Miasto Linest

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ więcej informacji zna tylko wasz smoczy towarzysz… I nikt więcej nie musi ich znać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To może niech tylko on z Tobą pójdzie, elficki ku*wiu?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Trza się go pozbyć, bo zacznie napadać.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Ja proponowałem to od razu… Jednak on się upiera cały czas, że bez was się nie podejmuje roboty…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Michał:
Pokiwali głowami. Może i było w tym trochę racji, ale i tak niezbyt się do tego palili.
Zero:
‐ Bo to dobry morda. ‐ mruknął. ‐ Zresztą, chodźmy lepiej, bo tu je**ne korzenie zapuszczę.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Sam niezbyt się do tego palił, ale jednak ruszył w głąb lasu.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ No to idziemy ! ‐ Jak powiedział tak zrobił… Jednak jedno zaplanował… Omijanie głównych szlaków, ponieważ poprzez dzikie ostępy trudniej by im było odnaleźć drogę, więc jest mniejsza szansa na to, że kiedyś odnaleźliby góry.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zero:
//Zmiana tematu. Zacznę, gdy będziecie na miejscu.//
Michał:
Uznali, że trochę głupio tak stać i Cię zostawić, więc ruszyli za Tobą.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Kierował się za śladami w głąb lasu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Urywały się one przy wielkim głazie.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Wlazł na głaz?
Spróbował się na niego wspiąć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Miałeś nieco problemów, z racji wieku, ale udało się.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Ku*wa moje plecy.
Pomasował dolną partię pleców rozglądając się ze skały za kolejnymi śladami lub wskazówkami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic takiego nie znalazł.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Jest tam na dole jakieś zejście? Stąd nic a nic nie widać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ U nas też nic! ‐ zameldował jeden z żołnierzy. ‐ Może to fałszywy trop?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Możliwe. Szczwana bestia.
Powoli zlazł ze skały tak aby się nie połamać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się to.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Chyba wrócimy tu z myśliwym.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Potakujące skinienie głową i westchnienia ulgi, uświadomiły Cię w przeczuciu, że Twoi ludzie byli za tym planem całym sobą.