Moskwa

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Dołączył do grupy i nasłuchiwał

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu oficer, Majestatyczny Wąs w okularkach, stanął na podium, skąd zaczął przemowę:
‐ Towarzysze! Wojna z naszym znienawidzonym wrogiem trwa! Ale dowództwo znalazło sposób, jak ją zakończyć! Dzisiaj zamiast znów zetrzeć się z wrogiem ruszymy na inną misję. Weźcie broń, amunicję, prowiant i wodę, przydadzą się. Każdemu przysługuje też porcja wódki w postaci półlitrowej flaszki.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Potomkin zaczął wręcz skakać z radości. Ojczyzna wzywa! Słuchał, czy Oficer Majestatyczny Wąs ma coś więcej do powiedzenia

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niestety nie, bowiem zszedł z podium i udał się w sobie tylko znanym kierunku, jedną ręką poprawiając okulary na nosie, a drugą zakręcając swego zaprawdę majestatycznego wąsa.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Ruszył więc czym prędzej do swojego pokoju i porwał wszystko co potrzebne: Swój pistolet Makarova wraz z bębenkowym magazynkiem, parę konserw, manierkę wody, piersiówkę. Do plecaka włożył też zdjęcie swej rodziny. Pospiesznie naoliwił zawiasy przyłbicy hełmu i pobiegł na miejsce zbiórki, szczerze żywiąc nadzieję na otrzymanie jakiegoś porządnego, ciężkiego karabinu

[Kubeł1001]

Kuba1001

Żołnierze właściwie podzieli się na trzy grupy: Tych, którzy poszli do dopiero co przybyłej ciężarówki i rozładowywali skrzynki z wódką, takich, co woleli nabrać sobie żarcia w barze i tych, którzy ruszyli do składu kwatermistrzowskiego po broń i amunicję.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Na wódkę czas będzie, jadł już przed chwilą, tak więc wybrał się wraz z Towarzyszami do składu kwatermistrzowskiego

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tam zaś stał oficer z notatnikiem i długa kolejka do niego. Poza nim były też skrzynie z amunicją i egzemplarze różnych broni.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Ustawił się w kolejce

[Kubeł1001]

Kuba1001

Minęło trochę czasu, ale wreszcie stanąłeś przed oficerem.
‐ Imię, nazwisko, stopień i broń, jaką chcesz.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Potomkin Taczankin. Chorąży. JakB ‐12,7. ‐ Głęboki bas wydarł się z piersi Potomkina

[Kubeł1001]

Kuba1001

//To jest JaKB‐12,7 :V
Nie czepiam się, ale jak skopiowałem i wkleiłem to, żeby wyszukać tę giwerę, dostałem wyniki wyszukiwania związanych ze zdjęciami i windowsem 7 :V//
‐ Cholera… Nie mamy. ‐ odparł, spisując Twoje dane. ‐ Wczoraj dowództwo wzięło dwie ostatnie sztuki. Coś innego?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ NSW ‐ Coś niezbyt rozmowy ten Potomkin

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ty chyba tego nawet nie uniesiesz :V//

[Kubeł1001]

Konto usunięte

// Bzdury! Potomkin silny towarzysz! "

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Mam dobry humor.//
‐ Mamy. ‐ odparł, wskazując na tenże wielkokalibrowy karabin maszynowy stojący na uboczu.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Bez słowa, Taczankin pobiegł do karabinu i założył pas nośny na ramię. Bez tego nawet on by nie podniósł tego monstrum! Sprawdził stan karabinu

[Kubeł1001]

Kuba1001

Może i nówka sztuk to to nie jest, ale poza tym to jest w bardzo dobrym stanie.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

No, skoro nie ma żadnych większych uwag co do broni, to nasz zakuty w hełm Rusek wyjął szmatkę i począł polerować karabin, idąc za innymi

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jeśli nie ma zamiaru chwycić go oburącz i napi**dalać nim wrogów jak maczugą, to wypadałoby wziąć nieco amunicji.