Madagaskar
-
Największa wyspa kontynentu afrykańskiego to obecnie “Wyspa Uchodźców,” jak się na nią mówi. Czemu?
Otóż to właśnie na Madagaskar ściągali tłumnie przybysze z Afryki, którzy chcieli uciec najpierw przed Wirusem ZX‐521, a później przed Zombie. Większości się to udało, ale gdy lokalne władze uznały, że wyspa jest i tak już przeludniona, to zaczęły odprawiać potrzebujących z powrotem na kontynent, a z czasem nawet do nich strzelać.
O zarażenie w tak licznej społeczności nie trudno, a więc z przejawami się tu nie patyczkuje. Nie, nie ma kwarantanny czy czegoś w tym rodzaju. Podejrzanych o najmniejsze choćby zarażenie rozstrzeliwuje się od razu, a zwłoki się pali. Przez takie operacje ginie wielu niewinnych ludzi, a świat uznał to za niehumanitarne, toteż Madagaskar został wykluczony z projektu Z‐Com, a wojska tejże frakcji oraz Armii Światowej odeszły. Teraz z coraz bardziej napiętą sytuacją starają się radzić sobie osamotnione władze oraz powołana po odejściu Armii lokalna milicja. Ale wielu mówi, że upadek tego państwa to jedynie kwestia czasu, gdyż Zombie mogą znaleźć jakiś sposób na dostanie się tu. A jakby tego było mało, wielu ludzi zgłasza, że widziało dziwne postaci po zmroku, a i liczba zaginięć ciągle rośnie… -
-
Kuba1001 To, co mieliście wiedzieć, już wiedzieliście, a po drodze nic się nie zmieniło, więc rozkazów brak, a Twoi kompani woleli po raz ostatni sprawdzić broń i resztę ekwipunku, aby mieć stuprocentową pewność, że nic nie zawiedzie ich na wyspie, gdzie będziecie w gruncie rzeczy zdani tylko na siebie, swój sprzęt i umiejętności.
-
Wojownik_Orkow001Postanowił zrobić to samo, sprawdzając stan pistoletu jak i zawartości plecaka. Po upewnieniu się że wszystko jest na swoim miejscu spojrzał na resztę towarzyszy, badając ich wzrokiem. Ciekawiło go co dokładnie czeka na wyspie i jak niby ma z tym się uporać ale starał się nad tym nie myśleć, już nie było odwrotu.
-
Kuba1001 Po kilkunastu minutach takich niewesołych rozmyślań Wasz helikopter, pomalowany na czarno, a nie w oficjalne barwy Z‐Com, zawisnął kilka metrów nad ziemią, pomiędzy dżunglą a plażą. Wokół nie było nic ani nikogo, jedynie daleko na horyzoncie dostrzegliście światła, zapewne okolicznych osad. Było to najlepsze i najbardziej dyskretne podejście do sprawy, jakie mogliście sobie zapewnić.
‐ Nie mamy jak wylądować, musicie skakać. ‐ powiedział jeden z pilotów siedzących w kokpicie.
‐ Sprzęt zrzuciliśmy Wam wcześniej, powinniście kierować się do najbliższego miasta, gdzie znajduje się już Wasz łącznik z dowódcą, on Was wyposaży i zda relację z sytuacji na wyspie. A teraz wynocha z mojej maszyny i powodzenia, bando ruskich terrorystów. -
Wojownik_Orkow001‐Robi się, sir.‐ Odpowiedział po angielsku, a przynajmniej próbował, z ochotą pokazać mu co taki ruski terrorysta może zrobić ale z oczywistych powodów się powstrzymał. Na ile mógł to wstał, wziął swój ekwipunek i oczekiwał swojej rundy na skok, gdy ta nadeszła skoczył na dół, mając nadzieje na chociaż trochę miękkie lądowanie. Na dole dokładnie przejrzał teren wziął swój pistolet odbezpieczając go i czekał na resztę oddziału ciągle pozostawiając czujnym.
-
-
Wojownik_Orkow001‐Eto gdzie dokładnie mamy iść, Tovarish?‐ Zapytał się dowódcy oddziału, dokładnie badając teren. Jest za cicho, ale czy wogóle miało być głośno? Chwilowo miał znaleść miasto, na szczęscie to nie on był czujką oddziału. Nie interesowało go zadanie innych kompanów, on miał swoje do wykonania, znaczy chwilowo to jeszcze nie miał ale to najpewniej się zmieni wcześniej czy później.
