Księstwo Hobbitów

[Kubeł1001]

Vader0PL

Cholera, tak to właśnie wygląda z Cesarstwem. Ch*ja tam ze zwyczajnej służby, codziennie albo wkurzone Hobbity, albo wielka armia Drowów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Grunt, że dobrze płacą. W ogóle płacą. No i na służbie nie sposób się nudzić, można obcować z innymi rasami i zwierzętami, dodatkowo Cesarstwo funduje swoim żołnierzom różne wycieczki… Czyli nie jest tak źle.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Nawet najgorszą zbrodnię można ozdobić pięknymi słowami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Święte słowa. No, a teraz wypada pomóc w zwijaniu tego majdanu, bo nie możecie zostać w tym miejscu, gdzie wytropili Was zwiadowcy Drowów.

[Kubeł1001]

Vader0PL

A więc pomogła swoim i przygotowała się do dalszej drogi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Marsz podjęliście dość szybko, wciąż lasami, czasem tylko przechodząc przez gościniec, aby kluczyć i zmylić pościg. Ostatecznie zatrzymaliście się na małej polance, skąd rozciągał się dobry widok między drzewami na gościniec i małą wieś Hobbitów w okolicy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zawsze coś, skupiła się na pomocy dla reszty.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wspólnymi siłami rozłożyliście tymczasowy obóz.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Przynajmniej tyle dobrego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Teraz warto byłoby zrobić to co reszta, czyli skupić się wokół Imrahila, bo chyba ma on coś do powiedzenia.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zbliżyła się więc do niego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Potrzebuję dwóch ochotników, którzy przeprowadzą zwiad w wiosce… Mamy rannych, a nasze zapasy żywności, wody i leków są na wyczerpaniu, więc każda pomoc się przyda, zwłaszcza że z dwojga złego Hobbity wybiorą nas, a nie Drowy. ‐ wyjaśnił Imrahil i powiódł po Was wzrokiem. ‐ Kto się zgłasza?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Uniosła rękę.
‐Zgłaszam się na ochotnika.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął lekko głową i nim miał okazję powiedzieć słów kilka o męskiej dumie i odwadze, znalazł się i drugi ochotnik.

[Kubeł1001]

Vader0PL

To byłoby zabawne, ale pora ruszać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mężczyzna zapewne pomyślał to samo, gdyż tylko chwilę zajęło mu pokonanie pierwszych metrów, jakie dzieliły go od wsi. Widać, że nie ma zamiaru na Ciebie poczekać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Kto powiedział, że została? Ruszyła na równi z nim.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dość szybko go dogoniłaś i do wioski wkroczyliście ramię w ramię. Jak na hobbicką wieś przystało, pełna była małych chatynek i norek, a poza tym znajdowała się tam karczma, dwa sklepy i stajnia dla kuców, bo na pełnoprawnego konia żaden Niziołek nie dałby rady wejść. Liczni mieszkańcy przerwali swoje codzienne czynności, aby wbić w Was swoje spojrzenia.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Przynajmiej bądź przyjacielski.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeśli chcesz to Ty możesz gadać.