Madagaskar

[Kubeł1001]

Wojownik_Orkow001

Zaproponował swojemu towarzyszowi rozmowę z nimi. W końcu swój dogada się z swoim.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał głową i ruszył w ich kierunku. Twoja wola, czy do niego dołączysz lub będziesz tylko biernym obserwatorem.

[Kubeł1001]

Wojownik_Orkow001

Stanął z boku i przysłuchiwał się rozmowie, co moment oglądając się dookoła.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wokół nic ciekawego nie było, podobnie zresztą sprawa miała się z rozmową, ponieważ marynarze nie byli zbyt przyjaźnie nastawieni i pewnie tylko widok Waszych giwer odstraszał ich na tyle, żeby nie wdawać się z Wami w bójkę. Mimo to, Topielec zdołał ustalić, że za jakąś godzinę otworzą kapitanat portu, a tam łatwo będzie znaleźć zlecenie, bo wielu kapitanów statków handlowych poszukuje najemników do ochrony swoich łajb na krótszych czy dłuższych rejsach przed atakami Piratów i morskich stworzeń.

[Kubeł1001]

Wojownik_Orkow001

Zbudowanie zaufania się przyda, zresztą przydałoby się odgrywać rolę najemnika. Udał się wraz z swoim towarzyszem do siedziby kapitana portu i zaczekał aż go otworzą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie miał nic przeciwko czekaniu, zawsze to lepsze, niż dostać w mordę od zapijaczonych marynarzy wracających nad ranem z portowej hulanki, więc czekaliście razem. Po około godzinie rzeczywiście przyszli ludzie, którzy otworzyli budynek, a po kwadransie był on gotowy do funkcjonowania.

[Kubeł1001]

Wojownik_Orkow001

Postanowił wejść do pomieszczenia i kolejny raz pozwolić swojemu towarzyszowi gadać, z tego co widać dobrze mu to idzie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tym razem nie miał jednak na to ochoty i wprost powiedział Ci, a dokładniej szepnął, żeby inni nie słyszeli, że woli, żebyś to Ty teraz rozmawiał.
‐ Ja nie mam za bardzo co opowiadać o swoich doświadczeniach, jak powiem ile, ile moich okrętów zatonęło, to mnie jeszcze wyrzucą za burtę przy najbliższej okazji. ‐ dodał, usilnie wierząc w przesądność mieszkańców. Lub własną.

[Kubeł1001]

Wojownik_Orkow001

‐Jasne‐ powiedział po czym ruszył w stronę kapitana raczej spokojnym krokiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mężczyzna, biały, w średnim wieku, z okularami wciąż zsuwającymi się z nosa, siedział przy biurku, od razu zajmując się wypełnianiem i podpisywaniem różnych druczków i papierów, które dostarczył mu jakiś mężczyzna.
‐ Tak? ‐ zapytał, odrywając się na chwilę od swojego zajęcia i przyglądając Ci się. ‐ O co chodzi?

[Kubeł1001]

Wojownik_Orkow001

‐Witaj, szukam pracy.‐ Odpowiedział prosto z mostu Maxim.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jak wielu. ‐ odrzekł tamten, niezbyt się przejmując, choć pewnie domyślał się, z kim ma do czynienia, nie każdy przybysz czy nawet mieszkaniec lub członek lokalnych sił obronnych dysponował takim wyposażeniem jak Wy.

[Kubeł1001]

Wojownik_Orkow001

‐Nie wielu jest tak wyekwipowanych jak ja.‐ Stwierdził, mając nadzieje że zachęci kapitana do rozmowy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nic tylko pozazdrościć. ‐ odparł i po chwili wbił w Ciebie wzrok swoich małych i chytrych oczek. ‐ Ciekawe skąd go masz, hm?

[Kubeł1001]

Wojownik_Orkow001

‐Udało się znaleźć to i tamto, często jestem w ruchu, chwilowo jestem tu z drużyną w celu zajęcia się lokalnymi problemami.‐ Powiedział po czym przyjrzał się swojemu rozmówcy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Najemnicy? ‐ zapytał, unosząc brew, gdy wreszcie do niego dotarło. ‐ Cóż, było tak od razu, tacy jak Wy zawsze się przydadzą. Jak rozumiem chcecie działać zupełnie legalnie i tak dalej?

[Kubeł1001]

Wojownik_Orkow001

‐Obojętnie, byle by zapłata była.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Legalni najemnicy mają swoje prawa, przywileje, ale i obowiązki. Nielegalnych zwykle się wiesza. ‐ uściślił urzędnik, widząc, że nie do końca rozumiesz, o co mu chodzi.

[Kubeł1001]

Wojownik_Orkow001

Kiwnął głową po czym powiedział
‐Wszystko legalne.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Świetnie! ‐ odparł entuzjastycznie, klaszcząc w dłonie. ‐ Jest Was tylko dwóch?