Miasto Linest

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐No to dupa. Trza iść po tego co zwykle z nami chodzi, jak on ma?
Zmarszczył brwi próbując sobie przypomnieć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ten Elf? ‐ zapytał jeden z młodszych. ‐ To chyba Kalandil.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐No on, wiecie gdzie jest teraz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Chyba w mieście, ale nie wiem gdzie dokładnie.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Trza będzie się w karczmie popytać.
Cmoknął drapiąc się w brodę i tam też ruszył.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ My też? ‐ spytał ten sam żołnierz, gdy byłeś już w połowie drogi.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Możecie iść do innych karczm, tylko mi nie pic za dużo. Ja idę do tej na rynku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Karczmy były trzy, więc grupa się podzieliła, a Ty trafiłeś na rynek i gospodę “Pod Podkową.”

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Zmarszczył brwi, a jego gęba przybrała dziwny grymas. Skierował się do środka wolnym krokiem rozglądając się za lekko znajomą twarzą elfiego myśliwego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W karczmie był jeden Elf, ale to nie był on.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Podszedł do karczmarza.
‐Wiesz gdzie jest Kalandil?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ten miał sporo zamówień na głowie, bo i gospoda była dziś nadzwyczaj pełna, więc jedynie wskazał ruchem na stolik w kącie karczmy.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Powoli zsunął się z krzesła i skierował w tamtą stronę z grymasem na twarzy i założonymi rękami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Elf siedział w swym typowym uniformie: Spodniach, skórzanych butach do kolan i kaftanie bez rękawów. Zielony płaszcz z kapturem spoczywał na krześle obok, tak jak kołczan pełen strzał i łuk. Przy pasie zauważyłeś jego dwa smukłe, acz bardzo ostre i zabójcze, miecze i dwa sztylety w cholewach butów. Blond włosy opadały mu luźno po plecach, a błękitne oczy utkwione były w kieliszku lokalnego wina.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Odsunął krzesło, które było jeszcze puste tak aby elf zwrócił na niego uwagę.
‐Mogę?
Spytał dość ciepło z uśmiechem godnym niejednego starego człowieka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął głową i się zgodził, ale raczej tylko dlatego, że wiedział, iż ta rozmowa nie będzie czysto towarzyszka.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Usiadł opierając się łokciami o stół.
‐Dobrze wiesz po co przychodzę, bo po co przychodzi się do myśliwego? Mamy trop na dużą bestię, ale bez Ciebie nie damy rady.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ile? ‐ zapytał krótko. Cóż, był pewien swoich umiejętności (i nie bez przyczyny), więc nie pytał o to, co to za bestia.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Dowódca pewnie da mi z pięćdziesiąt, ale dołożę sto z własnej kieszeni.
Oparł łokcie o stół patrząc na elfa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Osuszył do cna kieliszek i z hukiem postawił go na stole. Dziw, że nie pękł.
‐ Zgoda. Kiedy ruszamy?