Kres Nadziei

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ostatecznie opuściłeś całe lochy, znajdują się pod drugą bramą, razem z Orkami i ich dowódcą.
‐ To mamy Ci coś dostarczyć? ‐ spytał tamten.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Niedźwiedzie ‐ odpowiedział po krótkim zastanowieniu ‐ I może parę raptorów. Tylko proszę w małych seriach, albo w ogóle pojedynczo.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To pojedynczo. Kiedy i gdzie?

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Wiecie chyba, gdzie mam pracownię? Jeśli nie, to możecie zawsze popytać. Pierwszy okaz chcę mieć za jakieś dwie godziny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zrobi się. To by było na tyle?

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Owszem. Dziękuję za oprowadzkę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął głową i zebrał oddział na posterunek, Tobie pozostał powrót na wyższe piętra zamczyska.

[Kubeł1001]

Omeg12

Więc zrobił, co mu pozostało ‐ udał się na górę, konkretnie do swojej komnaty.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłeś tam bez problemów.

[Kubeł1001]

Omeg12

Na początek poszedł do łazienki i przemył się szybko, jakby chcąc zmyć z siebie smród lochów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Smrodu jako takiego nie było, ale umycie się jakoś pomogło, więc to masz już za sobą. Co dalej?

[Kubeł1001]

Omeg12

Dalej przygotował sobie z wyprzedzeniem podstawowe przyrządy i składniki do uprawiania magii mutacji.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Był to prawdziwy róg obfitości, jeśli chodzi o składniki alchemiczne i tym podobne. Dzięki temu masz już wszystko, no może poza rzeczonymi okazami do eksperymentów.

[Kubeł1001]

Omeg12

Więc na rzeczone okazy cierpliwie poczekał

[Kubeł1001]

Kuba1001

Czekałeś jeszcze godzinę nim wreszcie ktoś zapukał.

[Kubeł1001]

Omeg12

Otworzył drzwi

[Kubeł1001]

Kuba1001

Stał tam dowódca Orków oraz dwóch jego strażników. Kilku innych było dalej, razem trzymali jakąś szamoczącą się bestię.
‐ Mamy ten okaz.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ O jakim stworzeniu teraz mówimy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Najpierw chciałeś niedźwiedzia, to masz pan niedźwiedzia.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ No dobrze. Jednak z samym niedźwiedziem niewiele zrobię. Więc proszę przynieście mi raptora, albo jeśli żadnego nie znajdziecie to człowieka ‐powiedział, po czym dodał ‐ Ale najpierw, zaczekajcie, muszę tego włochacza jakoś uśpić
Wszedł z powrotem do pracowni, rozglądając się za jakimś środkiem anestezji