Kanada

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Nie, tylko zastanawia mnie, że tyle się codziennie modlisz, a teraz to jakbyś zatwardzenie miał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Powiedzmy, że… ‐ zaczął, ale nawet nie próbował kończyć, jednocześnie odbezpieczając oba rewolwery i celując z nich do dwójki Dzikusów, którzy wyszli właśnie z krzaków.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Wierzący przodem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeśli uznaliście, że tak łatwo się mnie pozbędziecie, to się myliliście. ‐ burknął w kierunku dwójki mężczyzn Twój Świętoszek.
‐ Nie chcemy pozbyć się ani Ciebie, ani jej, ale uświadomić Was, że to nasz teren. ‐ odrzekł jeden z Dzikusów, nieco zbyt obronnym tonem.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Świętoszek nikogo nie zastrzelił, więc tura wciąż była jego. Uśmiechnęła się jedynie szerzej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mamy go opuścić? ‐ spytał Twój znajomy, a gdy tylko drugi mężczyzna pokiwał głową, ten odetchnął głęboko i schował broń z powrotem do kabur.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Miała ochotę zabić wszystkich, co do jednego. Ale “co do jednego” obejmowałoby Świętoszka, więc powstrzymała się. Zemści się innym razem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ruszajmy. ‐ rzucił tylko w Twoim kierunku, kiedy członkowie Dziczy opuścili Wasz obóz, a niedoszły ksiądz zaczął zbierać Wasz ekwipunek i całą resztę.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Poszła mi więc pomóc. Rozejrzała się za Rico.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Najwidoczniej nawet Dzicz lubi Twojego pupilka, bo wynurzył się z krzaków z kawałkiem dziczyzny w pysku. Wy zaś wspólnymi siłami zebraliście już wszystko i jesteście gotowi do drogi.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ No to prowadź, dokąd teraz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Myślę, że idziemy dalej, tak jak ustaliliśmy wcześniej, chyba że chcesz coś zmienić.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Mówię, żebyś szedł przodem. Ty pamiętasz kierunek, bo mi ejst obojętny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał głową i spędził kilkanaście sekund na przypomnieniu sobie, gdzie teraz, aby potem podjąć marsz w danym kierunku.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Obejrzała się za Rico, po czym poszła sobie za Świętoszkiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pies ruszył raźno za Wami, Świętoszek wręcz przeciwnie, bo wydawał Ci się markotny jak nigdy wcześniej.
‐ Nudzi mnie to wszystko. ‐ westchnął wreszcie, ze wzrokiem wbitym sztywno przed siebie. ‐ Wszystko.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Możemy zrobić coś szalonego, co zmieni twoje zdanie, Świętoszku. Co cię właściwie w tym całym burdelu najbardziej nudzi?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ta cała monotonia, co dzień to samo… A sądziłem, że przed apokalipsą dni były szare.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Ludzie już tak mają. Myślą, że ich życie zawsze będzie ciekawe, bo nie są zwierzętami. Za dużo myślicie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Takie filozofowanie to akurat był mój sposób, żeby nie oszaleć. Poza modlitwą, ona zawsze działa.