Kanada

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zamknięte za pomocą stalowej kłódki.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Odrąbała kłódkę siekierą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i teraz pozostaje zajrzeć do środka, gdyż już nic nie stoi Ci na przeszkodzie.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Rico, a co jeśli to trumna?
Otworzyła skrzynię i odskoczyła do tyłu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wielkość skrzyni sugerowałaby dziecięcą trumną. Brrr… Na szczęście okazało się, że nie ma tam zwłok, ale coś o wiele lepszego: Pistolet Glock‐18, dwa magazynki do niego, kilka konserw i butelek wody, koc, nóż, kompas, pudełko zapałek i jakaś kartka.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Przeczytała najpierw kartkę, równocześnie ne tracąc czujności i nasłuchując.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na imię mi Marcus. Chociaż kogo to obchodzi? I tak zaraz zginę. Przetrwałem w tym piekle dość długo, ale nawet mi skończyły się pokłady szczęścia. W końcu któryś zdechlak mnie dorwał i ugryzł. Cholera… Wolą palnąć sobie w łeb niż żyć jako takie monstrum. Wobec tego chowam tu wszystko, co mi się już nie przyda, a komuś innemu może uratować życie. Korzystaj z tego mądrze, kimkolwiek jesteś, znalazco. Powodzenia i niech Bóg będzie z Tobą, bo mnie już najwyraźniej opuścił.
Po tych słowach znajdował się jeszcze odręczny podpis owego Marcusa i to było tyle.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

W Boga nie wierzyła, ale postanowila sobie ową kartkę zostawić. Chyba żeby wiedzieć, co zrobić w razie podobnego zdarzenia. Złożyła kartkę i schowała w biustonoszu. Spróbowała wrzucić wszystko do torby, by sprawdzić, czy to się zmieści i czy jest do uniesienia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niestety, wszystko się do torby nie zmieści, ale taki pistolet czy nóż można zawsze nosić za paskiem.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Tak też zrobiła i sprawdziła, czy teraz jest lepiej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jakoś dałaś radę, choć mimo to jesteś konkretnie obładowana. Ale i tak lepsze to niż brak czegokolwiek, nieprawdaż?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Pewnie i tak za jakiś czas się czegoś pozbędzie.
‐ Rico, nie masz więcej skarbów, co? Możemy iść? ‐ spojrzała na psa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W odpowiedzi zaczął zakopywać dół, którego był bezpośrednim twórcą.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Może wrzucimy tę skorzynię z powrotem?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Aby to zrobić musiałabyś ponownie wykopać dół.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Nie to nie. Możemy już iść? ‐ mówiąc to przeszła krótki kAwałek.

[Kubeł1001]

Kuba1001

A pies natychmiast pobiegł za Tobą.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Tuturutu, dupa zombie z drutu. ‐ z bananem na twarzy szła w tym kierunku, z którgo uprzednio musiała się do Rico cofać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i idziesz, a żaden Zombie nie przybiegł jak na zawołanie. Ale za to zauważyłaś jakąś ludzką sylwetkę znikającą w jednym z budynków.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ O kurde, to to nie jest bezludne? ‐ obejrzała owy budynek, czy nie jest jakiś wyjątkowy.