Archipelag Sztormu

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ O ile nie pomyli nas z wielorybem to nie mamy czym się martwić.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Wielki, drewniany wieloryb. Chyba nie mają, aż tak złego wzroku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeśli mylą pływających ludzi z fokami i żółwiami to zbyt bystrookie to one rzeczywiście nie są.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Słyszałem, że reagują najbardziej na pojawienie się krwi, dopiero wtedy zaczyna im odbijać… Czasem do tego przelewu same doprowadzają.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Piraci również się tu czasem zapuszczają, z tego co wiem, to lubią oni zabijać schwytanych jeńców na różne sposoby, więc rekiny często pływają w towarzystwie takich okrętów, licząc na pożarcie zwłok lub jeszcze żywych nieszczęśników. Jeśli wziął nas za taki statek, to pewnie pokrąży wokół kilka godzin, może dzień, a gdy nie dostanie tego, po co przypłynął to zapewne odpłynie.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Niektórzy to chcą tylko żyć i żreć… No, ale po co się męczyć i samemu polować.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Lubi sobie życie ułatwiać, to prawie jak człowiek, nieprawdaż?

[Kubeł1001]

FD_God

‐Trudno się nie zgodzić, wiadomo jakie niebezpieczeństwa możemy zastać na tutejszych wodach?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Na wodach? Przede wszystkim morskie potwory, z rzadka gnieżdżą się tu piraci.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No to piratów mamy już chyba z głowy, ciekawe czego można się po potworach spodziewać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nim kapitan zdołał Ci odpowiedzieć, obaj usłyszeliście krzyk z bocianiego gniazda:
‐ Kapitanie! Wyspa na sterburcie! Widzę ludzi, chyba potrzebują pomocy!

[Kubeł1001]

FD_God

‐Luneta prawdę ci powie…‐ Powiedział idąc w kierunku sterburty, by może dostrzec coś jeszcze gołym wzrokiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Faktycznie, jakieś ludzkie sylwetki biegły w kierunku brzegu, machają do Was.

[Kubeł1001]

FD_God

Cóż, na pierwszy rzut oka nie wyglądają na potrzebujących, ale kto ich tam wie…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kapitan przyjrzał im się za pomocą lunety, ale wyraz jego twarzy się nie zmienił.
‐ Tubylcy. ‐ orzekł. ‐ Kobiety, dzieci i mężczyźni. Wypada ruszyć im na pomoc. ‐ dodał i ruszył na rufę, aby przekazać rozkazy sternikowi, Tobie rzucając swoją lunetę, zapewne abyś również mógł popatrzeć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//No elo.//

[Kubeł1001]

FD_God

//Noż ku*wa.//
‐No tyle, że przed czym mamy ich ochronić?‐ Powiedział, a następnie wziął od Kapitana lunetę i samemu przez nią spojrzał szukając zagrożenia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Odpowiedzi brak, bo nikt zbytnio nie mógł Ci jej udzielić, niemniej luneta nie wskazała wiele, poza tym co mówił kapitan: Tłum skąpo odzianych kobiet, dzieci i mężczyzn uciekał, z wyraźną paniką, z dżungli, wołając oraz machając do Was, niektórzy pokusili się nawet o wejście do wody…

[Kubeł1001]

FD_God

‐Kurs na wyspę zatem.‐ Powiedział jeszcze najwyżej sam do siebie, a następnie czekał, aż będą mogli się najpewniej znowu załadować do szalup.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zamiast tego cały okręt zmienił kurs, bo operacja z szlupami zajęłaby zbyt dużo czasu, zresztą i tak byłyby one zbyt wolne, nawet przy Waszych najlepszych chęciach. Tymczasem zauważyłeś inny problem, siedmiometrowy, głodny problem, płynący w stronę tych tubylców, którzy postanowili wskoczyć do wody.