-Ta, brałem. Najbardziej wryła mi się pamięć akcja z napadem na bank. Wyobraź sobie że przyjeżdżasz na miejsce, wbijasz do budynku i chcesz już przyozdobić ryj paru bandytom o parę kulek, a tu zastajesz zdechlaki wgryzające się w nich. Z jednej strony to dobrze bo nie musieliśmy się martwić o strzelaninę, ale z drugiej mieliśmy od cholery tego martwego gówna na karku. Cud że nikt z mojego oddziału nie zginął przy tym, jakby Bóg czy inne chujostwo nad nami czuwało. -odpowiedział, po czym dodał:
-Myślisz, że ktoś przeżył w tamtym miasteczku? I nie, nie chodzi mi o przeżył w sensie zezgonował i powstał z martwych.

Więc jak czynił tak dalej czyni, patrolując laboratorium w gotowości do ewentualnej neutralizacji.

W odpowiedzi Scleron spróbował tarczą odepchnąć (a bardziej zdzielić w czachę) mnicha w celu zdobycia chwili by dobyć z powrotem miecza, aby następnie uważać na następne ruchy oponenta.

-Byłem jednym z tych SWAT-owców. Wiesz, odmiana glin wzywana kiedy ktoś napada na bank lub jakiś zjeb grozi rozstrzelaniem pracowników poczty, bo zgubili mu paczkę z dmuchaną lalką do jebania… -odparł Harry, ruszając wraz z typem.

Główny Port Lotniczy HW, jak łaskaw.

//Chyba Czerwony poszedł z Szarą nad wybrzeże, ten ją nieświadomie sparzył ziemią (nieświadomie bo, well, jest odporny na wysokie ciepło) i trochę później po ogarnięciu tego problemu ze sparzeniem udał się do jednego z Heliotropów.

Lecz “Do tej pory” nie oznacza “zawsze”, więc kwestią czasu jest to, jak się stanie coś, co zmusi XBOT’a do interwencji. W każdej chwili może tu przybyć jakiś intruz, lady Virginia Pepper Pots czy sir James Rupert Rhodes - a XBOT musi nad tym czuwać.

-Aktualnie? Do Heliotropów. To…tacy technicy. Są trochę dziwni z wyglądu oraz krzykliwi, ale i ważni.

Samego Sherlocka tu wstawiłeś?

No teraz to doje*ałeś do pieca.