Miasto Ur

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Są jakieś ślady?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bóbr:
‐ Kilku świadków, pochodnia i odciski butów na pyle.

[Kubeł1001]

korobov

Ahsoka
‐No dobra, za mną marsz.
Jaskier
‐Interesujące…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
Niewolnicy wykonali polecenie.

Do Jaskra natomiast podeszła para strażników w żółtych zbrojach. Jeden z włócznią, a drugi z kuszą.

[Kubeł1001]

korobov

Ashoka
‐Wiecie, gdzie jest Mroczna puszcza?
Jaskier
‐Słucham panów‐ ukłonił się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Daleko, daleko stąd. ‐ odparł jeden z niewolników.

‐ Nie władasz Ty aby Magią Ognia? ‐ zapytał jeden z nich.

[Kubeł1001]

korobov

Jakier
‐Nie, ja panuję nad przeciwnym żywiołem.
Ahsoka
‐Tam idziemy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A nie znasz kogoś takiego? ‐ dociekał strażnik.

‐ Po co? ‐ zapytał jeden z niewolników.

Tymczasem przy na murach obronnych Ur rozmawiała dwójka strażników:
‐ Idziemy dzisiaj do burdelu?
‐ Nie, no co Ty? Żona chora muszę w domu siedzieć. Idź sam.
‐ Jak wolisz, ale może… Czekaj co to? ‐ przerwał wpół zdania wskazując na pięć sylwetek na horyzoncie.
‐ Jacyś podróżni. Chyba.

Po chwili sylwetki były już widoczne i można ich było rozpoznać. Strażnicy pod bramą darli się w swoim języku i dopiero wtedy dwaj żołnierze na murach rozpoznali podróżnych.
‐ Nieumarli! Nieumarli nadchodzą! ‐ krzyknął jeden.
Reakcja pozostałych byłą niemal natychmiastowa. 20 żołnierzy w zbrojach koloru piaskowego wyszło z miasta. Uzbrojeni w kusze ustawili się w dwóch szeregach. Z przeciwnej strony nadciągało pięciu Nieumarłych. Wszyscy uzbrojeni.
‐ Przygotować się! ‐ powiedział dowódca kuszników.
Nieumarli byli coraz bliżej.
‐ Cel!
Nadal nadchodzą.
‐ Ognia!
20 kusz wystrzeliło 20 bełtów z żelaznym grotem. Wszystkie trafiły… Nieumarli padli podziurawieni jak sery bez oznak życia. Definitywnie martwi. Martwe zwłoki. Kusznicy dla pewności za pomocą sztyletów oddzieli ich głowy od reszty ciała po czym zakopali je pięć kilometrów od miasta.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//Moi nieumarli… NIEEEEEEEEE D;//

[Kubeł1001]

korobov

Ahsoka
‐Bo tam jest mój dom.
Jaskier
‐Ta, to Ahsoka, ta pół mroczna elfka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
‐ Nie wiem Pan gdzie może być? ‐ zapytał Jaskra strażnik.

‐ A co będziemy tam robić? ‐ pytał kolejny niewolnik kiedy zbliżaliście się do bram.

[Kubeł1001]

korobov

‐Nie wiem. Ale znając ją zaraz wyjdzie z miasta. Lub z siebie. Jedno albo drugie. Albo oba.
‐Będziecie wolni…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
Strażnicy kiwnęli Jaskrowi głową i pobiegli w kierunku bramy.

Ahsoka i jej niewolnicy byli już pod bramą. Strażnicy mieli ich puścić kiedy usłyszeli:
‐ Stać! Zatrzymać ją! ‐ krzyczał jeden ze strażników nadbiegając z przeciwnego kierunku.

[Kubeł1001]

korobov

‐Norbert, co znowu narobiłeś?!‐popatrzyła się na smoka.
‐DZiwne‐ rozłożył się niedaleko i zaczął śpiewać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
Czasem za śpiew Jaskier dostawał kilka srebrników, czasem obelgi. Różnie bywało.

Smok parsknął cicho, a dwójka strażników dobiegła do Ciebie.
‐ Ahsoka? ‐ zapytał jeden z nich.

[Kubeł1001]

korobov

‐Tak, a co się znowu stało.
Zaczął układać wiersze na życzenie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
‐ Włada pani Magią? Magią ognia, dokładnie?

Dostawałeś kilka srebrników za wiersz, nic niezwykłego.

[Kubeł1001]

korobov

Teraz to mu kopletnie odwala. Śpewa, tańczy, na głowie stoi…
Zionie na tak.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wybryki Jaskra obserwowało dwóch strażników i zastawiało się czy go aresztować czy może odsunąć się na bezpieczną odległość.

‐ Co robiła pani wczoraj wieczorem? ‐ zadał Ahsoce pytanie strażnik.

[Kubeł1001]

korobov

Przestaje i wraca do normalnej gry.
‐Byłam gdzieś 7‐8 kilometrów od Ur, a co?