Miasto Imperawes

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Wejść!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wedle polecenia, pojawili się wszyscy Twoi uczniowie, niemalże w tej samej chwili.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Miło was widzieć. Dzisiaj dla odmiany zajmiemy się skrzynkami i testami ich wytrzymałości.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Studenci zanotowali i czekali na jakiekolwiek wprowadzenie do nowego zagadnienia.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Skrzynki są normalne, jednakże na każdą z nich ma być nałożony jest inny efekt, który ma sprawić, że wytrzymają wszystko i ochronią to, co będzie w środku. Możecie odłożyć notesy, gdyż ogólne notatki rozpiszę wam na tablicy. Teraz jednak zabierzmy się do pracy.
Mówiąc to przysunął kartki ze swoimi notatkami bliżej i przygotował składniki, które rozdał pomiędzy swoich studentów, a następnie poinstruował ich, kto co robi, by to razem skończyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Mają eksperymentować na Twoich skrzynkach czy jakichś innych?//

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Najpierw, to mają dokończyć je, gdyż sam nie skończył wszystkiego///

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Jesteś pewien? To studenciaki, mogą w mniej lub bardziej umyślny sposób schrzanić to, nad czym pracowałeś.//

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Dlatego też ich kontrolował. ///

[Kubeł1001]

Kuba1001

Podzieli się na grupy, aby zająć się każdą skrzynką i blisko godzinę zajęło im zapoznanie się z notatkami i przepisanie ich. Wtedy też rzucili się w wir pracy i, jak na razie, wygląda to dość przyzwoicie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Nadzorował i pomagał. Nie zamierzał tracić żadnej ze skrzyń.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pracowaliście bez wytchnienia, posiłku czy chwili przerwy tak długo, że gdyby nie zdziwiony okrzyk studenta o zapadającym na zewnątrz zmroku to najpewniej wciąż pracowalibyście dalej.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐No proszę, zapracowaliśmy się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwali głowami, opierając się o ściany i siadając na podłodze, aby wymienić szeptem kilka uwag bądź złapać chwilę oddechu, czekając na jakieś instrukcje.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Dziś koniec, jutro zaczniecie koło piętnastej. Możecie jeszcze dzisiaj zjeść ze mną kolację, jeżeli chcecie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wymigali się różnymi grzecznościami i opuścili pracownię, wszystko miało swoje granice, a oni najwidoczniej woleli pozostać na relacjach nauczyciel‐uczeń, a nie spoufalać się zbytnio.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zwłaszcza, że pewne plotki krążyły wśród uczniów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zwłaszcza to. Niemniej, pora wziąć się za tę samotną kolację.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Posprzątał, a następnie udał się do siebie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Obie czynności zakończyły się sukcesem.