Kanada

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Cóż, wyrównała krok ze Świętoszkiem i spojrzała na niego jeszcze raz, rzucając spojrzenia godne Rico widzącego coś dziwnego.
‐ Co się stało, Świętoszku?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zawsze tak reaguję, gdy staję z nimi twarzą w twarz… Nie chodzi tu o ich zabijanie, ale bardziej przerażenie, jakie wywołują we mnie tym, że kiedyś byli ludźmi. I że ja, lub Ty, Rico czy ktokolwiek inny, przez chwilę nieuwagi, staniemy się tacy sami, jak oni…

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Już myślałam, że ‐ urwała, nie chcąc go bardziej martwić. Objęła go jedynie ramieniem, nie wiedząc, co do cholery w takim momencie można powiedzieć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Chyba słowa były zbędne lub nieodpowiednie w takiej sytuacji, gest wystarczył, a przynajmniej tak Ci się wydaje, bo wygląda, jakby mu się poprawiło.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Jeszcze chwilę go podtrzymała, po czym puściła. Popatrzyła uważniej, co mijają.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Drzewa i tym podobne elementy leśnego krajobrazu, jak to zresztą w lesie.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Wobec tego szła dalej. Jaka była mniej więcej pora dnia?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wczesne popołudnie.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Świętoszku, mów coś.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Cisza aż tak bardzo Ci doskwiera?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Ludzie zazwyczaj gadają.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Niby tak, ale ja jakoś nauczyłem się bez tego obchodzić. No dobrze, o czym chcesz porozmawiać?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Nie wiem. Jesteś ciekawy. ‐ Wyszczerzyła się. ‐ Lubię twój głos.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kiedyś występowałem w teatrze. I chórze. Nic wielkiego, ale to może dlatego?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Mrrr… Zapamiętam to sobie. ‐ Zaśmiała się pod nosem. ‐ A zaśpiewasz mi coś?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Znam same pieśni religijne i to z reguły nie na jeden głos.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Okej. Ja w ogóle nie znam żadnych pieśni. ‐ Powstrzymała się przed kolejną, od dawna durną uwagą na temat tego, że Świętoszek chyba nie zamierza przed nią uciekać w popłochu. W sumie nie wiedziała o czym dalej gadać. Kiedy gadała z Rico mogła gadać nic nie mówiąc, a przynajmniej takie odnosiła wrażenie. Rozejrzała się za czymś ciekawym.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Przez chwilę między drzewami mignęły Ci kontury czegoś, co przypominało staromodną chatę z drewnianych bali. Kolejne rzucenie tam okiem uświadomiło Cię, że to rzeczywiście chatka z bali, a nie jakieś majaki.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Widziałeś? Dom.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Hm? ‐ mruknął i rozejrzał się uważnie wokół, dopóki jego wzrok nie spoczął na chacie. ‐ Och, faktycznie. Uważasz, że powinniśmy tam pójść czy ominąć go szerokim łukiem?