Pomimo, że od Apokalipsy minęły 23 lata, to przedwojenne mapy i plany wciąż stanowią wielką wartość. Ułatwiają poruszanie się po zrujnowanym mieście, ukazują miejsca skrywające różnorakie dobra czy choćby pozwalają oddać się nostalgii i wspomnieniom nad światem, który przeminął. Tworzone współcześnie mapy nierzadko mają jeszcze większe znacznie, ponieważ ukazują okolicę z dzisiejszej perspektywy, nanosząc na papier wszystkie skazy i blizny powstałe przed ostatnie dwie dekady.
W tym temacie znajdziemy mapy opisujące świat przedstawiony. Niektóre z nich mogą zostać udostępnione wyłącznie dla danych grup postaci.

No cóż, co miało powstać to powstało.

Dałeś “Zapisz zmiany”?

Regulamin forumowej gry fabularnej " Uniwersum Metro 2035∶ Posmak Przeszłości"

Technikalia

1. Wystawienie postu w grupie jest jednoznaczne z przeczytaniem i zaakceptowaniem regulaminu forumowej gry fabularnej " Uniwersum Metro 2035∶ Posmak Przeszłości" ™, a także z zrzeczeniem się wszelkich praw odnośnie publikowanej w grupie treści literackiej, filmowej czy graficznej.
2. Każdy członek grupy ma obowiązek nie łamania żadnego z punktów regulaminu.
3. Złamanie punktu regulaminu zostanie ukarane poprzez karę uważaną za wystarczającą przez Mistrza Gry.
4. Na czas nieobecności Mistrza Gry funkcja dozorowanie gry fabularnej zostaje przekazana ewentualnym moderatorom.
5. Mistrz Gry zastrzega sobie prawo do dowolnego edytowania zawartości gry fabularnej włącznie z regulaminem. Gra fabularna " Uniwersum Metro 2035∶ Posmak Przeszłości" ™ jest własnością admina (użytkownik Radiotelegrafista) i zastrzega on sobie prawa autorskie do treści publikowanej w zakresie gry.

Zachowanie

6. Zabrania się tzw. “trollingu”. Zabrania się pisania troll-postów, tworzenia troll-postaci i zachowań podobnych. Pragniemy skupić się na zanurzeniu w świat rozgrywki, troll-elementy wyrywają nas z tego zanurzenia.
   • Karę za trollowanie dobiera Mistrz Gry/Moderator
7. Zabrania się nieuzasadnionego wyzywania innych graczy na Posterunku, a także w jakimkolwiek innym temacie. Jedna postać gracza obrażająca drugą jest dozwolona.
8. Podczas komunikacji z innymi graczami należy używać w miarę możliwości języka nie-wulgarnego. Postacie graczy oczywiście mogą używać języka wulgarnego.
9. Rozmowy niezwiązane z grą/fabułą prowadzimy wyłącznie w temacie Posterunku.
10. Zabrania się tzw. meta-gamingu. Wiedza postaci gracza nie jest równa wiedzy grającego. Nadużywanie wiedzy podczas prowadzenia postaci przez gracza będzie karane.
11. Grafiki oraz klipy wideo o treści NSFW są surowo zabronione. Postowanie nieocenzurowanego materiału graficznego o treści NSFW będzie karane wydaleniem z grupy.

