Dekapolis

[Kubeł1001]

Kuba1001

Całą trójką opuściliście miasto, mając głęboko w dupie strażników, którzy Wam to odradzali ze względu na czających się w tundze Nordów, Lodowe Olbrzymy i zwabione wonią świeżych trupów drapieżniki… W końcu o to Wam właśnie chodziło, czyż nie? No, przynajmniej o to ostatnie. Tak czy inaczej, po opuszczeniu bram miasta, każdy Krasnolud skierował się w swoją stronę.

Kilka bram było i właściwie bez różnicy, którą wybierzesz, bo i tak pewnie jacyś wartownicy wyłapią Cię dużo wcześniej.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Krasnolud
Jego towarzysze ruszyli w jakim kierunku?

Niziołek
A więc ruszył przez jedną z nich.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Właściwie jeden prosto jak w mordę strzelił, a drugi odszedł kilkanaście metrów w lewo i także ruszył przed siebie.

Nie dotarłeś nawet do połowy drogi, nim z każdej strony nie otoczyła Cię grupa ośmiu Nordów z trzema tresowanymi wilkami. Nic nie mówili, ale postawa oraz dłonie zaciśnięte na mieczach, młotach, włóczniach i toporach robiły wystarczające wrażenie, aby obyło się bez słów.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Krasnolud
No to on ruszył w prawo i jako prawy krasnolud pomaszerował nucąc jedną z krasnoludzkich piosenek, gdy wyruszały dać komuś wpie**ol.

Niziołek
‐Nie jestem wrogiem, ani sojusznikiem miast, które wam sprawiają kłopot. Jestem posłańcem kogoś innego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Brak jakiegokolwiek ruchu z ich strony oznacza, że chcieliby wiedzieć coś więcej, jak to wartownicy.

Twa krasnoludzka pieśń niosła się po tundrze i odbijała od rozmaitych iglastych drzew, jednakże jak na razie nie widzisz nic do upolowania.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Krasnolud
Dlatego umilkł i rozpoczął wstępne tropienie.

Niziołek
‐Jest tutaj Wulfgar?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Śladów na śniegu była istna mnogość, zależy tylko na co chciałeś dziś zapolować.

Jeden ze strażników pokręcił głową.
‐ Wyjechał niedawno, jest jego zastępca, Behtrag Śmiały.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Niziołek
‐Wulfgara nie znajdę wśród ziem, których nie znam, prawda? Więc jeżeli nie stanowi to problemu, to chciałbym przekazać zaproszenie Behtragowi Śmiałemu.

Kuba
Drapieżniki oczywiście.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zaproszenie? Od kogo? ‐ spytał wartownik.
‐ Pewnie od psów z Dekapolis! ‐ dodał drugi i splunął, zaś reszta poszła w jego ślady.

Miałeś ślady niedźwiedzia i watahy wilków, przecinały się co prawda, ale biegły w innych, przeciwnych, kierunkach.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Żaden z Dekapolis mnie nie wezwał, a również nigdy tam nie byłem. Poza tym… myślicie, że ukrywaliby przez taki okres czasu obecność wojownika mej wielkości i nie wysłali go do walk? A jak już, to dlaczego ja miałbym ruszać samemu na wasze terytoria, zamiast bronić miast? Odpowiedź jest prosta ‐ To nie oni mnie wezwali, tylko ktoś, komu bardzo zależy na tym, żeby wiadomość dotarła do Wulfgara i Behtraga.

Ruszył za niedźwiedziem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ślad urywał się przed jaskinią, do której zapewne powinieneś wejść, aby dobrać się do miśka.

‐ Jak nie Dekapolis to kto? Może te cesarskie psy?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Niziołek
‐Za przeproszeniem, jestem, a raczej byłem Elfem. Pochodzę z Góry, Miasta Imperawes.

Krasnolud
Nie wchodzi się do jaskini niedźwiedzia. Poszukał gałęzi do pochodni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie znam. ‐ odparł, ale mimo to pozwolił Ci wejść do obozu Nordów.

Wokół była tundra, także ten…

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Mogę ruszyć prosto do prawej ręki Wulfgara?
Zabrał trochę gałęzi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Po co Ci to? ‐ zagadnął strażnik, choć prowadził Cię bez żadnych problemów wprost do największego namiotu, gdzie pewnie siedział ten cały Behtrag Śmiały.

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Gałęzie to do Krasnoluda ;‐;

Niziołek
Spojrzał z lekka krytycznie na namiot, a następnie lekko pochylony do niego wszedł.
///2 metry. Jak ja się cieszę, że nie wybrałem 3.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Nie oddzieliłeś i nie pomyślałem o tym. Moja wina.//
Udało Ci się ich nazbierać.

Niewiele musiałeś się pochylać, ale fakt faktem, że musiałeś. W środku pełno było skór na podłodze, stołach i ławach, zaś na drewnianych stołach stały różne napoje i strawa. Zauważyłeś kilka kręcących się w tą i tamtą stronę Nordyjek, zapewne kelnerek, kucharek lub nałożnic, pół tuzina strażników i samego Behtraga Śmiałego, który obecnie jednocześnie pił miód i wpatrywał się w mapę.
‐ A Ty kto? ‐ spytał, odrywając wzrok od owej mapy i dopijając miód.

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Wiem.
Krasnolud
Spróbował je podpalić.

Niziołek
Zwrócił się bezpośrednio do niego.
‐Behtragu Śmiały, jestem posłańcem Profesora Gastera, który wyznaczył mi danie zaproszenia najważniejszym istotom na naszym świecie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po kilku próbach miałeś małe, wesoło trzaskające ognisko.

‐ A kim jest ten… Gaster? ‐ spytał, zapewne nie będąc wyjątkiem od reguły, że nikt pośród Nordów o Profesorze nie wiedział.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Niziołek
Całe szczęście, że nikt nie widział teraz wyrazu zmieszanej larwy. Kim tak właściwie był Gaster? Cholera go wie, nawet on sam wie o nim zaskakująco mało. Postarał się postawić na to, co słyszał i widział.
‐Polomon, wielki mag i wojownik. Jak każdy przedstawiciel jego rasy jest geniuszem, ale nie odstawił na bok tradycyjnej broni. Choć ostatnio i tak ją użył wiele lat temu, podczas Wojny o Górę. Obecnie stworzył dwie świetnie działające organizacje związane z odkrywaniem i testowaniem nowych magii i temu podobne, lecz ma na celu utworzenie organizacji, gdzie będą zasiadali tylko najważniejsi. Dwa miejsca są zarezerwowane dla Ciebie, Behtragu i dla Wulfgara.

Krasnolud
Ognisko… postarał się zrobić pochodnię i rzucić ją w głąb jaskini.