Wieloświat

Tyle użytecznych jednostek trafiłby szlag, cały przyszły postęp który mógłby się zadziać o wiele szybciej z Benitoidami by nigdy nie wszedł w życie, a wtedy nadal techniczne sprawy operowałyby jedynie jakieś błahe Perydoty które najprawdopodobniej przy pierwszej oznace stresu zdezerterowały, spowalniając jeszcze bardziej ten drogocenny proces polepszania stanu Homeworld, aby mógł się spokojnie dalej rozwijać…a to wszystko jedynie przez to, że oryginalny Benitoid był jak jakaś skorupa pustego jajka, w którym zrobiono igłą tycią dziurkę i wyssano przez nią wnętrze. Właściwie to trochę ciekawe skąd Benitoid zna takie pojęcie jak jajko…cóż, ale nie będzie w to wnikać. Nie żeby jakiś dziwny produkt rozmnażania się organicznej istoty o nazwie “kura” miał korzystny wpływ na jego pracę, a wręcz przeciwnie - byłby jedynie jakimś śmieciem zawalającym jego umysł.

-A mógłbym poprosić Pana “Majsterkowicza”, w jakim celu Panu potrzebna jest ta wiedza? I proszę nie usiłować kłamać, to byłoby bezowocne.

-Uhm…to…aaaakurat mi nie jest wiadome.

-Zgadza się…“Majsterkowiczu”. -odparł XBOT-4000 spokojnym, aczkolwiek zimnym tonem.

-Dobrze…rozumiem. Kontynuujcie swoją robotę i spodziewajcie się w każdej chwili kolejnej inspekcji…albo też i nie spodziewajcie się, wtedy z chęcią ukarzę jednostki, które się lenią~ -rzekł z lekkim uśmiechem Czerwony Diament, po czym odwrócił się na pięcie i udał się do wyjścia, by następnie skierować się do góry i skierować się do…baraków Rubelitów. Sprawdził już swoich “naukowców”…więc teraz trzeba sprawdzić jak się miewa zbrojnie ramię.

Benitoid odwrócił się, a następnie skierował do domniemanej windy, ciut ciekaw przyszłości.
Gdyby nie fakt iż według bazy danej on jest pierwszym takim Inżynierem, to stwierdziłby siebie za jakiś defekt…ale co, jeśli każdy przyszły Benitoid też będzie miał cechę wewnętrznej pustki? Oczywiście…o ile w przyszłości w ogóle będą inne Benitoidy.

-Nie, nie mam. A teraz, skoro Pan wie o mnie wszystko, to może teraz Pańska Mość się przedstawi? W końcu, kultura wypada…chyba że Pańskie zasoby kultury są znikome, to jak najserdeczniej przepraszam.

-Nie, Mój Agacie. -odparł, będąc wewnętrznie kapkę ciekawy co do kursu szkoleniowego. Aczkolwiek, te dziwne uczucie pustki nadal nie znikało…

-Skoro wasza mość wie o mnie, to jest to właściwie zbędne bym się przedstawiał. -odparł robot na pytanie krótko, zwięźle i na temat.

-Specjalizacja to technik międzyplanetarnego lotniska Homeworld, a przeznaczenie w społeczeństwie to…klejnot techniczny. A przynajmniej tak wynika z mojej bazy danych. -odparł Benitoid, zachowując neutralny do bólu głos. Skoro w bazie danych ma takie info…no…to raczej chyba nie ma mowy o błędzie, nie?

-Słyszę cię głośno i wyraźnie. Kim ty do diabła jesteś i gdzie sam jestem? -odparł XBOT-4000, niezbyt będąc skorym do przyjmowania rozkazów od kogoś, kto nie jest…cóż…Tonym Starkiem.

Ten jedynie nieco się skrzywił i cicho mruknął, lekko…zirytowany? Zniesmaczony? Kurde jak nazwać to uczucie…no, uznajmy że te “echo” nie przypadło mu do gustu.
-Tak, tak…witam was, moje drogie Heliotropy. Przybyłem tu ez zapowiedzi by prawdzić waszą dyscyplinę …postępy. Chcę się zobaczyć z Przewodniczącą Heliotrop B-325, jestem ciekaw nad czym ostatnio…pracujecie. -rzekł Czerwony z rękoma za plecami, “skanując” wzrokiem Heliotropy.

X-BOT cierpliwie zaczekał, aż wszystko co miało się ładnie aktywować aktywuje, siedząc cicho mimo możliwości komunikacji werbalnej. Lepiej zaczekać i zobaczyć co tu się takiego dzieje i gdzie on jest…

No, więc czekał na to, wyłączony na podłodze jak zabawka przedszkolaka który stracił ochotę na zabawę i cisnął ją gdzieś w siną dal.

CzekajNIE-
XBOT prędko spróbował wyłączyć płytę, po czym wyjąć (a nawet wyrwać, biorąc fakt że ten był przestraszony) ją z napędu i cisnąć na drugi koniec laboratorium jak shurikenem tak mocno jak potrafił. Nie śniła mu się aktualnie drzemka.

Ten Klejnot na ręce Perły wewnętrznie nieco…cóż, jakby to rzec, zdziwił Benitoida, gdyż według jego informacji w data-bazie Perły powinny mieć Klejnoty w symetrycznych miejscach - na klatce, brzuchach, czole i tak dalej…ale nie na rękach. Defektywna Perła? Prawdopodobnie, ale nie on tu jest od osądów.
Nie chcąc zbytnio podpaść Agatowi, podszedł prędkim kroczkiem do niej i po dotarciu na swoje miejsce stanął i wykonał Homeworld’owy salut.
-Benitoid 000A-0001, gotów do służby Mój Agacie. -rzekł Benitoid spokojnym, ale stanowczym i lekko żołnierskim tonem, patrząc jej centralnie w oczy (a raczej miejsce gdzie powinny być pod jej fryzurą) przez jego kompletnie czarny wizor. Benitoid właściwie to nie był przerażony Agatem…a pod wrażeniem i delikatnie wewnątrz nawet jej współczuł. Na pewno biedna musi być zaharowana, skoro ma tu AŻ TAKĄ ilość “papierkowej roboty”.

Hm…
Dno Rowu Mariańskiego?

Cóż…skoro to było tu dla niego zostawione to coś musi to oznaczać…poza tym małe zapuszczenie żurawia w zawartość nie zaszkodzi, nie? To nie tak że Sir Anthony Stark musi wiedzieć o tym…
I, idąc tym tokiem, XBOT uczynił to - włożył płytę do głównego napędu i gdy było możliwe to otworzył jej zawartość. Zobaczmy…z czym my tu mamy doczynienia?

I tak uczynił, przy okazji sprawdzając status swoich systemów.

Cóż, to jak tak to nasz Czerwony Diament stanął nieco dalej od wejścia do laboratorium i chrząknął, by zwrócić uwagę Heliotropów. Niech wiedzą, kto tu jest.