Oslo

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

Spojrzał na “brata”
‐Tak więc w skrócie co robisz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wzruszył ramionami.
‐ Długo by gadać. I chyba do tego mi nie wolno, a przynajmniej nie o wszystkim.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐Jesteśmy zespołem. Powiedz chociaż słówko, studiowałem informatykę, może akurat się dogadamy‐ kontynuował konsumpcję posiłku

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Dogadamy się, jeśli dostaniesz przydział tam, gdzie ja, w innym wypadku nie mogę powiedzieć nic więcej, bo mnie zwyczajnie wykopią.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐Spoczko, rozumiem‐ oparł się na oparciu i jadł dalej‐ a czym zajmuje się ta placówka w ogóle?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tym, co każda inna. ‐ podjął za brata Cek. ‐ Wybijaniem wrogów ludzkości, ale nie tylko, organizujemy też konwoje stąd do Grenlandii i na odwrót, prowadzimy rozpoznanie daleko wgłąb kraju, pomagamy ludności cywilnej i tak dalej.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐Uuuu taki konwój to musi być ciekawa sprawa. ‐skończył swoją potrawkę i w końcu zajął się rybą. ‐Był t ktoś z was?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jesteśmy szczurami lądowymi z dziada pradziada, ale pewnie znalazłoby się kilku, którzy wrócili i przeżyli ataki morskich potworów albo piratów.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

Zaczął pochłaniać ostatnie kawałeczki swojego obiadu.
‐Wiem że wasz naród zawsze lubił legendy, ale potwory morskie to nie lekka przesada?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jestem Hiszpanem, pamiętasz? Zresztą, różne rzeczy wyłażą po apokalipsie.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐zombi to ludzie ofiary mutacji, to wiem. A “potwory morskie” jakieś kałamarnice czy inne wieloryby?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mówię Ci tak, jak oni mi to mówili. Nie chciało im się rozdrabniać w szczegółach, ale minęło już kilka miesięcy, może teraz będą bardziej chętni, żeby z Tobą pogadać?

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐ Są tutaj?‐ rozejrzał się szukając ludzi z opaska na oku lub jedzących hakiem umocowanym zamiast dłoni

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tak, wydawało mi się, że zauważyłem kilku, gdy wchodziłem do środka. ‐ wyjaśnił, Ty zaś aż tak staromodnych piratów i żeglarzy niestety nie znalazłeś, a szkoda. ‐ To chyba tamci. ‐ wyjaśnił w końcu Hiszpan, wskazując ruchem głowy na jeden z odległych stolików, który zajmowało czterech dryblasów.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

wstal.
‐ Samuel, idziesz ze mna czy na zarie starzcy ci nowych znajomoscji?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Piłeś coś?
‐ Chętnie posłucham opowieści o piratach i morskich potworach. ‐ odparł po Hiszpanie Samuel i wstał, kończąc swój posiłek.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐Niee, czasem placze mi sie jezyk. Ponoc cos z cukrem czy tam cisnieneim, nie wiem.‐
spojrzal na Samuela i kiwnal mu glowa, zaczynajac isc w kierunku rozbujnikow morksich

[Kubeł1001]

Kuba1001

Siedzieli tam, gdzie wcześniej, a ich wygląd zewnętrzny odpowiadał z grubsza typowym mieszkańcom Skandynawii. Tym tutaj brakuje tylko hełmów, z rogami lub bez, to już osądzi historia.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐ Czesc Panowie. Slyszalem ze zeglujecie

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jo ho ho. ‐ mruknął jeden z nich, blond o długiej brodzie splecionej w warkocze i błękitnych oczach.
‐ I butelkę rumu. ‐ dodał drugi, o bujnych wąsiskach koloru popiołu i zielonych oczach.
Pozostali milczeli jak zaklęci, zajęci swoimi posiłkami.