-
Kuba1001 //Myślałem, że to Ty jesteś tym dowódcą, ale okej.//
‐ Rozkazy były jasne: Do najbliższej osady… Trzymać się razem, oczy i uszy szeroko otwarte. Idziemy wzdłuż plaży do tych świateł na horyzoncie, bo nie wiem jak Wy, ale ja nie chcę zostać pożarty przez jakieś cholerstwo z dżungli już na samym początku misji. -
Wojownik_Orkow001//W sumie to zapomniałem dodać kto jaką ma rolę w oddziale, mój błąd. Moja postać jest gościem który tak jakby zajmuje się wszystkim ale w niczym się nie specjalizuje a że ma pseudonim Alpha‐4 znaczy że jest 4 w hierarchii//
‐A więc prowadź‐ Odpowiedział, dajać znak pistoletem. Podążał za oddziałem wciąż trzymając przygotowany wspomnianą brón w rękach, z palcem prawie na spuście. Dżungla zdobyła jego interesowanie, nigdy wcześniej nie był w takim miejscu ale słyszał co nieco, głównie o chorobach i wszelkiego rodzaju wężach ale zawsze coś. Nie powinno tu być szwendaczy ale to nie to było tu zagrożeniem, przynajmniej to mu powiedziel tak więc co jest? Na szczęscie po chwili przestawał o tym myśleć. -
-
-
Kuba1001 Dostaliście się tam nad ranem, gdy wciąż nie było jasno, bardziej szaro. Jak mogliście się przyjrzeć, było to spore skupisko ludności, nie tylko rodzimej, ale i uciekinierów z państw afrykańskich, gdzie nie dostrzegliście wiele bloków, choć faktycznie były, królowały tu za to domki z drewna i blachy, a dalej zwykłe slumsy sklecone z tego, co było pod ręką. Poza tym znajdował się tu spory basen portowy z magazynami, dźwigami załadunkowymi i całą resztą infrastruktury typowej dla tego miejsca. Cumowało tam kilka statków, niewielkich, wykonujących pewnie jakieś lokalne kursy z ładunkami czy pasażerami. Całość otaczały zasieki z drutu kolczastego, palisada i wieżyczki strażnicze, z czego na każdej był uzbrojony strażnik, na co trzeciej reflektor, a na co piątej ręczny karabin maszynowy.
-
-
Kuba1001 Jeśli tak, to dobrze się maskuje, może nawet jako jeden ze strażników. Ale nie zanosi się na to, skoro gdy tylko Was zobaczyli, wszyscy wycelowali w Was swoją broń, co nie należy do zbyt przyjaznych gestów.
‐ Kim jesteście, jak się tu dostaliście i czego chcecie? ‐ wydarł się do Was jeden z nich, stojący na jednej z wieżyczek strażniczych. -
-
-
-
-
-
Kuba1001 Trochę Wam to zajęło, a bar wciąż był zamknięty, kiedy pojawił się jakiś mężczyzna. Nigdy nie uznałbyś go za żołnierza i agenta Z‐Com, Waszego łącznika. Był dobrze zbudowanym, opalonym mężczyzną w krótkich spodenkach, sandałach, okularach przeciwsłonecznych i rozpiętej hawajskiej koszuli. Ale to musiał być on, skoro wymienił hasła z dowódcą, a ten poszedł za nim bez słowa.
‐ Amerykanie. ‐ skomentował pod nosem jednej z żołnierzy, kręcąc głową ze złością lub rozbawieniem, nie byłeś pewien. -
Wojownik_Orkow001Kiwnął głową zgadzając się z jakimś żołnierzem, co jak co ale wygląda jak typowy Amerykanin numer 32, a przynajmniej dla niego. Popatrzył się na dowódcę oczekując rozkazu podążania za nim czy czegoś w tym rodzaju, nie wiedział czy chcą prywatnie porozmawiać czy może ten łącznik ma zamiar przedstawić im sytuacje na wyspie.
-
-
-
Kuba1001 Tego nie dane było Ci się dowiedzieć, a przynajmniej nie teraz. Zatrzymaliście się pod skromną chatą z drewna i liści palmowych na dachu, do której wszedł jedynie Wasz informator i dowódca. Spędzili tam dobre dwie godziny, ale gdy ten pierwszy wyszedł, machając Wam na pożegnanie, dowódca zaprosił Was do środka, abyście mogli odebrać broń i wziąć udział w naradzie.
