- Chyba już za późno na ucieczkę… - Skupiła się na czarnej arce. Magia światła pozwalała jej na wykrywanie zła. Wiedziała już że mierzy się z magami wody i powietrza, ale czy ukrywał się tam mroczny mag?

- Nie jestem pewna… - teraz to ona była zmieszana i spuściła wzrok jakby nauczyciel złapał ją na nieprzygotowaniu - Myślałam, że kapitan… Jestem szermierzem i pomogę w razie abordażu, mogę wzmocnić waszą broń moją magią, a nawet błogosławić cały okręt z nadzieją, że popłynie dostatecznie szybko.

Aria podeszła jeszcze bliżej i zakaszlała znacząco. - Dzień dobry!
Nie przejęła się tym, że miała posłużyć do kontrowania niczym przedmiot, ale tym, że kapitan albo jej nie zauważył, albo nie uważał za użytecznego maga.

Nie, nie, nie!
To nie mogło dziać się naprawdę!
To na pewno był tylko element planu…
Tak! WŁAŚNIE TAK MIAŁO BYĆ! prawda?
Głęboki oddech.
myśl racjonalnie!
nie potrafisz ocenić sytuacji, ale załoga nie panikuje, tylko przygotowuje się do walki, tak?
Może też możesz się przydać? …Tylko jak?
Aria zamknęła oczy wstrzymując oddech i … nie marnuj mocy przed czekająca cię walką!
…
Szukając wzrokiem Cristiny, ruszyła więc w kierunku kapitana i jego oficerów.
Może oni będą mogli powiedzieć jej co się dzieje?
- Dzień dobry!

mam nadzieję, że jest lepiej

Emma Altenburg 39 (Elf)

Historia i Charakter

Emma pochodzi z bocznej gałęzi jednego z dawniej potężnych rodów elfickiech o szczególnym potencjale magicznym. Wychowała się na terenach dawnego Zakonu Chrińskiego, dlatego fakt bycia elfem nigdy jej nie ciążył.
W wieku 30 lat została mistrzem magii ognia, a w wieku 35 lat opuściła akademię medyczną i rozpoczęła pracę w szpitalu.
Dzięki potędze swej mocy magicznej oraz umiejętnościom medycznym szybko awansowała w hierarchii medycznej ku niezadowoleniu zarówno wszystkich ludzi jak i nawet starszych elfów.
Dotychczas była najlepszym chirurgiem* największego szpitala Dystryktu Chrińskiego, oraz na przekór wszelkim konwenansom, lekarzem doradcy Księcia Vincenta Demagoga.
Całkiem normalnie… …jednak dla żyjącej w zacisznym Dystrykcie Chrińskim Emmy ludzie nie byli jeszcze bezdusznymi potworami, a zimnymi i nieco wrogimi, ale ciekawymi stworzeniami. Dlatego też kiedy tylko nadarzyła się okazja postanowiła się przenieść do stolicy.
Udało jej się zdobyć posadę w Trii! w szpitalu więziennym przylegającym do największego więzienia w stolicy …
Nie brzmi to zbyt dobrze, ale praca zapowiada się interesująco, prawda?
I tak oto stoi teraz przed białymi drzwiami, obok których zapracowany golem właśnie przykręca tabliczkę z jej nazwiskiem.
- Proszę się pospieszyć, pierwszy pacjent już czeka - słyszy za plecami ponaglający głos strażnika. Ciekawe czy będzie zastępować pielęgniarkę również w trakcie operacji?

*to bynajmniej nie oficjalny tytuł, czy też stanowisko, ale suchy fakt.

Emma to potężny i niezwykle gwałtowny mag ognia, co nierzadko przysparza jej wielu kłopotów.
Z reguły jest miła i uśmiechnięta, ale pojedynczy akt rasizmu to wystarczająco, by zmienić ją w pełną złości i frustracji sadystkę.

Zalety i Wady

*W wypadku, pokrycia płomieniem całego ciała, ofiara zostaje unieruchomiona i bezpieczna wewnątrz. Trochę jakby została uwięziona w betonowym bloku…
**Nie dotyczy ludzi na stole operacyjnym. Takowi są fantastyczni i bardzo prości w obsłudze.

Ekwipunek i Majątek

• cukierek truskawkowy
• 120 $Vaastijskich
• mieszkanie w Dystrykcie Chrińskim, które na czas nieobecności wynajmuje dwójce studentów.

*mieszkanie w stolicy jest zapewniane przez szpital a jej kufer podróżny powinien zastać już tam dostarczony.

Aria Vee - Greenwood von Silverstein - Post startowy

Przez piękne, lecz zbyt delikatne by spełniać swą funkcję zasłony do komnaty wpadało światło późnego już ranka. Aria otworzyła oczy po to, by ujrzeć jedynie wpatrzone w nią oczy koloru burgundzkiego wina o tak przeraźliwej głębi, iż znów poczuła jak po plecach przebiegają jej ciarki. Uśmiechnęła się jednak, a on odwzajemnił uśmiech delikatnym przypominającym grymas półuśmieszkiem.
Kiedy przechylił głowę, światło przedzierające się przez burzę jego białych włosów znów zaczęło malować wzory na tak dobrze jej znanych nieskazitelnie białych policzkach.
Był u jej boku już ponad dwa lata, a ona wciąż nie znała jego imienia…
Niestety tym razem także nie było jej dane zapytać.
- Ała! - okręt gwałtownie skręcił wyszarpując ją z objęć słodkiego Morfeusza i brutalnie miotając na chropowate deski do bólu rzeczywistej kajuty.
Z ponurym jękiem wstała z podłogi i spojrzała na swój stolik nocny… Nie! ostatni kieliszek wina, które wyłudziła od kapitana Ginro podzielił jej los rozbijając się na milion kawałeczków.
Ten dzień zapowiadał się naprawdę cudownie już od samego początku…
Czując że ściany zaczynają się do siebie zbliżać, a w pomieszczeniu zaczyna brakować powietrza otworzyła drzwi i skierowała się na górny pokład, ignorując przeciekające przez szpary w drewnianej podłodze wino i zapominając o śnie oraz jego tajemniczym bohaterze.

Ups… Wszelkie kwoty wpisywano zawsze jako “majątek” i stąd moja pomyłka.
Dziękuję za zwrócenie mi uwagi przed rozpoczęciem gry!

Historia poszerzona
Ekwipunek uzupełniony
Wiek zmieniony
Miecz… przejdzie ?