Dekapolis

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jeżeli będzie okazja, to ich powiadomię. A pewnie i tak już coś podejrzewają, prawda?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mniej niż myślisz, mój długobrody przyjacielu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Może być.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął głową i wrócił do swoich spraw, zaś uczta przeciągała się do rana i pora Ci już wracać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

A więc ruszył drogą powrotną.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wróciłeś do miasta rankiem, może lekko dziabnięty, ale bez jakichś przygód lub niespodzianek się obyło.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Postarał się dojść do swojego mieszkania.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po drodze wywaliłeś się kilka razy jak długi, ale w końcu trafiłeś do własnego łóżka, zasypiając niemalże od razu i budząc się rano, z ogromnym kacem, bólem głowy oraz chichotami nad sobą.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zabawne, poda ktoś wodę?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zamiast wody jeden z Krasnoludów podał Ci lustro, w którym zobaczyłeś swoją twarz, jakże pięknie ozdobioną ku*asami namalowanymi kawałkiem węgla.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Wyzywam was na pojedynek na śmierć i życie. Dziś o dwunastej. Macie się stawić poza miastem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Teraz nastąpiła istna salwa śmiechu, obaj niemalże padli na ziemię, wstrząsani jego spazmami.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jak Elfie panieńki…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ku*asia morda. ‐ wykrztusił Drollo, między jednym wybuchem śmiechu, a drugim.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Mam narysowane kuasy na twarzy. Jednak to wasze rodziny mają kuasy w mordach.
Pochwycił swój młot.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Hej, hej, hej! ‐ krzyknął Grollo. ‐ Ty na serio chcesz się bić?
‐ Ch*jowa sprawa. ‐ powiedział Drollo i karuzela śmiechu zaczęła kręcić się na nowo.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Pochwycił broń w obie dłonie i ruszył im na spotkanie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ci zaś zaczęli się odsuwać, niepewnie kładąc dłonie na trzonkach toporów.
‐ Ku*wa, na żartach się nie znasz?
‐ To się przecież zmyje.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐To dajcie mi wodę. Nie denerwować skacowanego.
Zaśmiał się i oparł na młocie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I poszli, woląc rundkę po wodę, niż wku*wionego Krasnoluda z wielkim młotem. Wrócili w ekspresowym tempie, przynosząc duże wiadro pełne wody, kufel i szmatkę.