Warszawa

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ciemno nie było, bo nadal działało tu światło. Dzięki temu dostrzegłeś małą izbę oraz mężczyznę celującego do Ciebie z obrzyna.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Dzień dobry! Proszę nie strzelać! Możemy razem współpracować! Nie mam żadnych złych zamiarów. Jak będzie trzeba to mógłbym odejść.
// Idę w stronę cmentarza ;v //

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Chciał zabić bezbronnych ludzi.
Na widok gościa z obrzynem stwierdza, że nie ma żadnych złych zamiarów.
Nieźleeee…//
‐ Wypi***alaj, albo Ci łeb odstrzelę. ‐ warknął i zapewne nie żartował.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

// Chciał go zdradzić. Wiesz zbliżyć się, bo jakby ruszył do niego biegiem, to by łeb stracił ;‐; //
Odszedł niechętnie. Sprawdził, czy nie ma do tego domu innego wejścia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Było tamto pierwsze, acz na pewno dalej jest zamknięte i zapewne ktoś już je obstawił.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Cóż z nimi nie miał szans. Mógł też poczekać aż zasną. Sprawdził porę dnia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Popołudnie.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Może poczeka do nocy? Sprawdził jak wygląda dom obok, jeśli jakiś był.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Duży blok mieszkalny.
//Nie wiesz kiedy odpuścić, co nie? :V//

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

// Mają broń. Najwyżej trafię na cmentarz ;‐; //
Wszedł więc do niego. Może tutaj będą jacyś ludzie, których da się łatwo zabić. Wiesz tak bez tracenia głowy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nikt nie czekał na parterze, wypada zacząć przetrząsać lepiej wyglądające mieszkania.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Jak wewnętrzny głos mu podpowiedział, tak zrobił.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ostatecznie znalazłeś tylko jedno zadbane mieszkanie, na nieszczęście drzwi są zamknięte.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

I tak jak poprzednio, próbował je wyważyć. Gdyby nie podziałało, to jak zwykle walił gaśnicą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gaśnica pomogła i drzwi stoją otworem.
//No, zaraz pora będzie pobawić się w decyzje moralne.//

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Wszedł do środka, rozglądając się po pomieszczeniu. Oczywiście próbował chodzić po cichu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i chodziłeś po cichu, nim nie usłyszałeś dziewczęcego, dziecinnego głosiku zza pleców:
‐ Kim pan jest?

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Odwrócił się.
‐ Ja? Nikim groźnym. Jesteś sama?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Pomoże mi pan? ‐ spytała, patrząc na Ciebie błagalnym wzrokiem.
//Niedługo rozstrzygnie się i okaże, czy jesteś chłopcem, mężczyzną czy sku*wielem.//

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ O co chodzi?
// Boję się ;;‐‐;; //