofać z powodu zagrożenia ludzkiej rangi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Bandyci? ‐ domyślił się. ‐ Czyli wiesz, że to oni Was zestrzelili. Niedawno, z dnia na dzień, ustanowili silną ochronę przeciwlotniczą w postaci działek w najwyższych punktach swoich terenów i wyrzutni rakiet, pewnie Wy oberwaliście czymś z ich repertuaru.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Świetnie. Przynajmniej wiemy, z czym teraz walczymy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jak rozumie chcesz wybrać się do innych śmigłowców?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Chcę, ale najpierw muszę dotrzeć do dowódcy. Jego śmigłowiec jak na złość ocalał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie autoryzowaliśmy żadnych lądowań dnia dzisiejszego.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐No cóż. Z tego co wiem nie zostały zestrzelone.

[Kubeł1001]

Dustyy

//ja mam zacząć, czy Kuba zacznie?//

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Ty

[Kubeł1001]

Dustyy

Michael wyszedł z transportowca i rozejrzał się. Był to jego pierwszy dzień w Widmach, a on sam nie wiedział co go czeka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
‐ W takim razie wylądowały, lecz nie tutaj.
Dustyy:
//Argh, mogłeś iść do Miami.//
Dość szybko usłyszałeś chrapliwy głos oficera, który kazał Wam w ciągu minuty ustawić się w równym dwuszeregu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

///W Miami nie ma mnie
‐Gdzie znajduje się główna siedziba Z‐Comu?

[Kubeł1001]

Dustyy

Jak najszybciej ustawił się w dwuszeregu