Kres Nadziei

[Kubeł1001]

Vader0PL

Można spróbować z następnym cieniem?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po pozbawieniu się ostrzy lub wyczerpaniu całego zapasu magicznego? Jak najbardziej.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czyli czekać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu piasek ustąpił i możesz wyjść.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wyszedł i się rozejrzał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niewiele się zmieniło, poza martwym Magiem Piasku kilka metrów za Tobą i powoli rozpływającym się mordercą owego człowieka, czyli stworzonym przez Ciebie cieniem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Świetnie.
To mógł być ich władca, ale dla pewności się jeszcze rozejrzał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nikogo innego nie było, niestety. Lub na szczęście.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czyli najprawdopodobnie Mag Piasku był i najpotężniejszym, i najważniejszym członkiem tego obozu. Ściął mu głowę, a następnie ruszył po resztę.
‐Przegraliście! Jeżeli chcecie ujść z życiem, nie jak ten Mag, to lepiej zacznijcie wypełniać moje rozkazy!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nikt nie miał odwagi zaprotestować, acz wszyscy z niedowierzaniem patrzyli na uciętą głowę swego przywódcy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zabrać rannych i tych, którzy nie mogą chodzić. Idziecie ze mną do Zamku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Do jakiego zamku? ‐ wyrwało się komuś. ‐ I po co?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Kres Nadziei będzie waszym nowym domem. Bez narzekania! Bez sprzeciwu! Każdy, kto mi się sprzeciwi, zginie! A wraz z nim trzech kolejnych!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Argument podziałał, więc oznak nieposłuszeństwa brak, a przynajmniej na razie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ruszać dupy!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wbrew pozorom, byli tylko ludźmi, zajęli się pakowaniem najpotrzebniejszego dobytku i zapasów, bez których nie przeżyliby drogi przez pustynię.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czekał więc.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zajęło im to nieco ponad kwadrans, ale w końcu ruszyli w kierunku wampirzej fortecy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

A on za nimi pilnując, by nikogo nie ubyło.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po drodze straciłeś dwóch starców, którzy nie wytrzymali kilkugodzinnej trasy przez pustynię i chłodu nocy, ale ostatecznie z i tak pokaźną gromadką wróciłeś pod bramę zamczyska, którą Ci uchylono.