Wioska w Księstwie Ludzi

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zależy który. ‐ odparł wymijająco Mag, wprowadzając Cię do pomieszczenia, w centrum którego stał wielki, okrągły stół, otoczony krzesłami i zastawiony mapami oraz zapisanymi kartkami papieru i zwojami pergaminu. Podobne papierzyska przytwierdzone były też do ściany. W środku zastałeś dwie osoby, czyli wielkiego orczego sku*wiela przechadzającego się w jedną i drugą stronę, przy okazji kręcąc młynka bojowym młotem, oraz studiującego uważnie jakąś mapę człowieka w czarnym, lekkim pancerzu, z mieczem długim u pasa, o krótkich, ciemnych włosach, koziej bródce i niebieskim oku. Tak, miał tylko jedno oko, drugie (a raczej jego brak) skrywała czarna przepaska ze skóry.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Jestem Alamar, wygnaniec. Mag odrzucony przez swój głupi lud. Szukam pracy i kogoś lub coś co da mi moc do zemsty.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie przybył sam, panie. ‐ wtrącił Mag, kierując słowa do człowieka, gdyż Ork miał Was wszystkich głęboko w zielonej dupie.
‐ Więc powiedz mi coś więcej o sobie i o nich. ‐ odrzekł mężczyzna, odkładając mapę i patrząc na Ciebie swoim jedynym sprawnym okiem.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Jeden to potężny iluzjonista, ale chyba poza tym nic nie potrafi. Drugi korzysta z dziwnej magii i włada włócznią. Ja sam jestem dawnym splunięcie Zefirem, a aktualnie szanującym się wilkołakiem ze zdolnością kontroli.
Odrzekł.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Moglibyście się nam przydać. ‐ odpowiedział Twój rozmówca i miał coś dodać, ale Ork wtrącił.
‐ No, chyba że tamten rzeczywiście gówno umie, wtedy trzeba go zabić, bo bezużyteczny nam niepotrzebny i widział za wiele.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Umie się też ukrywać i ma jeszcze jakiegoś dziwnego kruka. Zdawało mi się kiedyś, że z nim gada, a kruk kiwa jakby rozumiał.
Powiedział, choć tak naprawdę miał wyje**ne na kompana

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Później go przetestujemy. Macie coś jeszcze do zaoferowania? ‐ spytał człowiek, gdy i Ork olał sprawę.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Ręce, Nogi, łeb i korpus?
Zażartował.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po jego reakcji (a właściwie to jej braku) widać, że nie rozbawił go ten kawał. Skinął głową Magowi stojącemu za Tobą, a ten wraz z Golemem wyprowadził Cię z wieży.
‐ Powiadomimy Was, kiedy przywódcy podejmą decyzję. ‐ odrzekł, doprowadzając Cię do reszty Twych kompanów, z którymi to wypada się podzielić wrażeniami.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Powiem krótko. Albo przyjmą nas jak braci, albo każą ukrzyżować.
Powiedział do zgromadzonych.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Czasem dobrze jest być inteligencją.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Ten natomiast milczał.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Na szczęście nic nie odwaliłem, choć bitwa na broń dwuręczną z Orkiem wydawałaby się kusząca.
Powiedział sam do siebie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Czekam.//

[Kubeł1001]

bulorwas

//Możysz pisoć.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

/tak.

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Wincyj postów od Kuby, wincyj.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Niby co mam napisać, skoro tylko sobie gadacie i nie podjęliście żadnych działań?//

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Bo oni mają nas powiadomić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Liczyłem na jakąś inną inicjatywę z Waszej strony, ale widzę, że idziecie po najmniejszej linii oporu.//
Gdy tak staliście i rozmawialiście obecnością zaszczycił Was w końcu ten sam Mag wraz z nieodłącznym Golemem.
‐ Możecie zostać, acz musicie najpierw udowodnić swoją wartość.