Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
‐ Właśnie.
‐Tak. Nie powinni też się zorientować o tym, że siedem osób uciekło. Po prostu uznają, że zjadła nas Hydra.
‐ Zastanawia mnie to, dlaczego dają do zjedzenia potworowi zdolnych do pracy, ale mniejsza o to. Jestem Avidar, a Ty?
‐Mów mi Flobo. Podał mu rękę.
Uścisnął ją. ‐ Miło poznać, mimo okoliczności.
‐Resztę ekipy poznasz później.
‐ W takim razie czym mogę służyć?
‐Odpocznij. Staramy się uratować jak najwięcej niewolników.
‐ Dziękuję za ratunek. Jak tylko chwilę odetchnę, postaram wam się pomóc w tym szlachetnym celu.
‐Dobrze. Kilku z nas jeszcze stara się przyprowadzić tutaj innych.
‐ Cała filozofia w ratowaniu innych polega na tym, by chwycić ich za rękę i przyprowadzić tutaj, jak dobrze rozumiem ‐ oparł się o ścianę.
‐Działa? Działa.
‐ Działa. Jednak nie sądzę, by Drowy były na tyle głupie, by nie obserwowały tego, jak ich zwierzątko się bawi.
‐Po pierwsze, jest ciemno jak dupie tam, a po drugie ‐ nie jest się w tej samej grocie, co Hydra, gdy jest pora karmienia. A ta jest bardzo szczególna.
‐ W sensie hydra czy ta cała pora karmienia?
‐Hydra.
‐ Dlaczego taka szczególna? Najbardziej lubiana przez swych właścicieli?
‐Jest zmutowana. Jest dwukrotnie większa od zwykłej Hydry i dysponuje dwukrotnie większą ilością głów.
‐ Trzeba przyznać, że Magowie Mutacji się postarali.
‐I to bardzo. Zwłaszcza, że zmutowali pokolenie rodzicielskie.
