Miasto Hammer

[Kubeł1001]

Kuba1001

O ile pozostali sprawdzali broń, wozy, konie i rozmawiali ze sobą, to Tawb zmierzył Cię nieufnym spojrzeniem.
‐ A Ty kto? ‐ spytał, kładąc dłoń na rękojeści pałki bojowej. ‐ Czego tu chcesz? Jak nie jesteś tym Magiem od szefa to wypi***alaj, bo się nam spieszy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Niezbyt dobrze wyzywać Maga. A ja nim jestem i tak, to ten mag od szefa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie mogłeś tak od razu? Jedziemy zebrać podatki od wieśniaków i przekonać tych co wytrwalszych, że nie mają co się opierać. No, a poza tym jestem Tawb. A Ty?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Mów mi Dante.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał głową i wskazał na pakę wozu, sam usadowił się obok woźnicy, który czekał tylko na Ciebie, aby ruszyć.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wsiadł tam.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po chwili wóz ruszył, a Wy w milczeniu pokonaliście drogę do najbliższej wsi, budząc spore przerażenie pośród chłopów, chłopek i ich dzieci.
‐ Jaką Magię znasz? ‐ zagadnął Tawb, gdy wysiadaliście z wozu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Szybkie wiatry i trochę z leczenia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A coś, co nastraszy wieśniaków? Albo ich zaboli?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Perswazja. Umiem przekonywać innych do swoich racji, a przy okazji zasiać ziarnko strachu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
‐ Ci chłopi zwlekają z oddaniem nam podatku z tamtego miesiąca, a za tydzień mają oddać nowy, więc dajesz, śmiało. Użyj tej swojej całej perswazji.
Max:
Po jakimś czasie pokonałeś drogę do Hammer i stanąłeś przed jego białymi murami.
‐ Imię, nazwisko, miejsce pochodzenia, stan społeczny i cel przybycia do miasta? ‐ spytał jeden z dwóch strażników pełniących wartę przy głównej bramie, który był Paladynem, jak zresztą jego kompan.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ależ oczywiście, z kim mam rozmawiać?
Uniósł brew, chociaż ta nadal była ukryta pod opaską. No cóż, taki żywot ślepego maga.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Sołtyyys! ‐ wydarł się Tawb, a po chwili z tłumu wieśniaków wystąpił jakiś mężczyzna w średnim wieku i o kilkudniowym zaroście na twarzy, odziany identycznie jak wszyscy inni wieśniacy, choć teoretycznie powinien być ździebko wyżej od nich w hierarchii… Po chwili mięśniak machnął na niego ręką, a ten przyszedł i stanął naprzeciw Ciebie, więc możesz zaczynać.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐ Arion, ze zniszczonego już dworu, raczej mieszczanin, i celem jest, jak chyba można się domyślić po broni, praca najemna.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ten otoczył go ramieniem i ruszył z nim na wprost, poza zasięg słuchu wszystkich. Sam też zniżył głos.
‐Słuchaj, to ostatni taki niegodziwy podatek. Zostałem poproszony przez kogoś o zabicie twojego władcy, co zrobię. Jednakże muszę przeniknąć do jego szeregów i zdobyć zaufanie. To, co dzisiaj stracisz zostanie ci oddane dwukrotnie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
‐ Zniszczony dwór? ‐ powtórzył, unosząc brew i przypatrując Ci się badawczo. Zapewne chciał, żebyś nieco rozwinął temat.
Vader:
‐ Rozumiem. ‐ odparł, kiwając powoli głową, gdy w jej środku poszczególne elementy Twojej wypowiedzi wskakiwały na miejsce i układały się w miarę logiczną całość.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Dobrze. Nie musisz już się bać tych oprychów, gdyż to ja przejmuję pałeczkę. Spokojnie, wasz brak strachu wyjaśnię.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐ Dawne dzieje, wolę o tym nie mówić. Ale może wystarczyć fakt, że tam mieszkałem i… przestałem, kiedy został zniszczony. Chyba oczywiste.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Pokiwał głową i chyba na tym etapie negocjacje mogłeś uznać za zakończone.
Max:
‐ Jasne… Jak rozumiem to przez jakiegoś zawistnego sąsiada? ‐ spytał ponownie, nawiązując do licznych mniejszych i większych wojenek, które toczyła ze sobą szlachta.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wrócił więc do swoich.