Oklahoma - rancho Jane

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął głową i uśmiechnął się, a później skierował swe kroki na lewo, do wspomnianego przez Ciebie salonu.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Westchnęła. Wydawał się miły. Ale z tymi miłymi to nigdy nic nie wiadomo.
‐ Teraz masz okazję. Zlikwiduj go. ‐ obok Jane pojawiła się Su ‐ dziewczyna w zwiewnej sukience i blond włosach.
‐ Czemu miałabym to zrobić? ‐ rudowłosa spojrzała z lekkim przerażeniem na zjawę, którą oczywiście widziała tylko ona.
‐ To on. To ten zbrodniarz, który mnie skrzywdził.
‐ To było 30 lat temu. Pewnie dawno zeżarł go wirus i teraz jest jakimś zombie. ‐ przewróciła oczami.
‐ Ale…!
‐ Spójrz na to tak… Zamknij się. ‐ zanim Su jeszcze cokolwiek zdążyła powiedzieć, ruda ruchem ręki przegoniła ją jak muchę. Zjawa rozmyła się jak mgła.
‐ Robi się coraz bardziej uciążliwa… ‐ znów westchnęła i spojrzała na butelkę piwa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bliżej nieznana Ci, acz lokalna, marka, choć piwo to piwo.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Wzruszyła ramionami. Przy pomocy scyzoryka pozbyła się kapsla i upiła porządny łyk.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Piwo jak piwo, ale że dawno takowego nie piłaś, to wydawało Ci się rarytasem.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Cóż. Postanowiła zobaczyć, jak radzi sobie Jim. Podeszła do drzwi salony i oparła się o framugę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Poradził sobie z rozłożeniem kanapy, uprzednio wyciągając ze środka pościel, a teraz ścielił sobie łóżko, aby udać się na spoczynek.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Po prostu go obserwowała. Próbowała wywnioskować, co przeżył. W sumie, ciekawiło ją, jaką przeszłość miał owy przybysz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Takową ciekawość najlepiej zaspokoić pytaniem, choć nie ma stuprocentowej pewności, że będzie chciał z nią rozmawiać na ten temat.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Woli patrzeć. Obserwować. Znając życie, jeśli on coś o sobie opowie, ona też będzie musiała. A tego chciała uniknąć. Poza tym, nie chciała wydać się nachalna. Więc po prostu patrzyła, jak daje sobie radę z kanapą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kanapa nie była dla niego żadnym wyzwaniem, więc zdjął buty i położył się na niej.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Cóż. Odepchnęła się od framugi i poszła do kuchni. Odsunęła krzesło i usiadła za stołem, stawiając butelkę na stole.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i butelka stoi na stole, Ty patrzysz się na nią intensywnie, a ona chyba to odwzajemnia.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Co jakiś czas bierze łyka z butelki, wyglądając przy tym przez okno.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dzięki temu przy piwku możesz obejrzeć jakże urokliwy zachód słońca.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Posiedzi tak sobie jeszcze z jakiś czas, a potem będzie musiała iść spać. Chociaż wciąż nie mogła się pozbyć wrażenia, że jak tylko zaśnie, przybysz ograbi ją i ucieknie. Upiła więc kolejny łyk.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kolejny łyk smakował z grubsza tak samo, jak poprzednie. Usłyszałaś także donośne chrapanie z salonu.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Odwróciła w tamtą stronę głową. Przybysz ma problem z przegrodą nosową. Westchnęła i wróciła do delektowania się piwem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Delektowanie się nie trwało długo, nie jest to, niestety, butelka bez dna.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Westchnęła z rozczarowaniem i wstała. Złapała za szyjkę butelki i położyła ją obok zlewu w kuchni. Cóż. Pora było iść spać. Poczłapała do łazienki, zażyć wieczorną toaletę. Kiedy się umyła, weszła po schodach na piętro i skierowała się do sypialni. Będąc w pokoju, ściągnęła płaszcz, kapelusz i buty. Położyła się na łóżku. Rewolwer schowała pod poduszkę. Leży tak sobie na wznak.