Miasto Gilgasz.
-
-
-
Kuba1001 Max:
Mina trochę Ci zrzedła, gdy zdałeś sobie sprawę, że jest od Ciebie znacznie wyższy, cięższy, lepiej zbudowany i ogółem większy, ale po zobaczeniu jego oręża, czyli długiego, drewnianego kija, szanse na zwycięstwo wróciły.Taczka:
Morze, ocean… Jak zwał tak zwał, grunt że świetnie wygląda.Samo przerobienie składników na gotową miksturę nie było trudne, gorzej że musisz to teraz warzyć przez przynajmniej tydzień, a im dłużej, tym zaklęcie jest mocniejsze. Choć oczywiste, że lepiej nie przesadzać, aby zamiast człowieka o kamiennej skórze nie stać się nieruchomą, kamienną rzeźbą, prawda?
Wiewiur:
‐ Mogę Cię zaprowadzić. ‐ odparł zapytany marynarz.Tym sposobem zakończyłeś swój pobyt w tej wieży, to zlecenie i ogółem jakiś etap w życiu.
‐ Skoro tak stawiasz sprawę… Nie, nigdy nie próbowałem.
Ekspedycja:
Bulwa:
Nikt się tym nie przejął, ogółem mają Cię w dupie, bo nigdzie nie popłyniesz bez zaopatrzeniowca i okrętu eskorty. A jeśli już to najpewniej zbierzesz łomot od praktycznie całej załogi i członków ekspedycji na pokładzie. No i fakt, że ktoś już zarządził, że wypływacie jutro w południe też miał na znaczeniu. Chyba.
Abby:
//Tak, bo pomyliłaś odbicie od brzegu z dobiciem do brzegu.//
‐ Może pozwolą nam skoczyć do jakiejś kortowej karczmy na kilka głębszych? Jeszcze zdążymy. -
-
-
-
-
-
-
-
Kuba1001
Max:
‐ Najpierw pokaż, co potrafisz. ‐ odparł, opierając kij o ziemię i przybierając pozycję obronną.
Taczka:
Trochę to potrwa, tak więc czym zajmiesz się teraz?Głośny dzwonek z kambuza przerwał Ci odpoczynek.
Wiewiur:
Marynarz zaprowadził Cię do kajuty, gdzie to miałeś spory problem, gdyż była ona całkiem wygodna i przestronna, ale dla Hobbita lub Krasnoluda, nie dla człowieka, a tym bardziej Minotaura, toteż możesz mieć problem… Tak czy inaczej, nim mogłeś zgłosić komukolwiek swoje obiekcje, zadzwonił dzwonek z kambuza, wzywający na kolację.Dotarłeś tam bez problemu, a w Gilgasz, jak to w Gilgasz, pełno było różnorakich ogłoszeń, wystarczy wybrać jakieś konkretne.
‐ Nie spotkałem. ‐ powiedział i dobrą chwilę minęło, nim wyznał: ‐ Nie wiem… Naprawdę, nie wiem. Najpewniej będę włóczyć się tak długo, dopóki jakiś łowca potworów, Paladyn czy ktokolwiek inny mnie nie zgładzi.
Ekspedycja:
Kazaute:
Ocean… Niby nic niezwykłego, ale i tak wyglądał wspaniale, zwłaszcza gdy nie widuje się go codziennie.
Abby:
‐ No to idziemy czy nie?
Vader:
Twoja kajuta była niedaleko tej kapitańskiej.
Bulwa:
W sumie nie było to trudne, była na wprost koła sterowego, nawet nad drzwiami wyryto słowo “kapitan,” aby nikt nie miał wątpliwości do kogo należy.
Reszta:
//
// -
-
-
wiewiur500kubaGdubr
Więc wysedł z kajuty, licząc że pomieszczenie jadalne będzie lepiej dostosowane…Tarn
Jakieś szybkie i w miarę łatwe zleconko, byleby miał za co jeść.Troyus
‐ Ty, a może by my razem sobie podróżowali, co?Sh’arghaan
//Jeśli jeszcze mnie nie wyrzuciłeś z ekspedycji :v //
Stał i czekał aż coś się ciekawego zadzieje, w sumie to może też spróbować przysłuchiwać się rozmowie marynarzy, zawsze to jakaś rozrywka… -
-
-
-
-
Kuba1001
Max:
To drugie przyszło szybciej, gdyż w końcu nie wytrzymał i przestał blokować Twoje ciosy.
‐ Masz bardzo prostą technikę… Nie miałeś wcześniej broni w rękach czy co?
Wiewiur:
Rzeczywiście, było całkiem spore, bo musiało pomieścić też całą nagrodę.Jakiś bandyta lub inny rzezimieszek grasujący w mieście czy też poza nim?
‐ Naprawdę tego chcecie? Nie nawykłem do towarzystwa, a i Was nie będą zbyt radośnie witać, gdy zostaniecie zauważeni w moim towarzystwie.
Ekspedycja:
Kazute:
Było tam, gdzie zawsze, czyli na czubku najwyższego z masztów.
Abby:
Krasnoludowi nie trzeba było dwa razy powtarzać, toteż już pognał trapem na brzeg.
Vader:
Eleganckie i przestronne lokum, właściwie to było pierwszym tak luksusowym, w jakim przychodzi Ci spędzać noc, a właściwie to wiele nocy, w końcu nawykłeś bardziej do koszarowych klitek lub obozowania pod gołym niebem, prawda?
Bulwa:
Można śmiało powiedzieć, że tak eleganckiej kwatery nigdy nie miałeś w całym swoim życiu. Ba, ktoś chyba nawet pomyślał o Twoich towarzyszkach, gdyż łóżko było znacznie większe, niż jak na ludzkie standardy.
Wiewiur:
Nic ciekawego nie było, acz podsłuchiwanie rozmów również słabo wychodziło, bo marynarze byli pracowali w milczeniu, jak to na okręcie. -
