Wioska w Księstwie Ludzi

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Nie poszedł za daleko. Chciał obserwować ten kawałek wioski, aż wszyscy usna. Wtedy raczej nikt mu nie przeszkodzi. Ugryzł trzymane jabłko, rozkoszując się jego smakiem. A tam bylo takich mnóstwo!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vapen:
Mimo późnej pory ludzie nadal stali w drzwiach lub oknach obserwując Cię nie z ciekawością lecz z wrogością. Nagle ktoś rzucił kamieniem, który przeleciał niebezpiecznie blisko Twojej głowy.
Lunaaax:
Weszłaś do domu, a ojciec zamknął drzwi na trzy spusty zostawiając psa na zewnątrz. Poszedł do kuchni zamienić kilka słów z matką, a przybysz, z którym rozmawialiście zawołał Cię, żebyś podeszła.

[Kubeł1001]

Lunaaax

‐ Tak? Chciał Pan czegoś? ‐ spytała się miło, gdy już podeszła do gościa.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Nie przejął się tym zbytnio. Przecież nic mu juz zrobić nie mogą. Nie teraz. Gdyby chciał to by do cna spalił ta wioskę. Ale nie uczyni tego. Nie miał powodu. Ruszył dalej, przed siebie, wchodząc do lasu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vapen:
Wchodząc do lasu zagłębiłeś się w ciemności. Normalny człowiek robiłby pod siebie ze strachu, ale Ty byłeś Elfem ‐ dzieckiem lasu i miłośnikiem gwiazd. Mimo to nieco zjeżyły Ci się włosy słysząc odległe wycie wilków.
Lunaaax:
‐ Powiedz matce, że zrobiła bardzo dobrą herbatę. Lecz… Czosnek to dziwny dodatek. Podobno wzmacnia odporność. ‐ powiedział uśmiechając się i pokazując dość długie i bardzo białe oraz równe zęby.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Rozejrzał się i po krótkiej dyskusji samego ze sobą wszedł ma drzewo. Z tej wysokości widać wioskę i jej światła. Odetchnął powietrzem, ktore nieco pachniało dymem i westchnął. Też by chciał sobie tak mieszkać. Znaczy się… Wiadomo, wśród elfów nie zamieszka. Co jak co, ale nie był nim. Człowiekiem też. Wiec zostaje mu o. Takie życie.

[Kubeł1001]

Lunaaax

‐ Dobrze… ‐ ze sztucznym uśmiechem na twarzy, który wyglądał jak szczery oddaliła się od przybysza i poszła przekazać matce pochwałę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Lunaaax:
Matka była zdziwiona. Nawet bardzo. Usłyszałaś jak rozmawia z ojcem szeptem. Udało Ci się wychwycić słowa: “czosnek” i “Wampir.”
‐ Idź pokazać panu pokój i łazienkę. Niech się odświeży i przejrzy w lustrze. ‐ powiedział ojciec.
Vapen:
Ciężko było widzieć całą wioskę jak na dłoni, ale widziałeś zarysy chat i światła w oknach.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Oparł się o pień, luźno rozmyślając. Pamiętał, ze na ganku tamtego domu zobaczył łuk. W sumie ciekawe do kogo należał?

[Kubeł1001]

Lunaaax

‐ Oczywiście.
Podreptała z powrotem do przybysza, myśląc o usłyszanych przypadkowo słowach. Gdy już stanęła przed gościem, rzekła łagodnie:
‐ Pokażę Panu łazienkę i pokój. Ojciec pragnie, by Pan się odświeżył i przejrzał w lustrze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vapen:
Ale póki ludzie nie śpią raczej się nie włamiesz.
Lunaaax:
Na wzmiankę o lustrze poruszył się niespokojnie, ale wstał i czekał, aż zaprowadzisz go do łazienki.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Przymknął oczy, zaczynając cicho nucic. Trzeba przyznać, ze glos to akurat miał śliczny. Sam nie wiedział co śpiewał. Znaczy, nie pamiętał słów, a jedyne skojarzenie przychodzące z ta piosenka to jego matka śpiewająca mu to do snu.

[Kubeł1001]

Lunaaax

Zaprowadziła więc go do łazienki i mu ją pokazała.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vapen:
I śpiewałeś czując narastającą ciężkość powiek.
Lunaaax:
Opłukał twarz w misie z wodą i przymknął drzwi. Mogłaś jednak zobaczyć przez wąską szparę jak przechodzi obok lustra, a jego odbicie było bardzo zamazane. Nawet nie przypominało kształtem człowieka.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Po ludzkiemu przysnęło mu się.

[Kubeł1001]

Lunaaax

Dziewczynę przeszedł dreszcz. Zaniepokojona, zapytała cicho:
‐ Wszystko w porządku, proszę Pana…?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vapen:
I tak spał. Na drzewie.
Lunaaax:
‐ Oczywiście. ‐ odpowiedział chłodno nieco speszony i trzasnął drzwiami.

[Kubeł1001]

Lunaaax

Dziewczyna postanowiła powiadomić rodziców o dziwnym zachowaniu gościa i jego lustrzanym odbiciu. Tak też zrobiła.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Lunaaax:
‐ Trzymaj się od niego z daleka. I zostań w swoim pokoju. ‐ powiedziała matka, a ojciec poszedł do siebie.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Ocknął się na chwilę, gdy zrobiło się chłodniej. Skulił się i mocniej owinął płaszczem.