Pomimo, że od Apokalipsy minęły 23 lata, to przedwojenne mapy i plany wciąż stanowią wielką wartość. Ułatwiają poruszanie się po zrujnowanym mieście, ukazują miejsca skrywające różnorakie dobra czy choćby pozwalają oddać się nostalgii i wspomnieniom nad światem, który przeminął. Tworzone współcześnie mapy nierzadko mają jeszcze większe znacznie, ponieważ ukazują okolicę z dzisiejszej perspektywy, nanosząc na papier wszystkie skazy i blizny powstałe przed ostatnie dwie dekady.
W tym temacie znajdziemy mapy opisujące świat przedstawiony. Niektóre z nich mogą zostać udostępnione wyłącznie dla danych grup postaci.

No cóż, co miało powstać to powstało.

Dałeś “Zapisz zmiany”?

Regulamin forumowej gry fabularnej " Uniwersum Metro 2035∶ Posmak Przeszłości"

Technikalia

1. Wystawienie postu w grupie jest jednoznaczne z przeczytaniem i zaakceptowaniem regulaminu forumowej gry fabularnej " Uniwersum Metro 2035∶ Posmak Przeszłości" ™, a także z zrzeczeniem się wszelkich praw odnośnie publikowanej w grupie treści literackiej, filmowej czy graficznej.
2. Każdy członek grupy ma obowiązek nie łamania żadnego z punktów regulaminu.
3. Złamanie punktu regulaminu zostanie ukarane poprzez karę uważaną za wystarczającą przez Mistrza Gry.
4. Na czas nieobecności Mistrza Gry funkcja dozorowanie gry fabularnej zostaje przekazana ewentualnym moderatorom.
5. Mistrz Gry zastrzega sobie prawo do dowolnego edytowania zawartości gry fabularnej włącznie z regulaminem. Gra fabularna " Uniwersum Metro 2035∶ Posmak Przeszłości" ™ jest własnością admina (użytkownik Radiotelegrafista) i zastrzega on sobie prawa autorskie do treści publikowanej w zakresie gry.

Zachowanie

6. Zabrania się tzw. “trollingu”. Zabrania się pisania troll-postów, tworzenia troll-postaci i zachowań podobnych. Pragniemy skupić się na zanurzeniu w świat rozgrywki, troll-elementy wyrywają nas z tego zanurzenia.
   • Karę za trollowanie dobiera Mistrz Gry/Moderator
7. Zabrania się nieuzasadnionego wyzywania innych graczy na Posterunku, a także w jakimkolwiek innym temacie. Jedna postać gracza obrażająca drugą jest dozwolona.
8. Podczas komunikacji z innymi graczami należy używać w miarę możliwości języka nie-wulgarnego. Postacie graczy oczywiście mogą używać języka wulgarnego.
9. Rozmowy niezwiązane z grą/fabułą prowadzimy wyłącznie w temacie Posterunku.
10. Zabrania się tzw. meta-gamingu. Wiedza postaci gracza nie jest równa wiedzy grającego. Nadużywanie wiedzy podczas prowadzenia postaci przez gracza będzie karane.
11. Grafiki oraz klipy wideo o treści NSFW są surowo zabronione. Postowanie nieocenzurowanego materiału graficznego o treści NSFW będzie karane wydaleniem z grupy.

Gra

12. Podczas gry uprasza się graczy o wykorzystywanie zasada poprawnej pisowni polskiej.
13. Wypowiedzi postaci gracza zapisujemy między dwoma myślnikami bądź półpauzami. Przykład:
    • — Spróbuj tu jeszcze raz pokazać swoją zaplutą gębę, a gwarantuję Ci, że wrócisz już bez niej. — Warknął Siarzewski.
    • - Twoja głowa wygląda jak kłaki w gównie! - Zarechotała Arnika.
14. Przemyślenia postaci gracza zapisujemy w cudzysłowie bądź kursywą. Przykład:
    • Ja się jeszcze będę śmiał…
    • “To jest nasza szansa, teraz możemy wygrać!”
15. Czynności wykonywane przez postać gracza zapisujemy tekstem niezmodyfikowanym. Przykład:
    • Chwycił wąż silniej w dłonie i odkręcił zawór.
16. Warunkiem rozpoczęcia rozgrywki w grze fabularnej jest stworzenie własnej postaci w temacie do tego przeznaczonym.
17. Przed stworzeniem postaci zaleca się zapoznanie z informacjami ogólnymi o świecie. W razie kwestii niejasnych należy zapytać się o nie Mistrza Gry przez bezpośrednią wiadomość bądź w temacie Posterunku.
18. Zabrania się czytania treści tych informacji o świecie gry, jakie zostały udostępnione dla postaci o innym zawodzie/pozycji społecznej/przynależności/itp. niż postać bądź postacie gracza.

