Kres Nadziei

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Coś, co skutecznie demoralizowało by ‐ powiedzmy ludzkich ‐ przeciwników.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Hodakkele? ‐ spytał.
//Patrz: Bestiariusz.//

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ W tym wymiarze? Brzmi ciekawie

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mamy dwa, nie mam pojęcia skąd Lord je wytrzasnął. Ale mamy.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Zobaczyłbym chętnie

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kiwnął głową i dał znać reszcie, a po chwili znów zostałeś otoczony szczelnym kordonem. Tenże kordon przydał się jak nigdy, ponieważ nagle z klatki po prawej stronie jakiś stwór wyciągnął chudą i długą łapę, zakończoną pazurami wielości prawie dwudziestu centymetrów. Przez wyrwę w ciałach swoich obrońców zobaczyłeś czerwone oczy oraz usłyszałeś potępieńczy śmiech, lecz jeden cios ukrytej w pancernej rękawicy pięści Orka skutecznie zmusił istotę do cofnięcia łapsa, lecz nadal się śmiała i odprowadziła Was wzrokiem. W końcu dotarliście do małej klatki, lecz bez krat, ale ze ścianą z żelaza, może nawet z domieszką srebra. Jedyną nadzieją, by zobaczyć coś w środku, było odsunięcie małej zasuwy, która tworzyła szparę długą na jakieś dziesięć centymetrów i szeroką na cztery.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Czy odsunięcie zasuwy będzie równało się bolesnej śmierci?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zaprzeczył ruchem głowy i postukał palcem w rękawicy o drzwi.
‐ Stal, srebro i jakiś minerał, o którym Lord niewiele mówił. Ale on jest pewny, że to wszystko zatrzyma potwora, więc nie masz się czego obawiać.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Skoro tak twierdzisz… ‐ ostrożnie podniósł zasuwę

[Kubeł1001]

Kuba1001

I zauważyłeś tam dwa Hodakkele, w całej swej okazałości.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Doprawdy imponujące ‐ odparł przełykając ślinę ‐ Wątpię, aby się przydało, ale i tak interesujące. Możemy już stąd wyjść?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeśli chcesz. ‐ powiedział i wzruszył ramionami.
Po tych słowach znów ruszył pierwszy, a Ty za nim, oczywiście w szczelnym kordonie innych Orków.

[Kubeł1001]

Omeg12

Tak więc szedł, chcąc w miarę szybko opuścić to miejsce.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ostatecznie opuściłeś całe lochy, znajdują się pod drugą bramą, razem z Orkami i ich dowódcą.
‐ To mamy Ci coś dostarczyć? ‐ spytał tamten.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Niedźwiedzie ‐ odpowiedział po krótkim zastanowieniu ‐ I może parę raptorów. Tylko proszę w małych seriach, albo w ogóle pojedynczo.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To pojedynczo. Kiedy i gdzie?

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Wiecie chyba, gdzie mam pracownię? Jeśli nie, to możecie zawsze popytać. Pierwszy okaz chcę mieć za jakieś dwie godziny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zrobi się. To by było na tyle?

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Owszem. Dziękuję za oprowadzkę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął głową i zebrał oddział na posterunek, Tobie pozostał powrót na wyższe piętra zamczyska.