Oslo

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

Prawie wybiegając na zewnątrz, pozostawił Samuela w tyle. Ruszył w kierunku budynku wyglądającego jak stółwka

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie było to trudne, ciągnęły tam dziesiątki ludzi. W środku było dość przestronnie, znajdowało się tam kilkanaście stołów wraz z kompletem krzeseł, a także długi kontuar, do którego trzeba było ustawić się w kolejce, aby otrzymać od kucharza tacę, sztućce i posiłek główny, gdyż dodatki mogłeś dobrać sobie, wedle upodobania, sam.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

Zajął miejsce w kolejce i czekał na Samuela, żeby i ten mógł przy nim stanąć i odebrać posiłek w tym samym czasie

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po chwili obaj dostaliście kubek jakiegoś soku, łyżkę, nóż, widelec oraz tackę, a na niej solidną porcję wciąż ciepłego gulaszu z mięsem i warzywami oraz kaszę gryczaną. Teraz sam mogłeś dobrać się do dodatków, jakimi były sałatki, surówki, napoje, surowe warzywa i owoce, mięso, smażone bądź gotowane, i coś, na co czekałeś tak długo, o co trułeś dupę tak wielu: Ryby.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

Eric stanął nad rybami i zaczął się napajać ich widokiem. Wziął kilka głębokich oddechów zanim zdecydował się nałożyć kawałek wyglądający na najsmaczniejszy i udał się szukać wolnego miejsca

[Kubeł1001]

Kuba1001

I dobrze, dłuższe przeciąganie mogłoby nie spodobać się reszcie, zwłaszcza tym agresywnym i lepiej zbudowanym. Szczęśliwie wypatrzyłeś wolny stolik, gdzie zasiadał już Twój brat oraz hiszpańscy współlokatorzy.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

Spojrzał, czy aby któryś z nich nie jest wegetarianinem. Nie ufał im.
‐Smacznego panowie‐ zatopił widelec w kaszy i kosztując tego dania

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na szczęście wszyscy równo wpierdzielali mięcho, więc nie masz czego się obawiać.
Kasza jak kasza, niezbyt to smaczne, ale chociaż pożywne, a solidna dawka sosu sprawiła, że ma chociaż jakiś smak.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐Musze przyznac, calkiem porzadne te posilki. Jakies swieto czy standart?‐ tym razem skosztowal gulasz

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Każda armia musi maszerować i walczyć na żołądkach, także o to zadbali, bo tu co dzień jest coś do zrobienia albo zastrzelenia.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐Wiem, jednak jestem przyzwyczajony do mniejszych porcji. W Zakonie takiego dobrobytu nie było

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No to się nie dziwię, że przeszliście z ich garnuszka na nasz.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐Mówiłem już, to bardziej kwestia poglądów, ale dla takiego żarcia też warto

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Truł już Wam ktoś dupę o przydział albo jakieś zadania?

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐Na razie siedzieliśmy cały czas w kwaterze. A tutaj jak na razie nikt się nie pojawił.‐ konsumował dużymi kęsami gulasz

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gulasz jak gulasz, tutaj akurat niczym nie zabłysnął, acz mięso było całkiem smaczne.
‐ No to pewnie jutro z rana.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐Czym wy się zajmujecie? Bo obstawiam że roboty to tutaj co nie miara

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Brat to technoświr pełną gębą, za cholerę nie wiem, nad czym on pracuje, ale ja radośnie rozwalam truposzom czachy, jak na bojownika ludzkości przystało.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

Spojrzał na “brata”
‐Tak więc w skrócie co robisz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wzruszył ramionami.
‐ Długo by gadać. I chyba do tego mi nie wolno, a przynajmniej nie o wszystkim.