Miasto Ur

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Rzucasz mi wyzwanie?
Czekał w milczeniu. Ma dwa sztylety, więc w razie czego ma plan

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Możesz ich przekupić…//

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Tylko?
‐Panowie… bądźmy rozsądni… co powiecie na premię od miłego podróżnika?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To ma być próba przekupstwa, śmieciu? ‐ ryknął dowódca i pokazowo chwycił Cię za kołnierz i odciągnął poza zasięg słuchu reszty. Nie był jednak głupi, bo reszta nadal Was widziała, a on wyjął miecz.
‐ No dobra. Mów. ‐ powiedział. ‐ Jeśli kogoś chcesz przekupić to tylko mnie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Po pierwsze: Jak podrzesz moje ubranie, to pieniądze ci się nie przydadzą. Po drugie: Ja wyciągnę odpowiednie ‘‘papiery’’, a ty mnie przepuścisz.
Jeszcze bardziej ściszył głos.
‐Ile chcesz? Tylko w granicach normy, jasne?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie robię tego po raz pierwszy. ‐ powiedział. ‐ Sto złota. ‐ dodał po chwili zastanowienia.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Podał mu tyle, ile chciał.
‐Załatwione?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Załatwione. ‐ potwierdził chowając monety do kieszeni i idąc do bramy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył w stronę wozu, wsiadł na niego i pojechał do swojego nowego szefa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jechałeś tak, ale gdy byłeś już dość daleko od miasta usłyszałeś dobijanie się związanych i zakneblowanych kobiet. Ciekawe czego chcą?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Poszukał wzrokiem jakiegoś drzewa, albo najlepiej lasu. Jak nie było, to zatrzymał się przy drodze. Sprawdził, o co chodzi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ur położone jest na pustyni, więc tak… Jest tu mnóstwo drzew.
Zatrzymałeś się przy drodze. Jedna z kobiet wstała i próbowała Ci coś powiedzieć, zupełnie niezrażona tym, że knebel powstrzymywał jej wysiłki.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wyjątkowo przeciął knebel.
‐Mów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Dlaczego to zrobiłeś?! ‐ wydarła się od razu, gdy mogła mówić. I tak byliście za daleko by ktoś z miasta to usłyszał. ‐ Co Ci zrobiłyśmy?! To pewnie Ty zabiłeś męża i moje dwie córki!

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Gdybym wtedy to był ja, to byśmy teraz nie rozmawiali. Już mówiłem: Jestem przyjacielem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ I dlatego nas porwałeś? ‐ zapytała śmiało kobieta.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jak dobrze wiesz, nie dano mi innej opcji. A wystarczyło porozmawiać. Śniadanie otrzymacie za trzy godziny, jak będziemy bliżej celu.

[Kubeł1001]

Zeromus

//mogę tutaj zacząć tym smoczym ludziem ?//

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Z dala ode mnie! Cenię sobie prywatność!

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Niby jakiego celu?