Warszawa

[Kubeł1001]

Zohan666

‐ Dużo was tu jest? Jakieś dzieci?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Czterdzieści osiem osób, trzy kolejne w drodze. ‐ odparł, marszcząc brwi. ‐ Po co Ci to wiedzieć? ‐ dodał, mając za pewne na myśli drugie pytanie.

[Kubeł1001]

Zohan666

‐ Jeżeli jest dużo ludzi w grupie, to jest większe prawdopodobieństwo, że są bardziej zorganizowani i ludzcy. Ot, taka teoria.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No i w sumie słuszna. Chociaż nie zawsze. Na przykład w jednym z centr handlowych też siedzą tacy jedni, dobrze wyposażeni. Niby nienawidzą Bandytów i mają własne osiedle ocalałych, ale w praktyce to chore sku*wiele. Niedawno, za trochę żywności i medykamentów, wykupiliśmy z ich niewoli jedną kobietę, wcześniej była Bandytką, ale teraz pomaga nam i w pełni wykorzystuje drugą szansę, którą dostała.

[Kubeł1001]

Zohan666

‐ Nie boicie się, że przyjdą do was któregoś dnia?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Utrzymujemy bezpieczny status quo, a gdy to zawiedzie, mamy się czym bronić.

[Kubeł1001]

Zohan666

– To teraz wasza kolej z tymi pytaniami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jak przeżyłeś apokalipsę i na czym się znasz?

[Kubeł1001]

Zohan666

– Trochę czasu siedziałem w domu i handlowałem z kim się dało. Na czym się znam? Umiem naprawiać samochody, ciężarówki i tym podobne.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No, przydasz nam się, odkąd nasz poprzedni mechanik zginął razem z dwójką swoich pomocników. Został tylko jeden, chętnie pokaże Ci co i jak.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Chętnie poznam tego jednego. Jakieś procedury zanim wejdę?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Skoro odstawił Cię tu Zygmunt to niekoniecznie. Chcesz iść od razu do warsztatu?

[Kubeł1001]

Zohan666

— Od razu do warsztatu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął głową i zaprowadził Cię do jednego z murowanych budynków, podzielonego na dwie części, gdzie się pożegnali i odeszli w Twoją stronę. Jeśli chodzi o podział, to lewa część budynku była najpewniej mieszkalna, bo z prostymi drzwiami, a druga służyła jako wspomniany warsztat, ponieważ prowadziła do niego dwuskrzydłowa metalowa brama, obecnie zamknięta, ale wystarcz tylko wyjąć rygiel, aby to zmienić.

[Kubeł1001]

Zohan666

Skoro brama jest zamknięta, to pewnie mechanik siedzi u siebie. Zapukał parę razy w drzwi, które należą do mieszkalnej części budynku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Twoje przewidywania najpewniej były słuszne, bo po kilkunastu sekundach w drzwiach stanął młodszy od Ciebie, mający może dwadzieścia lat, mężczyzna, z kilkudniowym zarostem na twarzy i w typowo roboczych ubraniach. Gdyby miał jeszcze ubrudzone smarem ręce do łokci, to ciężko byłoby o bardziej typowego mechanika.
‐ Tak? ‐ zapytał, przyglądając Ci się. ‐ A Ty kto?

[Kubeł1001]

Zohan666

— Zwą mnie Maciek. Podobno mogę się przydać jako kolejny mechanik.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No na pewno, zwłaszcza że po tym, jak tamten poprzedni zginął, to mam od cholery roboty, a sam nie jestem w stanie wszystkiego zrobić. Za dużo tego, a niektóre rzeczy zwyczajnie nie są na moją głowę.

[Kubeł1001]

Zohan666

— Pokażesz mi warsztat? — zapytał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał głową i wrócił na chwilę do domu. Potem zamknął za sobą drzwi i odsunął rygiel w bramie, zapalając światła. Wewnątrz ukazała Ci się rozległa hala, wyposażona w podnośnik, półki pełne części zapasowych, narzędzia leżące luzem na meblach pokroju stołków i krzeseł lub w specjalnie do tego przeznaczonych skrzynkach, oraz pojazdy, a więc dwa samochody osobowe i motocykl.