Miasto Linest

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Przeczucie często bywa mylące. Dajmy na przykład to, co dzisiaj mnie spotkało po drodze: byłem pewny, że nic niezwykłego mnie nie spotka. No i proszę, poznałem ciebie, oraz tą jakże inteligentną bandę wieśniaków.
Ostatnie słowa zrzucił z oczywistym sarkazmem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Uśmiechnęła się lekko, a karczmarz przyniósł Wasze napoje.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Dziękuję.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie odchodził. Czekał najwyraźniej na zapłatę za napoje. I prawdopodobnie na napiwek.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wyciągnął 10 sztuk złota.
‐Proszę, za wszystko.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nieco zaskoczony taką hojnością zabrał złoto i odszedł zabierając puste talerze.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zjadł posiłek w swobodnym czasie, bez pośpiechu. Popił wodą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Elfka też zjadła i wypiła. Karczmarz zabrał brudne naczynia, a Twoja towarzyszka ziewnęła cicho.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Idź się położyć. Ja jeszcze trochę zostanę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A gdzie mój pokój? ‐ zapytała.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Schodami na górę i dziewiąte drzwi na prawo. Do zobaczenia jutro.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kiwnęła głową i poszła do pokoju.

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Za kolacje zapłacone rozumie się?
Wyszedł na świeże powietrze, ubrał maskę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Tak.//
Świeże nocne powietrze, świece świecące się w latarniach i strażnicy chodzący parami po ulicach miasta.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Poszedł szukać stajni, gdzie można kupić konia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Stajnia była. Zdążyłeś na chwilę przed tym jak właściciel ‐ Elf już ją zamykał.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Witam.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Raczej dobry wieczór. Niech pan się streszcza, zaraz zamykam.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Chce kupić konia. Do podróży.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jakieś specjalne życzenia? Ogier? Klacz? Maść? ‐ zapytał lekko zdenerwowany.