Kres Nadziei

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył tą trasą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie pomylił się, więc dzięki jego wskazówkom bez problemu trafiłeś do owej biblioteki, a ilość zgromadzonych tam ksiąg, zwojów, woluminów i innych przyprawiała o zawrót głowy, zwłaszcza że spora ich część może być starsza nie tylko od Ciebie, ale i całego zamku…

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Cóż za urocze miejsce.
Był tutaj bibliotekarz i miejsca siedzące dla czytających?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Owszem, miejsc siedzących nieco było, głównie w postaci krzeseł zgrupowanych wokół trzech okrągłych stołów. Za to bibliotekarza brak, chyba nawet żywej duszy…

[Kubeł1001]

Vader0PL

Rozejrzał się, szukając dzieł naukowych.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tak bogaty księgozbiór nie mógłby się bez nich obyć.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Jakie mniej‐więcej tytuły?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Weź lepiej napisz, czego szukasz dokładnie.//

[Kubeł1001]

Vader0PL

Poszukał dzieł odnośnie alchemii.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Najwidoczniej bardzo interesowała ona Wampira, gdyż dysponował ich zawrotną wręcz ilością.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Jakiś przykładowy tytuł?

[Kubeł1001]

Kuba1001

“Alchemia dla opornych”?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Coś, co nie jest dla debili?

[Kubeł1001]

Kuba1001

“Przewodnik po eliksirach, miksturach i wywarach Elarid”?
//Vader, szybciej, mam NPC do zapoznania się z Tobą.//

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Jezu, znowu?
O. I to mogło być, więc do zabrał i rozpoczął lekturę. Poświęcił na nią godzinę, by nadal w pewni rozumieć resztę i się nie znudzić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Tym razem coś normalnego.//
Czytanie szło Ci nader szybko i sprawnie, dopóki nie poczułeś tego dziwnego uczucia, jakbyś był obserwowany. Jednakże kilkukrotne oderwanie się od lektury i rozejrzenie się wokół nic nie wskazało… Aż do teraz, gdy zauważyłeś stojącą niemalże nad Tobą postać, którą oddzielał od Ciebie jedynie stół, przy którym to usiadłeś. Bibliotekarz, bo to pewnie ten urząd piastowała istota, jedynie Cię obserwował, nie robiąc nic innego.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Witaj.
Wrócil do lektury, a przynajmniej się postarał co do tego wrócić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie mogłeś, gdy tak świdrował Cię spojrzeniem, którego mógł nie mieć. Dość specyficzny gość, prawda?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Biblioteka zamknięta?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kim jesteś? ‐ spytał szeptem, jednocześnie zmieniając pozycję i siadając na krześle naprzeciw.