-
-
Kuba1001 Mały stolik, dwa krzesła, kilka skrzynek pełnych pustek butelek po piwie, hamak, radio i niewielka kuchenka gazowa. Tak właśnie prezentowało się wnętrze tego budynku. Jednakże dostrzegłeś też coś o wiele ciekawszego, a mianowicie skrytkę pod dywanem w podłodze, a niej zielone skrzynki, które pozostali członkowie oddziału wyciągnęli na górę i otworzyli, a Tobie ukazało się prawdziwe bogactwo: Osiem karabinków AK‐12, czterdzieści magazynków do takowych, osiem bagnetów, również do tych karabinów, cztery pistolety maszynowe PP‐19 Bizon, dwanaście magazynków do nich, dwa karabiny maszynowe RPK i osiem magazynków do nich.
‐ Panowie, częstujcie się. ‐ zaczął dowódca, który najpewniej zacznie naradę, gdy już się wyposażycie. -
Wojownik_Orkow001Milczał, mimo że był zadowolony. Przynajmniej dowództwo miało honor wysłać dobry ruski towar a nie amerykańskie gówno. Wziął jeden karabinek typu AK‐12 wraz z ośmioma magazynka jak i jeden bagnet. Schował magazynki do swojej kamizelki po czym położył karabinek na stół i spróbował przymocować bagnet.
-
Kuba1001 Udało Ci się bez problemu, w tym czasie pozostali wyposażyli się podobnie, choć dwóch postawiło na pistolety maszynowe, a jeden na karabin maszynowy, aby nieco urozmaicić Waszą siłę ognia.
‐ Nie wiecie, kim był tamten Amerykanin, który był naszym kontaktem? Świetnie się składa, bo ja też nie. Nie wiem nic na jego temat, nawet kiedy i czy w ogóle znowu się z nami skontaktuje, więc powinniśmy być zdani na siebie. Na chwilę obecną będziemy rezydować tu, ale nie na długo. Podzielicie się na dwójki i ruszycie na zwiad, dowiedzcie się tyle, ile się da, pamiętając o tym, że jesteśmy tu nieoficjalnie, udajemy najemników, więc jeśli chcecie wziąć jakieś zadanie, aby to uwiarygodnić, to proszę bardzo, ale najpierw uzgadniacie to ze mną. Pytania? -
-
-
-
-
-
-
-
Kuba1001 Ostatecznie znalazłeś swojego kompana, Jurija, choć większość mówiła na niego Topielec, bowiem przed dołączaniem do Waszego oddziału służył w rosyjskiej marynarce wojennej i od wybuchu apokalipsy łącznie trzy okręty, na których służył, zostały zatopione, a on i tak za każdym razem przeżył i wracał na nową jednostkę, dopóki przesądna marynarska brać nie spróbowała wyrzucić go za burtę, obawiając się, że już czwarty okręt z nim na pokładzie zatonie. I to dlatego trafił do Was, a jeśli rzeczywiście macie bronić okolicznej ludności przed piratami to ktoś taki jak on może się okazać niezastąpiony.
-
-
-
-
Kuba1001 On był akurat jednym z tych dwóch, którzy postawili na pistolety maszynowe Bizon. W sumie niegłupie, jeśli będziecie musieli walczyć z piratami, to podczas ich abordażu na Wasz statek lub na odwrót przyda się taka broń z potężną siłą ognia na krótkim dystansie. No i w walkach miejskich też będzie niezastąpiona, a macie na taką spore szanse, nikt nie powiedział, że będą witać Was tu z otwartymi ramionami.
‐ Może ruszyć dupę w troki, wyjść na miasto i zaciągnąć języka, jak kazał dowódca? -
-
-
-
Kuba1001 Topielec nie miał obiekcji i obaj udaliście się na duże, ale bardzo toporne i prymitywne nadbrzeże, złożone głównie z drewnianych pomostów, kładek i doków oraz dźwigów do rozładowywania towaru. O tej porze było tu wiele statków, ale na ich pokładach widzieliście tylko kilku ludzi pełniących wachtę. W samym porcie nie kręciło się wiele osób, ale jeśli już, to nie zwracali na Was większej uwagi.
-
-
-
-
-
