Dekapolis

[Kubeł1001]

Vader0PL

Jakiś ziomek ala dowódca?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Chyba masz do czynienia z samymi szeregowymi trepami.

[Kubeł1001]

Vader0PL

A więc spróbował wejść.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Może i szeregowe trepy, ale zagrodzić drogę i zatrzymać Cię jeszcze potrafiły.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Blokada na stałe, czy tylko przeciwko niektórym?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kim jesteś, po co chcesz iść do ratusza i do kogo?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Fulgar jestem. Do tego, kto rządzi w Dekapolis. Tylko o czymś powiadomić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A to takie ważne, żeby dupę rządzącym zawracać?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Tak.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu pokiwał głową i odstąpił, pozwalając Ci wejść.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył do środka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłem do holu zdobionego marmurem, granitem w różnych kolorach i kością lokalnych ryb. Było też dębowe biurko, a za nim siedziała kobieta.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Podszedł do niej wtrącając się tym samym w historię życia GM’a.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tak? ‐ spytała, patrząc na Ciebie, a konkretniej w dół.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Problemy niskich śmiertelników.
‐Ja w sprawie ostatnich wydarzeń z Nordami. Poproszono mnie o przekazanie wiadomości tym, którzy rządzą w tych miastach.

[Kubeł1001]

Kuba1001

O dziwo, bez zadawania pytań, wskazała ruchem głowy na jedne z drzwi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Kiwnął głową i ruszył ku nim.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Drogę masz właściwie otwartą, brak tam typowych, krępych kabanów na warcie.
Hadesares:
Może i podróż była długa, może i była męcząca, może i miałeś ochotę zawrócić, ale tak czy inaczej wszystkie te trudy, jakie znosiłeś, były bez dwóch zdań warte tego widoku jakim były śnieżne równiny przed Tobą, rozległa tundra po lewej, wysokie góry po prawej i jeziora oraz miasta Dekapolis za lodową pustynią.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wszedł przez nie do środka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zastałeś tam przywódcę każdego z miast wraz z adiutantem/adiutantką oraz doradcą/doradczynią, a także zbrojną straż. Większość, bo nie strażnicy, stali lub siedzieli pochyleni nad stołem, którego całość zajmowała niezwykle dokładna mapa Dekapolis i całej Doiny Lodowego Wichru. Gdy tylko wszedłeś, spojrzenia lwiej części zgromadzonych skierowały się ku Tobie, także dwóch najbliższych strażników ruszyło w Twoją stronę.