Gra

12. Podczas gry uprasza się graczy o wykorzystywanie zasada poprawnej pisowni polskiej.
13. Wypowiedzi postaci gracza zapisujemy między dwoma myślnikami bądź półpauzami. Przykład:
    • — Spróbuj tu jeszcze raz pokazać swoją zaplutą gębę, a gwarantuję Ci, że wrócisz już bez niej. — Warknął Siarzewski.
    • - Twoja głowa wygląda jak kłaki w gównie! - Zarechotała Arnika.
14. Przemyślenia postaci gracza zapisujemy w cudzysłowie bądź kursywą. Przykład:
    • Ja się jeszcze będę śmiał…
    • “To jest nasza szansa, teraz możemy wygrać!”
15. Czynności wykonywane przez postać gracza zapisujemy tekstem niezmodyfikowanym. Przykład:
    • Chwycił wąż silniej w dłonie i odkręcił zawór.
16. Warunkiem rozpoczęcia rozgrywki w grze fabularnej jest stworzenie własnej postaci w temacie do tego przeznaczonym.
17. Przed stworzeniem postaci zaleca się zapoznanie z informacjami ogólnymi o świecie. W razie kwestii niejasnych należy zapytać się o nie Mistrza Gry przez bezpośrednią wiadomość bądź w temacie Posterunku.
18. Zabrania się czytania treści tych informacji o świecie gry, jakie zostały udostępnione dla postaci o innym zawodzie/pozycji społecznej/przynależności/itp. niż postać bądź postacie gracza.

Generał Koteczek!

Jeden błędny ruch i stąd wylatujesz.

Wieczorek.

Wieczorek.

W takim razie niepewnie wziął ją w dłonie, po czym z niemałym strachem chwycił wieko i lekko, powoli otworzył je.

Cholera… James padł na ziemię, modląc się w duchu, by bogowie uratowali go przed śmiercią. Niech tylko tamci uznają, że strzelec zdążył się przemieścić! W razie czego narzuci na siebie iluzję martwego Mivvota z Harlkiem w dłoniach, ale niech go zostawią w spokoju!

Oczywiście… Nie tego spodziewał się Seymour, ale w żadnym razie nie narzekał, odpowiadała mu taka robota. W tej sytuacji powrócił do obozu, by dowiedzieć się z kim będzie miał przyjemność współpracować, przynajmniej poglądowo.

Chociaż teraz miała być tylko aktorką, to rzeczywiście miała ochotę mu przywalić, co planowała po tej całej akcji w więzieniu, co nie oznacza, że teraz mu na to pozwalała. Naprężyła się i wybiła głową do przodu tak, by uderzyć nią tam, gdzie Star powinien mieć swoją. Silnie.

// *do Uwitek //

Nie będąc pewnym czym ta szkatułka właściwie jest, ani czy powinien się niej zbliżać, wysunął w jej kierunku harpun i wykorzystując zadzior na jego końcu, przysunął ją pod swoje stopy.

W takim razie Sey powrócił w okolice obozu. Czyli właściwie miał być kimś w rodzaju ochroniarza dla górników?

// “Od razu, gdy Ci spostrzegną, że coś jest nie tak, James zmieni pozycję, obrzucając się roślinną iluzją i zabierając karabin z sobą.”
//

Mariusz “Szprycer” Woliński [T - 2 (Wydarzenie)]

Wbrew pozorom, wdrapanie się po zboczu wykopu nie było wcale takie łatwe. Ziemia pod stopami była grząska i co rusz osuwała się spod stóp, a wątła roślinność zupełnie nie pomagała. Po chwili trudu jednak udało im się, a gdy już prawie wspięli się na szczyt, Serweryn pokazał “Aleksandrowi” dłonią by ten się zatrzymał, po czym wyszeptał:
— Trzy mutanty…! —
Gdy Mariusz wychylił się nieco, zobaczył, że w rzeczywistości były tam trzy połyski, w spokoju skubiące szare porosty; dwa dorosłe i jeden znacznie mniejszy, zapewne źrebię.

Warknęła agresywnie, po raz kolejny czując ból spowodowany węzidłem. Teraz była na tyle zdeterminowana, że mogłaby wyciągnąć byłych towarzyszy z kicia nawet sama, byle by pozbyć się upierdliwych pęt, więzów, sznurów i knebla. Porzucała się jeszcze przez moment, wykorzystując to do tego, by później jej kończyny szybciej powróciły do normy.
“Jeszcze zobaczymy, kto się będzie śmiał…”