-A może to TY jesteś moją schizofrenią? Skąd wiesz, że to nie ja byłem na początku, ale ty byłeś moją schizofrenią, a dopiero nasza ukochana substancja uwolniła prawdziwego mnie? - odparł mu wręcz natychmiastowo, pomijając kwestię masła wnętrznościowego.

Vergis:
Biała przez chwilę przekrzywiła swój wyraz twarzy, jakby to co powiedział młody smok nieco ją zatkało. Nie zajęło jej to długo, ponieważ jakieś sekund później wstała, dumnie się obróciła na swojej pięcie, powiewając przy tym białym od zewnątrz, a kosmicznym od środka płaszczem, podeszła z drugiej strony pniaka, a następnie z idealną symetrią na nim usiadła, tym razem odwrócona plecami do Vergisa.

Lady:
-A zatem bądź pozdrowiona, Lady, gdyż dostąpiłaś zaszczytu wstąpienia w gmach lochu asgardyjskiego. Azaliż pozwolisz, jakobym sekretem zachował następny punkt wędrówki naszej? Proszę łaskawie jedynie, abyś zstąpiła do wnętrza komnaty, podążając za mną, jakowoż jest to miejsce dla nieobytych zabójcze. - odparł Władca Burzy, krocząc już dalej wgłąb lochu, a także nieznacznie się uśmiechając i gestem dłoni pokazując Lady Nightmare, aby podążała tuż za nim.

Niestety, ani jednego szkicu. Ani jednego kółeczka. Nawet jednej kreseczki na pogiętym papierze nie ma
-O Gwiazdy… Zaczynam tracić zmysły, za jakie grzechy wobec Imperium to akurat ja… - zaczął mamrotać węgiel pod nosem, chwytając welon w swoje dłonie i zaczynając go z całej siły ściskać.

-A zatem, jakie zadanie zostało ci przydzielone przed tym, jak zaprosiłem cię do siebie w odwiedziny?

Systemy obronne wydają się być niemożliwe do uszkodzenia, tak jak transfer energii. Trudno to tak szybko pojąć, ale wydaje się, że statek jest po prostu całością. Czyli tak długo jak istnieje chociaż jeden mały fragment, istnieją wszystkie systemy i oprogramowanie. A na zniszczenie tak ogromnego obiektu i jeszcze wycofanie się z pustki czasoprzestrzennej może naprawdę nie wystarczyć energii, pomijając nawet pesymistyczne wywody Sorrowa.

-Naturalnie. - odpowiedziała lekko monotonnym tonem głosu, po czym nałożyła na swoją nosicielkę klasyczny kostium Spider-Gwen, jakiego używała do tej pory, wcześniej rzecz jasna wciągnąwszy się z powrotem do jej ciała w całości.
“Tutaj Reed Richards. Nie mogę odebrać z powodu ważnego badania lub najazdu z innego wymiaru, zostaw wiadomość.” - powiedziała poczta głosowa, aby następnie wydać charakterystyczny dźwięk, sygnalizujący początek nagrywania wiadomości.

-Ja… Nie mam pojęcia, o Marcepanowa Perło. Jedna z nas to znalazła nagle na krześle. Stało się to przed chwilą. Nie mam pojęcia co to jest. - odparła jej jedna z Gejsz trochę głośniej, lecz wciąż półszeptem.

Żelazo odkryło coś nawet lepszego od PÓŁ KUŁEK. Jest to mianowicie schowany pod łóżkiem destabilizator. Z jakiegoś powodu, gdy Węgiel zobaczył, że Żelazo go trzyma, to zaczął panikować ;w;

Cudowne, wręcz fenomenalne. Jako że racjonalizm jest połączeniem aż tylu rzeczy uwielbianych przez Pąsową, to wręcz niemożliwe, żeby Perełka go nie lubiła całą duszą swoją.
-Wolałbym przejść się sam, Perło. Możesz ten czas spędzić w sposób uznany przez ciebie za stosowny. Nie musisz się o mnie martwić, jeśli o to chodzi, jestem pewny, że nie odejdę stąd tak łatwo, jak twoi poprzedni właściciele.

No chyba trzeba byłoby być po prostu głuchym, żeby nie docenić takiego głosu, jaki ma Niebieska Pańcia. A nawet wtedy nie, ponieważ Jej Diament posiada telepatię. Nawet Spinel na pewno docenia głos Niebieskiej Diament, a jak wiadomo, jest ciężko upośledzona. To już naprawdę coś znaczy!
-Tak, Perło, byłoby bardzo miło z twojej strony, gdybyś to zrobiła. Widzisz, nieobecność pozostałych Diamentów zwaliła na mnie naprawdę mnóstwo obowiązków. Liczę na to, że mnie rozumiesz.
A jeśli nawet się okaże, że będzie gorzej i gorzej, zawsze można zrobić to, co zazwyczaj się robi z defektami :^)