Generał Koteczek!

Jeden błędny ruch i stąd wylatujesz.

Wieczorek.

Wieczorek.

Choć w głowie Dicea już rozkwitało tysiąc scenariuszy tego, jak rozmowa z przełożonym mogłaby się potoczyć, tak starał się nie myśleć o tym. Graj, graj czarnuchu. Taka twoja robota. Najpierw robota, później opieprz. Zaczepiste połączenie.

Potomkin już wiele lat temu podpisał kodeks, wystawiony mu przez własne sumienie. Kodeks, wedle którego nigdy nie podniósł dłoni na żołnierza machającego białą flagą, ani tego, który opuszczał swą pozycję z uniesionymi ramionami. Śmierć każdego cywila mordowała cząstkę jego samego. Lecz ucieczka, taka ucieczka… Kodeks Potomkina Taczankina nie opisywał tego. Nawet słowem.

Skierował lufę wprost na uciekających z pola walki wrogów, odmierzył odległość i… zacisnął palce na spuście. Karmazynowy przypływ czas rozpocząć.

Feliks “Archont” Dunin [T- 4 (Wydarzenie)]

Po kilkudziesięciu sekundach prób zdołał otworzyć drzwi, szarpiąc za klamkę od zewnątrz. Zamek ustąpił, a nieoliwione od lat zawiasy skrzeknęły żałośnie. Pomieszczenie otworzyło się przed Archontem, który na moment obecny nie widział tu niczego szczególnego i jego czworonogim towarzyszem, który od razu wskoczył na wiekowe łóżko i począł węszyć podniszczoną pościel.

Najwidoczniej zostało jeszcze trochę czasu. Z resztą, byli zależni od tego kiedy transport z więźniami Clyde’a przybędzie do więzienia, więc nie było mowy o ustalonej godzinie.
Jannet odsunęła się w głąb celi i zajęła posiłkiem, przy okazji spoglądając czy nie ma w nim żadnych, ukrytych wiadomości. Nie potrafiła ukryć przed sobą, że coraz bardziej niecierpliwiła się do, a nawet czuła narastający strach i niepewność przed tym, co miało nastąpić dzisiaj. Największą niepewną było to, czy z dniem jutrzejszym będą żywi poza murami więzienia. Cholera. Oby byli.

Krzak był tylko “w razie gdyby” więc Seymour był gotów poradzić sobie bez niego.
Wrócił do Scotta wraz z naftą.
— Czas na nas. Kanibal sam się nie upiecze.
Po tym poszedł wraz z poborcą w kierunku farmy.

To miałoby sens… Niewolnik jest najtańszą siłą roboczą. Wielki zysk niewielkim kosztem. Tak się urządzamy, Panie Magruder?
Przypatrzył się dokładnie. Rozkładali namioty? Czy coś wskazywało na to, że szykują się do dłuższego postoju?

— No to mamy prawie wszystko. Daj mi jeszcze znaleźć naftę i ruszamy.
Od razu przeszukał obóz, szukając choćby niewielkiego pojemnika z naftą lub innym, łatwopalnym olejem. Nie miał zamiaru siedzieć z zapałką przy dechach szopy i czekać, aż ta raczy zapłonąć. Przy okazji spojrzał także czy gdzieś w okolicy nie przywiało jakiegoś zagubionego, zeschłego krzaka…

// Możesz uznać te przemyślenia za rodzaj spędzania czasu, który mija. //

Jannet oparła się o ścianę celi. Kogo miał na myśli? Dobre pytanie.
Zastanowiła się, wtapiając wzrok w mętny sufit.
Jedyną osobą jaka przychodziła jej do głowy był Naczelnik. Tak, to miałoby sens. Na miejscu Cartera sama dziwiłaby się temu, że jest traktowana lepiej niż reszta więźniów, ale to było zrozumiałe, przynajmniej w pewnym stopniu. Wątpiła, że wiedział o planie Naczelnika, który właśnie w rudowłosej widział swego rodzaju kartę przetargową i nic poza tym. Z resztą, przecież nie musiał wiedzieć. Będzie mogła wytłumaczyć mu to już po ucieczce, zakładając, że nie zginą po drodze.

— Morzywał! — Odkrzyknął, mając cichą nadzieję na to, że sołtys pofatyguje się by podejść do niego. Cholera, czemu akurat tutaj musiał go zostawić?! Ależ to piecze, do stu piorunów!

— Chodźmy do wnętrza dworku. Może znajdziemy tam coś ważnego. — Zasugerowała cicho. Nie potrafiła przywyknąć do wydawania rozkazów.