Księstwo Hobbitów

[Kubeł1001]

Vader0PL

Poczekała do jego pierwszego ciosu, by wymierzyć kontrę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wykonał dwa szybkie cięcia, które jednak okazały się tylko fintą, i po chwili jego jatagan już zmierzał ku Twojej szyi w morderczym pchnięciu, drugi zaś pozostał w defensywie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zasłoniła się tarczą i uderzyła bronią w rękę trzymającą jatagan, którym zaatakował.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ryk bólu oraz wypadający z dłoni oręż były jedynym, czego potrzebowałaś, aby mieć pewność, że manewr się udał.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wykonała jeszcze uderzenie tarczą i postarała się go dobić poprzez połamanie klatki piersiowej buławą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie udało Ci się, uderzenie tarczą go oszołomiło, ale mimo to zdołał wykonać zgrabny unik przed morderczym ciosem i natychmiast przejść do ofensywy, którą zobrazował bardzo szybkim zamachem w Twoją twarz.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zasłoniła się więc tarczą i odskoczyła do tyłu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się, Drow ruszył do ponownego natarcia, ale padł, gdy przeszyła go elficka strzała.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Będzie musiała podziękować później. Jak na razie uniosła do tyłu tarczę w geście podziękowania, ale ruszyła do dalszej walki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Naciskane ze wszystkich stron Drowy nie mogły utrzymać pola i ginęły próbując lub, na czele z oficerem, poddały się, wznosząc w górę ręce i rzucając sztylety, trójzęby i jatagany na ziemię, acz było ich łącznie tylko pięciu, pozostali polegli w walce.

[Kubeł1001]

Vader0PL

To nadal sporo, jednakże te gnoje mogły próbować sztuczek.
‐Ogłuszyć ich, sir?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Oficera zabieramy ze sobą, reszta jest zbędna. ‐ odrzekł Imrahil, zaś Tobie przypomniały się słowa wykładowcy na Cesarskiej Akademii Wojskowej: “Gdy weźmiesz jeńca, musisz zadbać o jego wyżywienie, transport, uniemożliwienie ucieczki i wiele innych. Jeniec to ogromne zobowiązanie wobec Ciebie i Twoich kompanów. Nigdy nie bierz jeńców ani nie daj samemu wziąć się do niewoli.” Jest to jedna ze starożytnych doktryn wojskowych, jako pierwszy sformułował ją filozof, wojownik i dowódca, niejaki Irmenu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Nie prościej będzie go przesłuchać na miejscu, sir?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Doskonały pomysł. Zajmij się tym, ja porozmawiam z naszymi nowymi sprzymierzeńcami. ‐ powiedział dowódca, odchodząc na bok wraz z na nowo wyzwolonymi niewolnikami Drowów.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Pilnowała jeńców.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie na tym polegało Twoje zadanie, co podchodzi pod niesubordynację, ale grunt, że wychodziło Ci świetnie, dopóki jeden z Drowów nie próbował uciec. Oczywiście, nie zaszedł daleko, po kilku metrach wbita między łopatki strzała wystrzelona przez Elfkę skończyła jego pochód ku wolności.

[Kubeł1001]

Vader0PL

I na to czekała. To, że odważą się strzelać do uciekających i trafią. Zbliżyła się do jeńców.
‐Widzieliście, że ucieczka jest głupim wyborem. Dlatego macie szansę wyśpiewać wszystko, żeby nie cierpieć zbytnio.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ich postawa była identyczna: Całkowity brak reakcji. Równie dobrze mogliby być głusi lub Cię nie usłyszeć, Twoje słowa zwyczajnie ich nie obeszły, wpajana od lat bądź nawet dekad dyscyplina robiła swoje, zwyczajnie ciężko było im zdradzić, zwłaszcza że każdy drowski żołnierz o wiele bardziej boi się swoich przełożonych niż przeciwników.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Wyjaśnię wam to. Droga litości to uwięzienie was. Droga cierpienia… no cóż. Jeżeli nas dowódca się zgodzi, to chętnie bym zobaczyła, co wasi przełożeni robią z żołnierzami, którzy dali się złapać i okazali się być porażkami. Tak moi drodzy, możemy wykorzystać waszych przełożonych do tego, by wykonali brudną robotę za nas. A my to możemy beztrosko obserwować za osłoną magii.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skrzywili się, gdy wspomniałaś o ich przełożonych, ale poza tym wciąż milczeli jak zaklęci, przywołując na mahoniowe twarze wyrazy całkowitego spokoju i ignorancji.