Białystok

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tak jak to typowy krajobraz po apokalipsie: Pusto, pełno wraków i trupów, gdzieniegdzie jakieś pojedyncze Zombie oraz kruki, wrony i tym podobne ptaszory, które podobno rozsmakowały się w ludzkim mięsie, choć i jakimś Zombie nie pogardzą.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Pocieszające…‐ Mruknęła do siebie i zaczęła buszować na tyłach ciężarówki, szukając jakichś książek. Od czasu apokalipsy jakoś bardziej je polubiła.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kiedy padł internet, telewizja, a nawet radio (hehe) książki i komiksy były jedną z najlepszych form wypoczynku, może z wyjątkiem tego aktywnego, na przykład uciekania przed Zombie slalomem, więc znalazłaś ich tam dość sporo, w głównej mierze zagranicznych autorów przetłumaczonych na język ojczysty, acz znalazło się też kilka dzieł z dorobku polskich twórców.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Kiedyś słyszała o takiej dobrej powieści, kryminalo‐obyczajowej chyba. Zastanowiła się chwilę, myśląc nad jej tytułem. Ah, tak! “Dzielnica Świtu”, czy jakoś tak. Zdawało jej się, że widziała książkę w samochodzie, więc zaczęła przerzucać książki w jej poszukiwaniu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Idealny crossover w PBF’ach nie istnieje v.2.0.//
Znalazłaś ją w miarę szybko, bo po przerzuceniu kilku innych powieści. Zabrałaś się do lektury i czas mijał Ci dość beztrosko, można by nawet odnieść wrażenie, że równie dobrze te wszystkie Zombie i Mutanty, Bandyci oraz cała ta apokalipsa są daleko, a nawet nie istnieją ‐ są tłem dla kolejnej książki, za którą mogłabyś zabrać się po skończeniu “Dzielnicy Świtu.” Niemniej, każda beztroska sielanka kiedyś się kończy, na przykład teraz, gdy samochód zatrzymał się gwałtownie, a reszta zaczęła go opuszczać, nawet pies, co było samo w sobie dość dziwne, w końcu rzadko kiedy wychodził.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Też wyskoczyła, instynktownie chowając dłoń do kieszeni z pistoletem.
‐ Co jest? ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Koniec trasy. ‐ odparł Ryba, gdy i Ty zauważyłaś, że pojazd Z‐Com zatrzymał się.
‐ Pewnie chcą rozbić obóz czy coś. ‐ podsunął Walczak.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Pewnie tak. ‐ Odpowiedziała Walczykowi i podeszła do szoferki tira, po czym zapukała w drzwi. Dobrze byłoby mieć jakieś radio, by się z nimi komunikować.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ciężko było Ci tak wysoko dosięgnąć, ale odniosłaś zamierzony efekt, bo Lucky zaskoczył na ziemię tuż obok Ciebie.
‐ Tak? ‐ spytał, nie przerywając bawienie się jednym z noży, co pewnie robił też przed wyjściem z samochodu.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Co robimy, że się zatrzymaliście? Rozkładamy obóz? ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ na to wychodzi, jutro rano wybieramy się na zwiad na miasto, spróbujemy je oczyścić albo odnaleźć jakichś ludzi, mamy też w planach tworzenie jakiejś bazy i personelu dla lokalnej komórki Milicji.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Aż klasnęła w dłonie.
‐ Brzmi genialnie. Od czego zacząć? ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Od rozbicia konkretnego obozowiska, zabawimy tu przynajmniej kilkanaście dni. No, chyba że miasto jest skazane na zagładę, wtedy oddalimy się czym prędzej.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Tak jest! ‐ Zasalutowała w żartach, po czym poszła do Nyski w poszukiwaniu materiałów na rozbicie obozu. Gdzieś powinna być brezentowa płachta.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Była, a i owszem. Poza tym pozostali członkowie drużyny chyba słyszeli Waszą wymianę zdań, ponieważ zabrali się za rozpalanie ognia, szykowanie posiłku, zbieranie drwa na opał i tym podobnych. Jedynie zakuty łeb postanowił opuścić Was, rzecz jasna w pełnym rynsztunku.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Złożyła ją na ziemii i przykryła kamieniem, by nie porwał jej wiatr. Sama zerknęła na to, gdzie wybiera się Tower.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Chyba w kierunku miasta, ale że Lucky nie zwrócił mu żadnej uwagi to penie to nie pierwsza jego samotna eskapada i zakuty łeb wie, co robi.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Dziwny ten zakuty łeb, taki…tajemniczy? Niemniej, nie teraz w jej interesie leżało odgadywanie zamiarów mężczyzny.

Odszukała palików i zabrała się za rozkładanie namiotu z płachty. O ile ich furgonetka była dosyć pojemna, to raczej nie dawała zbyt wielu możliwości do wygodnego snu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W tych realiach sen po prostu musi być, to czy jest wygodny, czy nie, to już kwestia drugorzędna. Niemniej, udało Ci się rozbić namiot, a w międzyczasie kolacja i ognisko również były gotowe.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

O, usiadła przy ognisku i zajęła się jedzeniem. Co porabiał Lucky?