Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
‐ Dobrze. To teraz, mój milczku, decyduj. Chcesz tam iść, czy nie?
‐ W swoim życiu widziałem wystarczająco wiele horrorów klasy B, żeby wiedzieć, że zaglądanie do samotnej chaty pośrodku lasu to zły pomysł. ‐ wyznał wreszcie z uśmiechem i wznowił przerwany marsz.
‐ Co to znaczy klasy B? ‐ Podreptała za nim dalej.
‐ Mierny budżet, słabi aktorzy, niezbyt rozwinięta fabuła i tak dalej. Takie niszowe kino.
‐ Aha. Dużo tego było?
‐ Kilka… Pięć, może więcej.
‐ To mało tych filmów jest. Może to i lepiej, jak mówisz, że mierne.
‐ Pewnie było więcej, ale ja widziałem tyle, później wstąpił do seminarium i to się zaczęło.
‐ To jest tam, gdzie się pali ludzi?
‐ To tam robi się z ludzi księży, ale byłaś blisko.
‐ To musi być niedobre miejsce, skoro tam się ‘wszystko’ zaczęło. ‐ Chciała coś jeszcze dodać, ale machnęła w końcu ręką. ‐ Co się tam właściwie robi?
‐ Religia, przygotowanie do pełnienia posługi kapłańskiej, nauka łaciny i tak dalej.
‐ Łacina ma coś wspólnego z cielęciną?
‐ Obie są ciężkostrawne. A skoro już mowa o trawieniu, to może pora na postój?
‐ Jak chcesz. ‐ Zatrzymała się.
On również, a następnie usiadł na jakimś pniaku i zaczął szykować sobie posiłek.
Przejrzała, co ma di jedzenia.
Suchary, suszone mięso, smażone mięso, konserwy, woda i tak dalej.
